Półwiecze „15”

Grażyna Słodownik

MONOGRAFIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 15 IM. ARMII KRAJOWEJ W ELBLĄGU

Trochę historii

Pamiętając ciągle o skomplikowanej przeszłości historycznej miasta Elbląga i całego regionu, do którego należy, nie sposób jest przedstawiając pięćdziesięcioletnie dzieje naszej szkoły, pominąć zaszłości.

Szkoła Podstawowa Nr 15 znajduje się w północnej części Elbląga, na skraju dzielnicy Zakrzewo, która graniczy z dzisiejszym osiedlem mieszkaniowym Jar oraz inną, mniejszą dzielnicą o nazwie Kamionka. Ich obecne, polskie nazwy odpowiadają tylko po części nazwom niemieckim, ukształtowanym w niemieckich dziejach Elbląga, które zakończyły się z dniem 10 lutego 1945 r., gdy wojska sowieckie zdobyły miasto, a następnie po kilku miesiącach przekazały je władzom polskim.

Ta część Elbląga, gdzie obecnie znajduje się szkoła, została intensywnie zabudowana po roku 1933, gdy powstało tu wiele domków jednorodzinnych, dwurodzinnych oraz o zabudowie wielorodzinnej. Mieszkali tu na ogół robotnicy fabryczni z różnych zakładów przemysłowych Elbląga, w tym także z największego zakładu, jakim była przed 1945 r. Stocznia Ferdynanda Schichaua. Powstające budynki były rozmieszczane przestrzennie, a ich mieszkańcy mieli do dyspozycji także obszerne, przydomowe ogródki owocowo – warzywne, w których mogli hodować króliki, kury, czy gołębie. Wewnątrz osiedla wybudowano z płyt betonowych prowizoryczną siatkę ulic, która zachowała się do chwili obecnej. Taki kształt architektoniczny osiedla powodował i warunkuje do dzisiaj określone postrzeganie świata, sposób życia i zachowania jego mieszkańców.

Szybko rozbudowujące się osiedle nie posiadało wówczas własnej szkoły, toteż dzieci wyznania ewangelickiego uczęszczały w większości do wybudowanej w 1927 r. przy ul. Robotniczej nowoczesnej, 25-klasowej szkoły z salą gimnastyczną i boiskiem. Początkowo nosiła ona nazwę św. Pawła, patrona stojącego obok dawnego kościoła ewangelickiego, a od roku 1936 Horsta-Wessela, zabitego nazisty SA. Dzisiaj jest to Gimnazjum Nr 2.

Natomiast dzieci wyznania katolickiego, których było zdecydowanie mniej, uczęszczały do wybudowanej w 1871 r. i powiększonej w 1899 r. szkoły powszechnej na rogu ul. Obrońców Pokoju i Robotniczej. Po I wojnie światowej była ona szkołą symultaniczną (ewangelicko-katolicką), a od 1928 r. katolicką i nosiła nazwę św. Wojciecha. Dzisiaj jest to opuszczony budynek po byłej Szkole Podstawowej Nr 5. Młodzież szkolna wyznania katolickiego miała posługę duszpasterską w kościele św. Wojciecha przy ul. Podgórnej, który przed 1945 rokiem był drugim, oprócz św. Mikołaja kościołem katolickim w Elblągu. Natomiast młodzież ewangelicka we wspomnianym kościele św. Pawła („na górce”).

Dzisiaj Szkoła Podstawowa Nr 15 znajduje się przy ulicy Modlińskiej, której nazwa wyprowadzana jest od miasta i dawnej twierdzy Modlin koło Warszawy. Do 1945 r. ulica ta nosiła nazwę Karl-Freyburger Weg (Droga Karola Freyburgera), działacza ruchu nazistowskiego.

Geneza szkoły

W czasie walk o miasto, toczonych od 26 stycznia do 10 lutego 1945 r., Elbląg został poważnie zniszczony, przede wszystkim jego Nowe Miasto (prawie w 100%) oraz Stare Miasto (ok. 70%). Natomiast wszystkie przedmieścia i tereny podmiejskie pozostały w stanie prawie nienaruszonym. Po przejęciu władzy w mieście przez Polaków, właśnie te przedmieścia wkrótce najszybciej się zaludniły. Dotyczyło to również dzielnicy, w której obecnie znajduje się Szkoła Podstawowa Nr 15.

Zamieszkali tutaj, podobnie jak w innych częściach miasta Polacy – repatrianci z Kresów Wschodnich, osadnicy z Polski centralnej i południowej, a po roku 1947 również mieszkańcy pochodzenia ukraińskiego w ramach osławionej Akcji „Wisła”.

Szybko zwiększająca się liczba dzieci z powojennego wyżu demograficznego spowodowała konieczność uruchomienia szkół, a tam gdzie ich nie było, wybudowania nowych.

Zanim dzieci z okolic dzisiejszej ulicy Modlińskiej doczekały się własnej szkoły, musiały przebywać gościnnie w pierwszym półroczu 1958 w szkole nr 2 oraz nr 17 przy ulicy Częstochowskiej 9 (budynek dawnego majątku ziemskiego Groß Wesseln), gdzie znajdowały się szkoły Nr 12 i filia SP Nr 5. Po uruchomieniu szkoły przy ul. Modlińskiej 39, SP 17 pozostała nadal czynna dla czterech klas młodszych. Dzisiaj jest tam przedszkole.

Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 1958/59 dla przyszłej „piętnastki”, miało miejsce w SP 12 (dzisiejsza SP 6 przy ul. Beniowskiego), dzięki życzliwości kierowniczki tej szkoły – Zdzisławy Makarewicz. Tam też odbyło się posiedzenie Rady Pedagogicznej.

Z Kroniki Szkolnej, którą zobowiązała się prowadzić pani Halina Warszewska i  pierwszego jej zapisu z dnia 20 listopada 1958 r., dowiadujemy się o okolicznościach przekazania w tym dniu do użytku nowej szkoły. Wybudowało ją dziesięć dni przed terminem Przedsiębiorstwo Budownictwa Terenowego w Elblągu, kierowane przez inż. Władysława Dębowieckiego. Projekt szkoły oparto na wzorach szwedzkich, a placówka ta była czwartą tego typu w Polsce.

Rozwiązania architektoniczne wnętrza szkoły były na wskroś nowoczesne w tamtych latach. Olbrzymi hol wyłożono płytkami dźwiękoszczelnymi, a zamiast korytarza na pierwszej kondygnacji, zbudowano biegnący dokoła obszerny balkon, z którego prowadzą dogodne wejście do poszczególnych izb lekcyjnych, gabinetów specjalistycznych i pokoi nauczycielskich. W siedmioklasowej szkole miało podjąć naukę 976 dzieci w 15 klasach. Tak pokrótce relacjonował przekazanie obiektu „Głos Elbląga” z 22 listopada 1958 r.

Ciekawe są również osobiste wrażenia autorki Kroniki Szkolnej. Pisze ona m.in. (…) Zbliżamy się do szkoły… Już z daleka widzimy nieotynkowane jeszcze mury. Na frontowej elewacji widniej łatwo dostrzegalny napis na czerwonym tle „Przedsiębiorstwo Budownictwa Terenowego – Dzieciom Elbląga”. Czujemy miły zapach świeżego tynku i farb. Za chwilę znajdujemy się w olbrzymimi holu. Krótkie powitanie (z przedstawicielami odpowiadającymi za każdą dziedzinę swej pracy (…). Z biegnącego wkoło holu balkonu uśmiechają się do nas drzwi od sal klasowych. Przestrzeń i ilość powietrza jest tak wielka, że nietrudno mówić o pięknie naszego budownictwa, o pomysłowości projektantów i architektów. Wędrujemy z sali do sali, sprawdzamy kontakty, głośniki, zachwycamy się jasnością i słonecznością każdego pomieszczenia. Okna są bowiem olbrzymie: na 2 m wysokie, a na 3 m 20 cm szerokie, z bardzo ograniczoną ilością szprosów. Wszędzie ciepło, miło i przytulnie. Wszędzie są parkiety, wietrzenie grawitacyjne (…) w holu – lamperie, są to zabejcowane płyty pilśniowe złączone ze sobą żółtymi lśniącymi od lakieru listwami (…). W uzupełnieniu tej relacji warto dodać, że szkoła była w pełni zradiofonizowana.

Po tym wstępnym odbiorze, w okresie do 20 grudnia 1958 r. trwało wyposażanie szkoły w niezbędne meble i sprzęt. Do tych prac zaangażowano nauczycieli, personel administracyjny i uczniów klas starszych.

W środę, 7 stycznia 1959 r. nastąpiło uroczyste otwarcie szkoły w obecności sekretarza Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Elblągu – T. Kubińskiego, sekretarza KM PZPR – tow. Michałowskiego oraz podinspektora szkolnego – Z. Makarewicza. Na kierowniczkę szkoły powołano p. Władysławę Skorecką, długoletnią nauczycielkę szkół elbląskich. Jej zastępczynią została p. Janina Misztal.

Pracę w szkole podjęło wówczas 24 nauczycieli. Byli to:

Bartkowiak Jolanta
Bartkiewicz Eugeniusz
Gębicz Weronika
Grygielewicz Leokadia (Siuchta)
Kleina Bolesław
Kubińska Lucyna
Lendzion Zbigniew
Misztak Jadwiga (Suchta)
Maciejewska Eugenia
Mindykowska Danuta
Goździaszek Aleksandra
Mentlewicz Maria
Milewska Barbara
Ochimowska Leokadia (Krakowska)
Czarnocka Pelagia
Paduch Wiktoria
Papke Eryka
Przyborowska Zofia (Bilińska)
Pietryłowska Helena
Smolińska Barbara
Warszewska Halina
Wielochowska Danuta
Wińska Zofia
Wiśniewska Ewa.

Pierwszą sekretarką szkoły została Maria Prokop, a pierwszą kierowniczką świetlicy szkolnej Magdalena Klimek. Natomiast pierwszą woźną była wówczas Natalia Perdian, która przepracowała w sumie na tym stanowisku 23 lata. Od 1964 roku przez ponad 30 lat sekretarką szkoły była Teresa Chrzanowska.

W tym „historycznym” roku szkolnym 1958/59 działo się sporo ciekawych rzeczy, o których należy wspomnieć. Mimo, iż był to okres tzw. „odwilży popaździernikowej 1956” – sprawy katechizacji uczniów traktowano w dalszym ciągu restrykcyjnie. Nauczycieli obowiązywał okólnik „o przestrzeganiu świeckości szkoły”, który ustanawiał religię jako przedmiot nadobowiązkowy. „Dzieci mogły uczęszczać na te lekcje tylko i wyłącznie za pisemnym zezwoleniem od rodziców. Nauka religii odbywała się na ostatniej lekcji, nie mogli nauczać księża redemptoryści, lecz księża świeccy, a w szkole nie mogły wisieć emblematy religijne” – taki zapis widnieje w pierwszym protokole z posiedzenia Rady Pedagogicznej z dnia 30 sierpnia 1958.

Ówczesna siatka płac obejmowała trzy grupy nauczycieli:

I po Liceum Pedagogicznym
II po Studium Nauczycielskim
III po Wyższej Szkole Pedagogicznej
Lata pracy: 1-3 lat od  3-9 lat
I grupa 900 zł 1000 zł
II grupa 1.050 zł 1.150 zł
III grupa 1.200 zł 1.300 zł

Protokół z 18 listopada 1958 r. informuje o uroczystym wręczeniu nagród pieniężnych z okazji Dnia Nauczyciela. Wyróżnieni dostali nagrody specjalne, a wszyscy pozostali nauczyciele po 50 zł.

W niedzielę 11 stycznia 1959 r. odbyły się pierwsze wybory do Komitetu Rodzicielskiego. Obecnych było 80% rodziców. Omówiono bieżące sprawy i wybrano władze. Pierwszym Przewodniczącym Komitetu Rodzicielskiego w „piętnastce” został p. Perucki.

Z Kroniki Szkoły dowiadujemy się, że w czwartek 29 stycznia 1959 r., z inicjatywy Barbary Milewskiej – opiekunki drużyny harcerskiej, powołanej do działań we wrześniu, odbyła się wieczornica z okazji Nowego Roku. Zgromadzone harcerki, zuchy oraz zaproszone dziewczęta z SP 12, śpiewały piosenki, tańczyły, otrzymały upominki. Należy tu dodać, że dziewczęta te zgromadzone w pięciu zastępach (24 osoby), prowadziły także szkolny sklepik.

5 lutego 1959 r. odbyło się pierwsze w historii szkoły posiedzenie klasyfikacyjne Rady Pedagogicznej.

Zapis protokolarny z tego dnia informuje, że w każdą środę tygodnia będzie wyświetlany w szkole film i w tym dniu nie będą odbywały się żadne zajęcia pozalekcyjne. Szkoła miała bowiem w tym czasie własny projektor i wypożyczała filmy fabularne, oświatowe oraz kroniki z Centrali Wynajmu Filmów. Największym powodzeniem cieszyły się oczywiście kolorowe bajki dla dzieci i filmy przygodowe.

Pierwsze wybory do Samorządu Szkolnego pod kierunkiem Leokadii Grygielewicz (Siuchta) odbyły się 25 lutego 1959 r. Powołano trzy sekcje: porządkową, pomocy koleżeńskiej oraz kulturalną.

W dniu 6 marca 1959 r. utworzono w szkole Komitet Czynów Społecznych, do którego należało całe Grono Pedagogiczne, Samorząd Szkolny oraz Komitet Rodzicielski. Jego zadaniem było m.in. zbieranie makulatury oraz butelek, organizowanie czynów społecznych. Trudno sobie wyobrazić, by któryś z nauczycieli mógł dystansować się w jakikolwiek sposób od powtarzających się systematycznie akcji ogólnopolskich czynów społecznych…

Biblioteka szkolna udostępniała swe zbiory dla klas 3-7, a dla klas 1-2 lektury pobierały wychowawczynie. Prowadziła ją Aleksandra Goździaszek. Zbiór książek na koniec roku liczył 2000 pozycji czytelniczych.

Barbara Smolińska została pierwszą opiekunką założonego 17 III Polskiego Czerwonego Krzyża dla klas 1-4 (było 50 członków). Dla klas 5-7 (20 członków) opiekunem PCK była Jolanta Bartkowiak. Członkowie organizowali konkursy czystości i dyżurowali na przerwach.

Działała Szkolna Kasa Oszczędności, którą kierowała Zofia Wińska. W ciągu roku szkolnego dzieci zaoszczędziły 2973 złote i 44 grosze.

Do Szkolnego Koła Sportowego prowadzonego przez Zbigniewa Lendziona należało 40 uczniów z klas VI i VII. Zajęli oni m.in. II miejsce w mistrzostwach powiatu piłki ręcznej chłopców.

Na ostatnim posiedzeniu RP, które odbyło się 11 i 12 czerwca, wystąpił inspektor szkolny ob. Pikut, chwaląc nauczycieli i szkołę za osiągnięcia dydaktyczne, dbałość o jej estetykę. Padł też wniosek o ogrodzenie szkoły.

Do szkoły uczęszczało 929 uczniów ( łącznie z filią). Naukę prowadzono w 25 oddziałach, a klasy liczyły od 27 do 46 uczniów, z przewagą tych liczniejszych.

Już wówczas sygnalizowano problemy, które pojawiały się także w następnych latach. Była to przede wszystkim duża drugoroczność, a także bardzo niska higiena i kultura osobista uczniów.

Tydzień przed zakończeniem roku szkolnego zorganizowano giełdę kół zainteresowań. Swoje prace zaprezentowały koła działające na terenie szkoły:

Koło geograficzne – prowadzone przez Weronikę Gębicz,
Koło biologiczne – prowadzone przez Leokadię Ochimowską,
Kółko matematyczne – prowadzone przez Eugeniusza Bartkiewicza,
Koło fotograficzne – prowadzone przez Eugeniusza Bartkiewicza,
Koło techniczno-plastyczne – prowadzone przez Halinę Warszewską.

Uroczyste zakończenie roku szkolnego 1958/59 odbyło się w dniu 25 czerwca z udziałem Inspektora Oświaty E. Marczaka. W części artystycznej zaprezentowano „Wesele kaszubskie”, przygotowane pod kierunkiem Wiktorii Paduch. Spektakl ten w międzyszkolnym konkursie pieśni i tańca szkół podstawowych zajął II miejsce.

W ten sposób zakończył się pierwszy, pracowity rok szkolny w nowym budynku.

Lata sześćdziesiąte

Początek dekady lat sześćdziesiątych w Polsce zdeterminowany był ważnymi wydarzeniami politycznymi na świecie, przede wszystkim kryzysem kubańskim, kryzysem berlińskim, a w drugiej połowie interwencją państw Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, wydarzeniami „marcowymi” w Polsce i wojną w Wietnamie. W efekcie tego władze PRL-u szybko wycofały się z „odwilży popaździernikowej” i zaostrzyły działania represyjne wobec opozycji i ludzi kontestujących władzę.

Z analizy zapisów Kroniki Szkolnej i protokołów Rad Pedagogicznych tego okresu wynika, że szkoła była również indoktrynowana, zwłaszcza w obrębie działających tu organizacji i urządzanych imprez szkolnych, promujących święta ważne dla systemu wprowadzonego w Polsce po 1945 r.

Najbardziej spektakularnym przykładem tych działań w szkole było nadanie jej 14 października 1968 r. imienia Jurija A. Gagarina – pierwszego kosmonauty ZSRR i świata. Uroczystość ta była szeroko opisywana i nagłośniona w lokalnej prasie nie tylko ze względu na bohatera szkoły i zaproszonych gości – posła na Sejm Ziemi Gdańskiej, Sekretarza Konsulatu Generalnego ZSRR w Gdańsku, Komendanta Szkoły Wyszkolenia Wojsk Lądowych im. Nalazków, Sekretarza KM PZPR i innych, również z okazji 10-lecia istnienia szkoły. Później tradycyjnie obchodzono Dzień Patrona szkoły.

Nie brakuje też „perełek” dotyczących religii: „Kościół wzmagając akcję agitacyjną w celu zdobycia jak największej ilości dzieci na komplety religii, często wysyła swych agitatorów na tereny szkół. Nie należy dopuścić do jakiejkolwiek podobnej akcji propagandowej na terenie naszej szkoły lub zwalniać z zajęć dlatego tylko, że w tym czasie odbywa się komplet religii”, czytamy w protokole z tego roku.

W czerwcu 1964 r. znajdujemy w nim zapytania o to, „jakie formy pracy są stosowane, aby zbliżyć uczniom ideologię socjalistyczną i osiągnięcia PRL i PZPR, czy wyrabia się w nich nawyki postępowania zgodne z moralnością socjalistyczną”, stwierdza się też, że: „lekcje wychowawcze należy przepoić tematyką ideologiczną i przedstawiać idee czynów społecznych”.

Ponadto z wielką pompą obchodzono kolejne rocznice bolszewickiej „wielkiej rewolucji październikowej”, wieczornice z okazji 1 Maja i apele z okazji utworzenia I Dywizji im. Tadeusza Kościuszki w ZSRR, na które to zapraszano przedstawicieli Ludowego Wojska Polskiego, Milicji Obywatelskiej (MO), Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej (ORMO) czy Służby Bezpieczeństwa (SB). Oczywiście w tych latach funkcjonowało w szkole Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, którego opiekunem była Zofia Przyborowska. Uczniowie korespondowali nawet z młodzieżą radziecką, a założona przez miejskie TPPR księga pamiątkowa tej organizacji krążyła po elbląskich szkołach. SP 15 była ostatnią „na drodze wędrówki tej księgi” i dlatego w lutym 1964 r. uroczyście przekazano ją przedstawicielowi Wydziału Oświaty – Pikutowi „przy dźwięku melodii o Leningradzie i wierszach radzieckich”.

W lutym 1964 r. odbył się też Konkurs Recytatorski z okazji 20-lecia Polski Ludowej i przyjaźni z ZSRR pod hasłem „Przyjaźń i Współpraca Narody Wzbogaca”. Natomiast wcześniej, bo 16 stycznia 1964 r. nowy kierownik szkoły Konrad Betka, odczytał okólnik w sprawie obchodów XX-lecia Polski Ludowej, w których planie było m.in. zobowiązanie wykonania boiska piłki ręcznej w czynie społecznym.

Natomiast w protokole z 1965 r. widnieje zapis, że „od 10 do 12 października w kinie „Światowid” będzie grany film od lat 16 o walce w Wietnamie – poleca się nauczycielom ażeby go zobaczyli”.

Opisy wspomnianych uroczystości i akademii powtarzają się monotonnie każdego roku i nie wnoszą istotnych informacji. Obrazują jednocześnie ubóstwo i siermiężność ówczesnego, codziennego życia szkoły. Borykano się bowiem ciągle z brakiem podstawowych pomocy szkolnych i wyposażenia gabinetów lekcyjnych. I z tego powodu na przykład nauczyciel Józef Łygan zobowiązał się zrobić niektóre z tych pomocy. Wówczas odnotowano nawet, że zabrakło ksiąg inwentaryzacyjnych, na które kilkakrotnie zgłaszano zapotrzebowanie w Centrali Zaopatrzenia w Artykuły Szkolne („CEZAS”). Z drugiej strony natomiast we wniosku Rady Pedagogicznej z 11 listopada 1960 r. zgłoszono „zlikwidowanie kolorowych pończoch i szerokich pasków u dziewcząt”. Nie było w tym nic dziwnego, gdyż w opinii władz PRL-u nawet saksofon był instrumentem rodem ze „zgniłego Zachodu” i z tego powodu zakazanym.

Ponadto już po siedmiu latach funkcjonowania szkoły okazało się, że „budynek szkolny wymaga remontu wewnątrz i zewnątrz. Najbardziej palącą sprawą stała się wymiana dachu, zrobienie nowej elewacji, a nie wykonanie tego mogło spowodować w najbliższym czasie kruszenie się murów i odpadanie całych ich części. Szkołę zbudowano na lekkim gruncie bez właściwej izolacji i fundamentów, stąd częste przecieki wody, zalewanie szatni i kotłowni. Po wykonaniu ekspertyz i kosztorysów, usuniecie tego wszystkiego kosztowałoby ok. 800000 zł ”. Szybkie, przedterminowe oddawanie różnych obiektów w tamtych czasach, związane z przodownictwem pracy i kolejnymi planami partii, skutkowało oczywiście niedoróbkami i nieustannymi, pochłaniającymi duże kwoty poprawkami przez następne lata, trwającymi do chwili obecnej.

Były też jasne strony tamtych dni. Dzieci obejrzały spektakl w Teatrze im. Jaracza, wysłuchały 14 września 1959 r. węgierskiego śpiewaka, dwa tygodnie później obejrzały występ zespołu góralskiego, dowiedziały się o legendarnym Sabale, a w grudniu były w kinie „Orzeł” na filmie o zapobieganiu wypadkom drogowym. Dzień Dziecka z reguły spędzały w Bażantarni, a słodycze i oranżadę dostarczał Komitet Rodzicielski.

We wrześniu 1960 roku prasa elbląska doniosła, że w Szkole Podstawowej Nr 15 zorganizowano ośrodek gimnastyki wyrównawczej dla dzieci z wadami postawy. Zajęcia powierzono mgr Z. Lendzionowi.

W roku szkolnym 1960/61 pierwszy sukces odniosła uczennica Ewa Mentkiewicz, która w Międzyszkolnym Konkursie Recytatorskim zajęła II miejsce.

Sekretarką szkoły w 1961 r. była Wanda Kawko.

W marcu 1961 r. Anna Walkowska nawiązała kontakt z Janiną Porazińską, od której otrzymała serdeczny list o aktualnych dokonaniach twórczych  pisarki i odbiorcach jej utworów.

Miłym akcentem, satysfakcją dla nauczycieli i bodźcem do dalszej pracy, był list gratulacyjny od Dyrekcji I LO z dnia 16 lutego 1962 r. w Elblągu, za dobre przygotowanie do dalszej edukacji absolwentki SP 15 – Krystyny Kaczyńskiej. Podobne podziękowanie nadeszło 27 maja 1969 r. od Dyrekcji Technikum Budowlanego, ponieważ uczennica SP 15 Danuta Nawrocka „decyzją RP Technikum została uznana przodownikiem nauki w roku szkolnym 1968/69”. Rok później przodownikiem nauki za 1969/70 tego technikum został także nasz absolwent – Jan Przyborowski.

Niewątpliwą atrakcją dla uczniów był występ pisarza zajmującego się tematyką indiańską Sat – Oka, który przybył 16 lutego 1962 z Gdańska i zaśpiewał pieśni wojenne Indian oraz zademonstrował prawdziwy strój indiańskiego wodza.

W listopadzie 1962 r. dzieci obejrzały w sali kinowej „Zamech” epopeję narodową „Pan Tadeusz”, zaprezentowaną przez Teatr Rapsodyczny z Gdańska. W tym miejscu trzeba wspomnieć, że „Zamech” – największy wówczas zakład przemysłowy miasta, opiekował się świetlicą szkolną.

W tym samym dniu – 20 listopada, odbyła się akademia w kinie „Syrena”, na której przedstawiciele władz miejskich dziękowali nauczycielom za ich trud, a panie: Witowską i Górską uhonorowano Złotymi Krzyżami Zasługi. Dwa lata później nauczyciel SP 15 Zbigniew Lendzion otrzymał odznakę 1000-lecia i pochwałę Ministra Oświaty.

Przed świętami Bożego Narodzenia 1962 r. gościł w szkole pisarz – marynista, Bolesław Chętko, który opowiadał legendy o Gdańsku i deklamował swoje wiersze.

O niesłabnącej energii bibliotekarki, Haliny Gdulewicz, informuje notatka z 21 maja 1963 r. Z zapałem rozwijała ona intelektualne zainteresowania młodzieży, organizowała liczne konkursy czytelnicze, urządzała wystawy. Wówczas biblioteka znajdowała się na parterze, w sąsiedztwie świetlicy i gabinetu dentystycznego i systematycznie wzbogacała swe zbiory. Chociaż nauczyciele narzekali na brak ciekawych lektur dla najmłodszych.

Na koniec roku szkolnego 1963 nastąpiło uroczyste pożegnanie kierowniczki – Władysławy Skoreckiej i jej zastępcy – Janiny Misztal, o czym w Kronice wspomina się następująco: (…) „Rozstania bywają wesołe lub smutne. To należało do smutnych. Interesowały się One nie tylko naszą pracą, jej wynikami, ale całym sercem przeżywały wraz z nami nasze osobiste radości i niepowodzenia.”

Z dniem 1 września 1963 r. kierownictwo szkoły objął Konrad Betka, a jego zastępcą została Irena Janowska.

Wrzesień był rokrocznie obchodzony jako miesiąc odbudowy Warszawy, stąd apele i imprezy o tym mieście, zbieranie składek, złomu i makulatury w ramach SFOS – Społecznego Funduszu Budowy Stolicy  (opiekun Krystyna Warda), w celu wspomożenia tej patriotycznej akcji. Interesującym może być w tym miejscu fakt, że w okresie wcześniejszym, tj. pod koniec lat 40. I przez całą dekadę lat 50. sukcesywnie rozbierano, niekiedy nieznacznie zniszczone budynki w mieście, a szczególnie nadające się jeszcze do rekonstrukcji zabytkowe kamienice na elbląskiej Starówce. Pozyskaną w ten sposób cegłę wysłano na Odbudowę Warszawy w myśl wcześniejszego hasła: „Każdy Polak buduje swoją Stolicę”.

„Tu muzeum, a tam szkoła,
Tutaj zamek, tam znów most.
Kto budował, odbudował?
Dobrze wiemy, że to SFOS”.
(z Kroniki Szkolnej)

Tak, budowano szybko i według ówczesnych wzorów architektonicznych „Made in ZSRR”. Elbląg stracił swoje Stare Miasto a Warszawa stała się wkrótce sztandarowym przykładem tzw. „budownictwa socrealistycznego”, mało mającego wspólnego nawet z podstawowym poczuciem smaku i estetyki.

Tymczasem w 1964 r. w szkole istniały następujące koła zainteresowań, które służyły pogłębianiu wiedzy i rozwijaniu zamiłowań uczniów:

Koło matematyczne – J. Suchta
Koło Żywego Słowa – B. Peroń
Koło biologiczne – L. Krakowska
Koło geograficzne – J. Bogucki
Koło fotograficzne – E. Weichaus
Koło historyczne – K. Warda
Samorząd Szkolny – E. Weichaus
Koło choreograficzne – L. Dubiecka
PCK – E. Weichaus
TPPR – Z. Przyborowska
Drużyny Harcerskie – Dubiecka, Modrzyński.

Z opisu obchodów Międzynarodowego Dnia Karty Nauczyciela 20 listopada 1965 r. wynika, że w szkole działał prężnie nie tylko chór, ale też orkiestra – zespół akordeonistów. Warto przytoczyć tu życzenia, jakie przy tej okazji otrzymali nauczyciele z Kuratorium Okręgu Szkolnego w Gdańsku: „(…) Sukcesów w pracy nad wychowaniem młodego pokolenia budowniczych Polski Socjalistycznej”. Wiadomo też, że tego dnia wieczorem grono bawiło w kinie „Zamech” na przedstawieniu „Panna Wodna” teatru z Warszawy.

Z protokołu z marca 1966 r. dowiadujemy się, że od 15 kwietnia do 22 maja muszą się odbyć lekcje wychowawcze poświęcone Związkowi Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD), akażda klasa przed świętem pierwszomajowym przepracuje godzinę na boisku szkolnym.

Ciekawy zapis dotyczący kadry ówczesnej szkoły pochodzi z protokołu roku 1965. Na ogólną liczbę 27 nauczycieli, w tym 5 mężczyzn, 12 ukończyło SN, 5 studiowało, 2 ukończyło studia wyższe z tytułem magisterskim, 3 nauczycieli kontynuowało naukę (bliższych danych brak). Stażem pracy nauczyciele nie przekraczali 15 lat.

Warte przytoczenia są również podniesione w tym protokole opinie i uwagi dotyczące uczniów i środowisk z jakich się wywodzili, cyt: „Środowisko trudne, przeważnie robotnicze, inteligencja w małym stopniu. Poważny procent rodziców, szczególnie matek, nie ma pełnego wykształcenia podstawowego co wpływa na rozwój umysłowy dziecka. Zdarzają się wypadki rodziców zdemoralizowanych, wywierających taki sam wpływ na dzieci. Środowisko na niskim poziomie intelektualnym i kulturalnym. Poziom wychowania dzieci – niski, zasób słów skąpy, język ubogi i z naleciałościami różnych gwar. Rodzice często zatrzymują dzieci w domu, posługując się nimi w różnych pracach domowych i w polu. Zdarzają się wyjątki, które jednak nie wywierają poważniejszego wpływu dodatniego”.

Rok 1966/67 przyniósł istotne zmiany w szkolnictwie podstawowym poprzez wprowadzenie ośmioklasowej szkoły i nowych programów nauczania. W związku z tym powstały problemy kadrowe i lokalowe oraz konieczność zapewnienia odpowiedniej bazy dydaktycznej. Nie zmieniły się natomiast zadania wychowawcze szkoły, które miały polegać na „ wychowaniu w duchu moralności socjalistycznej poprzez kształtowanie socjalistycznego stosunku do pracy, po wtóre na wychowaniu w duchu internacjonalizmu i patriotyzmu, pogłębianiu uczuć przyjaźni ze Związkiem Radzieckim i krajami socjalistycznymi, solidarności z walczącym Wietnamem i krajami arabskimi” (12 września 1967 r.).

W tym czasie ważne i zauważalne stało się zjawisko odpowiedniego traktowania dzieci w czasie zajęć i po lekcjach. Kierownik K. Betka podkreślał niejednokrotnie, by stwarzać atmosferę „serdeczności i bez zbędnych krzyków. Prace domowe zadawać w miarę, aby była ona wykonana, wiedząc o tym, że prace z innych przedmiotów też są zadawane”. „Należy zwrócić uwagę na zbliżenie się do dziecka, wszystkie dzieci traktować jak własne, przygotowywać tak samo do klasy słabsze jak mocne, a wtedy dopiero będą wyniki”.

Kładziono nacisk na osiąganie coraz lepszych wyników nauczania poprzez rozwój intelektualny uczniów, wsparty odpowiednimi pomocami dydaktycznymi, filmami, a także, co było novum, wykorzystywaniem audycji telewizyjnych.

Pomimo tego w roku 1966 poważnym problemem w SP 15 stała się nadmierna ilość ocen niedostatecznych, m.in. – nomen omen – z języka rosyjskiego. Tak wyjaśniała ten fakt rusycystka, Z. Bilińska: „Dzieci mają uprzedzenie do języka rosyjskiego, niechętnie się go uczą, jest trudniejszy od języka polskiego, rodzice nie potrafią im pomóc”…

Nie tylko sprawami dydaktycznymi i wychowawczymi żyła ówczesna szkoła. Zwracano uwagę na rozwój fizyczny i znajomość własnego regionu, dlatego młodzież naszej szkoły w dniu 10 października 1965 r. wzięła masowy udział w IV Rajdzie Turystycznym „KADYNY 65” po Wysoczyźnie Elbląskiej. Grupa 130 uczniów SP 15  –  najliczniejsza wśród innych szkół – wraz z sześcioma wychowawcami oraz opiekunem SKKT Janem Boguckim, zajęła III miejsce. Z kolei 7 kwietnia 1967 r. chłopcy uzyskali II miejsce w mistrzostwach gimnastyki na terenie Elbląga. Na koniec roku szkolnego 1970 uczniowie zdobyli puchar przechodni na Dzień Sportu. Harcerze za dobrą pracę w drużynach zdobyli puchar w Konkursie Leninowskim. Anna Sala reprezentowała szkołę w eliminacjach powiatowych konkursu recytatorskiego „Braterstwo i przyjaźń polsko-radziecka” – zdobyła I miejsce.

Należy podkreślić, że dbano przez te lata o zdrowie, wychowanie zdrowotne uczniów, ich higienę osobistą, propagując te problemy w różny sposób ( gazetki, filmy, flanelografy) i współpracując ze szkolnym kołem PCK, czym zajmowała się nie tylko felczerka szkolna I. Półtorzycka (1969), ale też zatrudniona higienistka i stomatolog. W ramach akcji czystości w szkole zwracano m.in. uwagę na to, by „negować noszenie biżuterii u dziewcząt i uczulić chłopców na sprawę ich włosów, które są w tej chwili stanowczo za długie”, a „dzieci, które nie mają łazienek w domu, będą mogły się kąpać w szkole” (protokoły z kwietnia i listopada 1969).

Ze zdrowiem wiązała się też akcja picia mleka w czasie dużej przerwy, o czym jest mowa w protokole z 3 lutego 1967. Do tej szczytnej akcji włączało się każdorazowo Towarzystwo Przyjaciół Dzieci (TPD). Trzeba podkreślić, że ta akcja przetrwała do dnia dzisiejszego.

Jednak polityka nieustannie wplatała się w życie szkoły, czego dowodem jest znamienna notatka dotycząca wydarzeń marcowych 1968 r. w Warszawie, w której pod datą 22 czerwca lakonicznie i sztampowo zapisano: „Nauczyciele mocno są zaangażowani w sprawie budownictwa socjalizmu w Polsce i opowiadają się po stronie partii. Szczególnie można to było zauważyć po wypadkach marcowych. Nauczyciele z całą bezwzględnością potępili inspiratorów wrogich zajść i wyrazili swoje poparcie do PZPR i dla Gomułki. „A czyż mogło to być napisane inaczej? Musiało być „po linii i na bazie”.

Na przełomie lat 1969/70 w szkole funkcjonowały:
Samorząd Szkolny – Mirosława Ligor
ZHP – Krystyna Warda
LOK – Jerzy Kwidziński
LOP – Leokadia Krakowska
SKO – Zofia Bilińska
SKKT – Stanisława Kunach
SKS – Jadwiga Szadziul
Koło biologiczne – Leokadia Krakowska
Koło języka rosyjskiego – Irena Ejsmont
Koło chemiczne – Krystyna Bujnowska
Koło matematyczne – Teresa Sobczak
Koło recytatorskie – Mirosława Ligor
Koło fizyczne – Janina Janecka
Koło fotograficzne – Górecka Irena / I. Frechlich
Koło sportowe – Jadwiga Szadziul
Koło bibliotekarskie – Irena Jachimowicz
Koło wokalno – muzyczne – Wiktoria Paduch
Koło gospodarcze – Maria Nazarowicz
Koło plastyczne – Lucyna Szuba
Koło geograficzne – Stanisława Kunach
Szkolne Koło Przyjaciół Związku Radzieckiego – Irena Ejsmond.

W końcu lat sześćdziesiątych (12 września 1969), zgodnie z założeniami V Zjazdu PZPR, kierownik szkoły apelował, by „zwrócić uwagę na kierunkowe wychowanie ideowe młodzieży” oraz na „liczniejsze i żywsze kontakty z działaczami politycznymi, społecznymi, wojskowymi”. W osiągnięciu tych celów pomagała działająca w szkole od kilku lat Podstawowa Organizacja Partyjna (POP).

W 1969 roku powstała Szkolna Komisja Wychowawcza, do której zadań należało czuwanie nad sprawami wychowawczymi placówki. Na jej czele stanęły panie – Kunach, Górecka i p. Romanowski.

Z dniem 30 sierpnia 1969 na prowadzącą Kronikę Szkolną wybrano Janinę Rabizo. Wcześniej prowadziły ją M. Zubrzycka i J. Suchta.

Zadbano o odpowiednie ukierunkowanie uczniów, korzystając z pomocy Poradni Społeczno – Zawodowej, która przysłała konspekty, będące podstawą stosowania preorientacji zawodowej.

Przez ostatnie dekady wszystkich obowiązywał 6-dniowy tydzień pracy, a do kina lub do teatru należało chodzić z dziećmi po lekcjach. Wymagano też dyscypliny w codziennym zachowaniu uczniów, w odpowiednim ubiorze oraz w obowiązkowym noszeniu tarcz.

Kampania „Iskra”, jaką przeprowadzono w szkołach w roku 1969/70, dotyczyła udziału harcerzy w pozyskaniu wyczerpującej wiedzy na temat Włodzimierza Lenina z okazji jego 100. urodzin i wykonania szeregu czynów społecznych. Uczniowie przygotowali się też do konkursu „Lenin, jego życie i dzieło”. Natomiast klasy, które uczestniczyły w czynach społecznych, otrzymały około 20 odznak leninowskich. W rzeczywistości zaś hasło „Lenin wiecznie żywy” było już wówczas przedmiotem wielu dowcipów, anegdot i facecji.

Bez wątpienia optymistyczne dla wychowanków było zarządzenie kierownika szkoły z dnia 2 lutego 1970 r. mówiące, że „zabrania się robienia klasówek z innych przedmiotów niż z języka polskiego, rosyjskiego i matematyki”.

W tym samym roku, od lutego, w klasach VII i VIII zaczął obowiązywać nowy przedmiot – przysposobienie obronne. Natomiast na lekcje wychowania obywatelskiego zalecano uczniom klas VIII „wysłuchiwanie dziennika telewizyjnego lub monitora”, w celu lepszej orientacji w zakresie wiedzy o społeczeństwie, polityce i gospodarce.

Pomimo, że motoryzacja nie była wówczas zagrażającym życiu i zdrowiu problemem, w różny sposób uczono zachowania bezpieczeństwa na drogach i chodnikach. „Tydzień Kultury na Jezdni” – to akcja, w której uczestniczyli harcerze, przygotowując pogadanki, zapoznając ze znakami drogowymi. Nauczyciele urządzali wycieczki dzieci na skrzyżowania ulic, gdzie drużyny Młodzieżowej Służby Ruchu (MSR) kierowały ruchem na jezdni pod kierunkiem funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej (MO). Łatwiej można było w ten sposób uzyskać kartę rowerową.

Na jednej z ostatnich Rad Pedagogicznych, w dniu 9 czerwca 1970, jedna z uczących „podaje wniosek, aby w związku z szerzeniem się na terenie szkoły pism profanacyjnych wygłosić dla wszystkich klas VIII pogadankę (przez lekarza szkolnego) o tematyce seksualnej. Oraz udzielić nagany uczennicy klasy VIII a za przynoszenie w/w pism na teren szkoły”.  Działo się to krótko przed dojściem do władzy Edwarda Gierka, który robił wiele, by pozyskać pokolenie wyżu demograficznego, wchodzące w dorosłe życie w latach 70. i zapalił dla niego „zielone  światło”, dając więcej wolności.

W roku szkolnym 1970/71 nauka odbywała się w 16 izbach lekcyjnych przy stanie 698 uczniów i 22 oddziałach. Liczba pełnozatrudnionych nauczycieli wynosiła 29, w tym 26 kobiet. Istniała świetlica szkolna dla 100 uczniów – z dożywianiem, gabinet lekarski i dentystyczny, a personel administracyjno-gospodarczy liczył 8 osób.

Lata sześćdziesiąte kończą się wyborem nowego kierownika szkoły w dniu 1 września 1970 roku – Feliksa Baturewicza. Jego zastępczynią została Leokadia Siuchta.

Żeby Polska rosła w siłę, a ludzie żyli dostatniej – czyli lata siedemdziesiąte.

Dekada lat siedemdziesiątych zaczęła się ważnymi wydarzeniami już w grudniu 1970 roku. Jak się później okazało, ukształtowały one w zasadniczy sposób jej charakter nie tylko na dziesięć lat.

Najpierw doniosłym faktem politycznym dla Europy, Polski, a również pośrednio Elbląga, była wizyta kanclerza Niemiec Willi Brandta w Warszawie. W pamięci wszystkich pozostał słynny przyklęk W. Brandta przez Pomnikiem Getta Warszawskiego. W dniu 7 grudnia 1970 roku podpisano pierwsze po wojnie porozumienie polsko-niemieckie, znane później jako „Układ W. Brandt – W. Gomułka”. W porozumieniu tym nasi zachodni sąsiedzi uznali granicę na Odrze i Nysie, a strona polska zgodziła się na możliwość przyjazdów do Polski, a zwłaszcza na tzw. Ziemie Odzyskane, byłych niemieckich mieszkańców tych ziem. Przypomnieć należy, iż wówczas istniały dwa państwa niemieckie – Republika Federalna Niemiec (RFN) i Niemiecka Republika Demokratyczna (NRD). I właśnie do NRD mogli Polacy jeździć wówczas na dowody osobiste, a do RFN nadal z wieloma trudnościami i ograniczeniami. Wspomniane porozumienie było m.in. istotne dla dawnych mieszkańców Elbląga – Niemców, którzy zaczęli coraz częściej odwiedzać swoje dawne strony.

Wkrótce, po wyjeździe W. Brandta z Warszawy, na Wybrzeżu – w Gdańsku, Gdyni, Szczecinie, a także w Elblągu doszło do masowych demonstracji i wystąpień robotniczych oraz walk ulicznych z siłami porządkowymi MO, ZOMO i WP. Demonstracje te odbywały się pod hasłami protestu przeciwko wprowadzonym przed świętami Bożego Narodzenia podwyżkom cen na towary żywnościowe, a w sensie ogólnym – także przeciwko skostniałej i totalitarnej dyktaturze władz partyjnych. W dramatycznych Wydarzeniach Grudniowych 1970 roku zginęło na Wybrzeżu ponad 40 osób, w tym trzech mieszkańców Elbląga.

Tragiczne skutki tych wydarzeń i powszechne potępienie władz reżimowych w Polsce przez opinię publiczną wolnego świata, zmusiły „przewodnią siłę narodu”, czyli PZPR do wewnętrznych reform. Zmiany te odbywały się w iście gangsterski sposób, a w ich konsekwencji władzę w Polsce objął znany aparatczyk partyjny z Katowic – Edward Gierek. Zadeklarowano odnowienie życia społecznego i politycznego, zniesiono podwyżki, a władza miała się „konsultować na każdym kroku ze zdrowymi tkankami społeczeństwa”. I Sekretarz KC PZPR – Edward Gierek, podczas spotkania z robotnikami w Stoczni Szczecińskiej, zwrócił się ze znamiennymi słowami: „Pomożecie?”, a w odpowiedzi uzyskał chóralne „Pomożemy!”. Na VI Zjeździe PZPR, w dniu 6 grudnia 1971 r. wprowadzono kolejne, nośne hasło: „Żeby Polska rosła w siłę, a ludzie żyli dostatniej”. Już niedługo potem okazało się, że te hasła są dosłownie funta kłaków warte, system socjalistyczny jest niereformowalny, a „przewodnia siła narodu” zaczęła powtarzać kolejne błędy. Przykładem tego były tzw. Wydarzenia Czerwcowe 1976 roku w Radomiu i Ursusie, o czym Kronika Szkolna już nie wspomina. Nie wspomina również o niezwykle ważnym wydarzeniu dla Polski, Europy i Świata jakim był wybór kardynała Karola Wojtyły na Papieża, w dniu 16 października 1978 roku. Przybrał on imię Jan Paweł II.

Natomiast wydarzenia grudniowe „dopuszczone oficjalnie” były wtedy w odpowiedni sposób komentowane, co znajduje również odbicie w Kronice Szkolnej na rok 1970/71. Cyt: „Szkoła stanęła w obliczu trudnej sytuacji. Kierownictwo, nauczyciele i personel szkolny wkładają maksimum wysiłku, aby wśród młodzieży i w szkole panowała atmosfera wzajemnego zaufania, zrozumienia i serdeczności. Wszyscy poświęcają szkole swój wolny czas i bezinteresownie pełnią dyżury przez całą dobę. Wszyscy z radością przyjmują przemówienie tow. E. Gierka”.

Podczas obrad Rady Pedagogicznej 1 grudnia 1970 roku kierownik szkoły przedstawił zebranym następujący „terminarz imprez szkolnych wydany przez Wydział Oświaty”:

Poranek piosenki radzieckiej
Olimpiada matematyczna
Konkurs gospodarstwa domowego
Konkurs zespołów tanecznych i wokalnych
Podsumowanie konkursu o bezpieczeństwie drogowym
Podsumowanie pracy klubu „Wiewiórka”
Międzyszkolny Konkurs Przyrodniczy
Spotkanie aktywu uczniów z władzami miasta
Spotkanie dzieci z Ewą Szelburg – Zarembiną

Podobnie jak w ubiegłych latach, problemem było niewłaściwe zachowywanie się uczniów, toteż w trosce o ich kulturę wysunięto na tej Radzie wniosek o „koordynowanie pracy całego grona pedagogicznego, organizacji szkolnych, rodziców i opiekunów nad kształtowaniem nawyków dobrego zachowania się”.

Szkoła borykała się w dalszym ciągu z brakiem podstawowych sprzętów i urządzeń dydaktycznych, o czym wspomina się m.in. w dniu 2 lutego 1971 r. Nauczyciele monitują konieczność zakupu nowych pomocy naukowych, a przede wszystkim nowego adapteru, magnetofonu, radia (będące na wyposażeniu źle odbierają), potrzebna była waga z odważnikami, układy dziesiątkowe były zepsute, zachodziła konieczność wymiany ławek szkolnych na stoliki. Nie można było prowadzić nawet prostych doświadczeń, a nagabywany przez nauczycieli kierownik F. Baturewicz obiecał te bolączki w miarę możliwości załatwić. Czy mu się to udało, trudno powiedzieć, ale Radę Pedagogiczną z 5 kwietnia 1971 r. zakończył optymistycznymi słowami cytując J. Iwaszkiewicza: „Przy nas się rodzi nowy świat”. W każdym bądź razie sytuacja ta odzwierciedla w jakimś stopniu sytuację oświaty w Polsce, plasującej się na poziomie krajów „trzeciego świata”.

W niedzielę 21 marca 1971 roku szkoła brała udział w imprezie „Sport i Zabawa”, w której zaprezentowało się 9 szczepów harcerskich z różnych szkół. Po zaciętej walce I miejsce i Puchar Komendy ZHP w Elblągu zdobył szczep przy SP 15, kierowany przez Krystynę Wardę.

Na Radzie Pedagogicznej z 14 czerwca 1971 r. zgłoszono wniosek o dobrowolne opodatkowanie się nauczycieli na Społeczny Fundusz Budowy Szkół i Internatów (SFBSiI), na sumę 0,3% od poborów. Z dokumentów szkoły nie wynika jednak, czy ten wniosek został wprowadzony wżycie.

Pod datą 25 czerwca 1971 zanotowano, że w szkole działa Towarzystwo Krzewienia Kultury Świeckiej (TKKŚ), którym opiekuje się I. Janowska, a do towarzystwa należy całe Grono Pedagogiczne. Program towarzystwa realizowany był w formie referatów na zebraniach Rady Pedagogicznej.

Na inaugurację roku szkolnego 1971/72 nauczyciele i uczniowie wysłuchali radiowego przemówienia ówczesnego Ministra Oświaty – Henryka Jabłońskiego. Odbyła się również pogadanka na temat rocznicy wybuchu II wojny światowej oraz uroczystości związanej z przeniesieniem prochów majora H. Sucharskiego z Włoch do Polski, na Westerplatte. Dzisiaj wiemy, że ponowny pochówek dowódcy obrony Westerplatte odbywał się przy udziale protestów rodziny majora oraz niektórych intelektualistów polskich, ponieważ zmarły nie chciał po wojnie wrócić do komunistycznej Polski, która znalazła się w orbicie wpływów sowieckich.

Na ten rok szkolny w planie dydaktyczno-wychowawczym ujęto zadania „o pogłębianiu pracy ideowo-wychowawczej, a szczególnie realizację rozszerzonego programu prac społeczno-użytecznych na rzecz szkoły i miasta, szersze wykorzystanie w procesie wychowawczym wiedzy i doświadczenia osób i instytucji takich, jak: komitety partyjne, rady narodowe, służba zdrowia, wojsko, milicja, sądy i prokuratora”.

Na zakończenie Rady Pedagogicznej odbytej w dniu 20 grudnia 1971 r., kierownik szkoły wręczył Marii Nazarowicz dyplom za długoletnią działalność w PCK.

W dniu 15 lutego 1972 roku odbyła się wizytacja szkoły przeprowadzona przez Zastępcę Inspektora Szkolnego mgr. M. Derksa i Inspektora Szkolnego mgr. M. Stężałę. W protokole powizytacyjnym stwierdzono m.in., że „wizytacja wypadła pozytywnie, a szkoła jest na drodze do przodujących w Elblągu”.

W roku szkolnym 1971/72 obchodzono w szkole, podobnie zresztą jak w innych szkołach w kraju, 500 – rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika. W ramach tych obchodów organizowano m.in. wycieczki Szlakiem Kopernikowskim. Szkoła wzięła udział w X Jubileuszowym Jesiennym Rajdzie po Wysoczyźnie Elbląskiej  „Kopernik 71” i w wycieczce do Fromborka (27/28 kwietnia 1971).

W Kronice Szkolnej wymienia się nazwisko Joli Biernackiej z klasy VIII b, która rok szkolny 1971 ukończyła z ogólnym wynikiem bardzo dobrym, a rok szkolny 1972 z najlepszym wynikiem ukończyła Ewa Burdon, uczennica klasy VIII a.

Ze szkoły w tym czasie do pracy w SP 12 odeszły: Stanisława Kunach i Janina Rabizo, które uroczyście pożegnano.

Szkoła miała swoich tradycyjnych przyjaciół, czego dowodem były życzenia przesłane z okazji Dnia Nauczyciela, m.in. od Szefa Powiatowego Sztabu Wojskowego, Wydziału Oświaty Powiatowej i Miejskiej Rady Narodowej, Związku Nauczycielstwa Polskiego w Elblągu, od Powszechnej Kasy Oszczędności, Państwowego Teatru Lalki i Aktora z Gdańska oraz Komendy Hufca ZHP w Elblągu.

Jak co roku zorganizowano w szkole zimowisko, gdzie dominowała dobra zabawa i odpoczynek. Wzmiankowano o tym notatką w gazecie. Nauczycieli zobowiązano do pełnienia społecznych dyżurów w czasie ferii zimowych.

„Piętnastka” na koniec roku szkolnego 1971/72 obejmowała organizacyjnie 29 ulic z rejonu szkoły, PGR Zajazd oraz wieś Dąbrowę. Ponadto przejęła 7 ulic z rejonu SP 12, w związku z jej likwidacją w roku 1972/73. Po tej reorganizacji uczyło się 750 uczniów.

Pensum nauczyciela w tamtych czasach było również zmieniane. I tak np. z dniem 1 maja 1972 roku etat wynosił 26 godzin tygodniowo, a od roku 1972/73 wprowadzono 30 godzin pracy, w tym 26 godzin etatowych, 2 godziny kółka zainteresowań, 2 godziny na zlecone zastępstwa. W tym roku wprowadzono też półgodzinne przerwy, w czasie których młodzież wykonywała ćwiczenia gimnastyczne.

Zmianie uległy także regulacje związane z  bezpłatnymi urlopami z tytułu opieki nad dzieckiem, których nie wliczano do stażu pracy. Restrykcyjnie potraktowano okres tego urlopu, ponieważ nauczycielom nie przysługiwała w tym czasie legitymacja zniżkowa.

Ustalono odpowiedzialność uczniów za zniszczony sprzęt, jednocześnie postanowiono wysyłać „Listy pochwalne” do rodziców wzorowych uczniów.

Z innych ciekawszych regulacji życia szkolnego zasługuje na uwagę decyzja z 29 marca 1973 roku o odciążeniu uczniów z nadmiaru zajęć. Postanowiono „nie zadawać prac domowych z przedmiotów artystycznych, a z przedmiotów ścisłych i humanistycznych nie zadawać prac na niedzielę, w pozostałe dni tygodnia ograniczyć zadania domowe do najkonieczniejszych”.

W 1973 roku zorganizowano konkurs czytelniczy „Dzieje Oręża Polskiego”, którego finał rozegrano w Teatrze im. S. Jaracza. Obecny był ówczesny Wiceminister Oświaty gen. Z. Huszcza. Podczas konkursu należało wykazać się dużą wiedzą z historii wojska – od początku państwowości polskiej do czasów współczesnych, trzeba było znać również tradycje braterstwa broni żołnierzy Armii Czerwonej i Ludowego Wojska Polskiego, sylwetki dowódców i bohaterów narodowych oraz problematykę samoobrony. Wśród wielu uczestników I miejsce zdobyła Franciszka Korzeń, przygotowana przez Krystynę Goryszewską (Brzozowską). Nauczycielka ta na koniec roku szkolnego 1973 otrzymała „List Pochwalny” za dobre przygotowanie uczniów w dziedzinie samoobrony.

W czasie wakacji 1973 nauczyciele musieli pełnić dyżury przez miesiąc.

W następnym roku 1973-74 ten ogólnomiejski konkurs wspomniany wyżej, zaszczycił swoją obecnością legendarny bohater powietrznej „Bitwy o Anglię” i książki Bogdana Arcta „Cyrk Skalskiego” – płk pilot Stanisław Skalski. Ponownie I miejsce zajął uczeń naszej szkoły – Mirosław Olbryś przygotowany przez Krystynę Goryszewską (Brzozowską).

Nie zapominano o instrukcjach partyjnych w zakresie indoktrynacji politycznej uczniów i nauczycieli. Przykładem tego był Złaz Harcerski dla uczczenia VI Zjazdu partii, którego pozytywnym elementem był sprawdzian wiadomości turystycznych o Ziemi Elbląskiej. Impreza ta została zakończona harcerskim kominkiem w SP 15, gdzie grupy rajdowe zaprezentowały swoje materiały, sprawozdania i wywiady. W notatce prasowej wspomina się o tym spotkaniu i zajęciu II miejsca przez szczep harcerski z SP 15.

Dodać należy, że w szkole działało Szkolne Koło Turystyczne i rokrocznie brało udział w różnego rodzaju rajdach i imprezach organizowanych m.in. przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze w Elblągu. Trasy tych rajdów obejmowały najciekawsze zakątki okolic Elbląga, a zwłaszcza Bażantarni, Wysoczyzny Elbląskiej, Żuław i okolic Zalewu Wiślanego. Dla przykładu zorganizowany we wrześniu 1973 roku rajd po Wysoczyźnie Elbląskiej obejmował trasę liczącą 24 km marszu, podczas którego uczniowie zdobyli 22 punkty do Odznaki Turystyki Pieszej.

W 1973 roku, w ramach Tygodnia Kultury Fizycznej i Igrzysk Młodzieży Szkolnej, I miejsce indywidualnie zdobył Rzemiejewski z SP 15, a zespoły sportowe szkoły uplasowały się od II do IV miejsca w różnych dyscyplinach.

W następnym roku z inicjatywy sekcji piłki ręcznej Olimpii i patronujących jej Zakładów im. Wielkiego Proletariatu, rozegrany został 2 dniowy turniej zespołów szkół podstawowych. Wśród siedmiu podstawówek I miejsce uzyskała SP 15. Takież miejsce zajęli uczniowie w wiosennych biegach przełajowych ulicami Elbląga.

Od 1973 roku SP 15 uczestniczyła w Walterowskim Marszu Patrolowym ZSZ „Zamech” i w kwietniu 1976 r. pod opieką Krystyny Goryszewskiej otrzymała puchar przechodni na stałe.

Na II Wojewódzkich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w 1977 roku chłopcy zdobyli 8 medali – w tym dwa złote, a dziewczynki trzy złote. W październiku 1977 roku odbyły się ogólnoszkolne zawody pływackie, w których „piętnastka” zajęła trzy pierwsze miejsca, a najlepszymi pływakami szkoły okazali się wówczas: Małgorzata Rusinowska, Jacek Cisowski, Waldemar Kozłowski, Zbigniew Osiecki, Jarosław Puchalski i Ryszard Rozkowiński.

Nowością były zmiany dydaktyczno-wychowawcze w dziedzinie oświaty zgodnie z nową „Organizacją kształcenia i wychowania socjalistycznego w roku szkolnym 1973-74”. Polegały na tym, że rok szkolny miał się odtąd dzielić na dwa okresy, a uczeń , który nie otrzymał promocji, miał powtarzać tylko pół roku. Rekrutacja do szkół ponadpodstawowych miała się odbywać w czerwcu i styczniu. Uczniowie klas I-IV mieli otrzymywać promocję bez względu na promocję. Jednocześnie dzieci, które wcześniej samodzielnie opanowały program, mogły w ciągu roku przejść do klasy wyższej. Uczniowie klas V-VII mogli być promowani z jedną oceną niedostateczną. Zmniejszono też tygodniową ilość godzin z niektórych przedmiotów. Dla wszystkich typów szkół wprowadzono obowiązkowe prace społecznie użyteczne na rzecz szkoły, rodziny, środowiska. Wprowadzono nową skalę ocen ze sprawowania: wzorowe, wyróżniające, dobre, odpowiednie i nieodpowiednie, a najlepsi mieli otrzymywać odznakę „wzorowego ucznia”, ufundowaną przez Komitet Rodzicielski. Zgodnie z nowymi zasadami higieny szkolnej jako obowiązujący ubiór ucznia przyjęto: bluzy, fartuszki i na nogi „juniorki”.

W tym miejscu należy przypomnieć, że wtedy w szkole pracowała dentystka Zofia Kopiec, a od roku 1974 – lekarz Andrzejczak – Zambrowicz. W następnych latach stomatologiem była Lilianna Koleśnik-Maziarz, pielęgniarką Grażyna Bałaj (1976 – 1994), a w latach 80. stomatologiem była M. Wolińska. Niestety, z początkiem roku szkolnego 1992/93 gabinet stomatologiczny, w którym pracowała lek. stomat. Małgorzata Pomierska wraz z Bożeną Ługowską – zawiesił działalność. Po r. 1994 pielęgniarką została Zofia Ochalik.

W 1973 r. szkoła uroczyście świętowała XXX lecie PRL – różnymi konkursami, wycieczkami itp. Z kroniki czytamy: „Ta rocznica upamiętniona wielu czynami dla dobra tej, którą nazywamy Ojczyzną. Nasza szkoła również włączyła się do obchodów tych uroczystości. Uczniowie postanowili lepiej poznać kraj poprzez różnego rodzaju wycieczki, konkursy, a wśród nich:

konkurs rysunkowy „Wojsko Polskie w oczach dziecka”
turniej zuchowy „Kim chciałbym zostać?”
konkurs wiedzy „Z dziejów oręża”
konkurs wiedzy „Elbląg, Ziemia Elbląska i woj. Gdańskie w XXX – leciu”
spotkanie przodowników nauki i pracy społecznej z przedstawicielami władz miasta
parada ZHP z okazji XXX – lecia PRL
wycieczka do Sztutowa.

A przede wszystkim dobrą nauką i godną postawą przyczyniać się do powiększania dorobku naszego kraju”.

Charakterystycznym elementem życia szkoły było także jej uczestnictwo w akcjach i czynach społecznych odbywanych na rzecz szkoły, czy osiedla, dzielnicy. O takim czynie informuje lokalna prasa w 1974 r.: „Sobota i niedziela były dniami realizacji czynu pod hasłem: mieszkańcy swemu osiedlu. W sobotę najlepiej pracowano przy ul. Kamiennej – na krańcach miasta. Zastaliśmy tam sporą grupę młodzieży szkolnej z „piętnastki” wraz z nauczycielami, a także aktywistów komitetu osiedlowego i blokowego”.

Kwiecień był tradycyjnie Miesiącem Pamięci Narodowej. Tak było również w 1974 roku, gdy młodzież SP 15 popłynęła najpierw statkiem do Krynicy Morskiej, a stamtąd udała się na teren obozu koncentracyjnego w Sztutowie, by oddać hołd zamordowanym tam więźniom. Jeden z nich, ocalały z zagłady, oprowadzał ich po Konzentrationslager Stutthof. Później tego typu wycieczki edukacyjne do tego obozu zostały wpisane do programu edukacyjno-wychowawczego szkoły.

Podobnie jak w poprzednich latach, także w 1974 roku dyrekcja szkoły otrzymała pisemne podziękowania od dyrekcji I i II LO oraz Technikum Budowlanego za dobre przygotowanie uczniów do nauki na szczeblu szkoły średniej. Byli to: Ewa Burdon, Mariola Maksymów, Jolanta Kulgajuk, Mirosława Piotrowska, Renata Wieczorek, Joanna Wnuk, Małgorzata Kotowska, Urszula Smirnowska i Danuta Kotowska. W kolejnym roku II LO I Technikum Budowlane przysłały podziękowania za dobre wyniki w nauce i wzorowe zachowanie uczniów: Sławomira Łobrowa, Anny Włodarskiej, Bożeny Kamińskiej i Danuty Kotowskiej. Ta ostatnia po raz trzeci dostała pochwałę za rok szkolny 1975/76.

Studium Wychowania Przedszkolnego w 1976 roku podziękowało Dyrekcji szkoły za „opiekę i (…) w przygotowaniu słuchaczek wydziału dziennego i wieczorowego do zawodu nauczycielskiego”.

Podobnie podziękowanie przysłała w 1978 roku Dyrekcja Technikum Budowlanego, podkreślając osiągnięcia „w nauce, frekwencji i pracy społecznej” absolwenta „piętnastki” z roku szkolnego 1973/74 – Bogdana Modrzyńskiego. Natomiast uczennica Izabela Jordan otrzymała „srebrną odznakę II stopnia za osiągnięcia w szkolnej zbiórce makulatury”. Podziękowanie wraz z odznaką przysłało Okręgowe Przedsiębiorstwo Surowców Wtórnych w Gdańsku.

Nie tylko nauczyciele z żalem kończyli pracę w „piętnastce”, ale także uczniowie, o czym świadczy pierwszy taki sympatyczny wpis do kroniki z 12 czerwca 1974 roku: „(…) wyrażamy ogromną wdzięczność dla Grona Pedagogicznego naszej szkoły za ogromny trud i wysiłek, jakiego nie szczędzili kierując na dobrych obywateli Polski Ludowej(…) Uczniowie klasy VIII b”. Potem tego rodzaju dziękczynne wpisy stały się tradycją uczniowską.

Prężnie działał w szkole szczep harcerski, liczący trzy drużyny zuchowe i cztery drużyny harcerskie. Szczepową była Barbara Petecka, a drużynowymi: Leokadia Walentynowicz, Krystyna Goryszewska (Brzozowska), Krystyna Lubecka, Jadwiga Guzik, Janina Tadaniewicz, Izabela Pikuła oraz Ryszard Adrianowicz. Drużyny wzięły udział w październikowym i majowym Alercie Naczelnika ZHP, związanym z 30-leciem LWP, w „Dniach Młodości”, defiladzie harcerskiej, a w czerwcu w biwaku w Kadynach. Pod koniec lat 70. do szczepu harcerskiego w szkole należało 283 harcerzy i zuchów, skupionych w 5 drużynach harcerskich i 4 zuchowych. Z tego okresu na uwagę zasługuje akcja harcerzy „piętnastki”, którzy w grudniu 1979 roku zorganizowali aukcję książek, a uzyskane stąd pieniądze przekazali na żaglowiec „Dar Młodzieży”. Cztery lata później, w 1983 roku, uczniowie wpłacili na Dar Młodzieży” 550 zł.

Przy świetlicy szkolnej kierowanej przez p. Pociejewską istniał „Zespół Kukiełkowy”, który brał udział w VII Konkursie Szkolnych Zespołów Lalkowych w Elblągu, następnie w wojewódzkich eliminacjach w Gdańsku, gdzie za przedstawienie „Lisek Chytrusek” otrzymał IV miejsce i dyplom. Wydział Oświaty ufundował za to dzieciom wycieczkę.

Jak już wspomniano wyżej, pierwszą kierowniczką świetlicy szkolnej (półinternatu) była Magdalena Klimek, po niej funkcję tę pełniła przez ponad 20 lat Anna Walkowska, a od roku 1982 Zofia Bilińska, później Aneta Szleszyńska – Fluks, S. Poździech, Ewa Bieniok i do chwili obecnej Grażyna Nowacka. A wychowawczyniami były m.in.: Bożena Szarmach, Danuta Grudzińska, Iwona Ratajczyk i Anna Gapska.

Nauczycielkami w świetlicy szkolnej były także: Janina Smolicz, Wiktoria Paduch, Jadwiga Szymańska, Dorota Kościńska, Grażyna Oleszkiewicz, Anna Selke, Jadwiga Pociejewska, Daria Anielska, Maria Jagiełłowicz, Barbara Opałko, Danuta Wesołowska, Urszula Myk, Regina Kowalska, Danuta Grudzińska i Jolanta Wielońska.

Funkcję intendenta od 1983 roku pełniła Maria Romanik. Długoletnią sprzątaczką w szkole była Waleria Perwenis, Hanna Miecznik i Janina Niemiec. Wiele lat przepracował w szkole palacz Edward Kaczorowski, konserwator Józef Butrym oraz woźny Tadeusz Wnęk.

Nieodłącznym elementem życia szkoły była spółdzielnia uczniowska „Sobieradzik” kierowana w tym czasie przez Annę Walkowską. W konkursie o tytuł „Najaktywniejszej Spółdzielni Uczniowskiej”, zdobyła II nagrodę w wysokości 400 zł, a dzieci korzystały z domków kempingowych WSS „SPOŁEM” w Krynicy Morskiej. Tutaj trzeba dodać, że nauczycielka świetlicy D. Wesołowska, poprowadziła zajęcia pokazowe 8 października 1974 roku dla kierowników świetlic szkół elbląskich na temat: „Odrabianie lekcji z eksperymentem pozostawienia teczek w świetlicy”. W latach 80. „Sobieradzikiem” kierowała A. Zaziemska.

Szkoła była też miejscem organizowanych kolonii letnich. Znajdujemy podziękowanie dzieci z Sanoka za udostępnienie placówki na wakacyjny wypoczynek (27 lipca 1974).

Zanotowano także tekst ślubowania pierwszoklasistów w roku szkolnym 1974/75. Brzmiał on: „Ślubuję na sztandar szkolny być dobrym Polakiem. Będę dbał o dobre imię swej klasy i szkoły. Będę się w szkole uczył jak kochać swoją ojczyznę i jak dla niej pracować, kiedy dorosnę”. Przejęte dzieci powtarzały słowa ślubowania za dyrektorem F. Baturewiczem.

W następnym roku tekst był inny: „Jestem małym Polakiem. Uczę się w szkole polskiej. Przyrzekam uczyć się pilnie. Przyrzekam szanować wszystkich, którzy pracują w szkole po to, aby nam było w niej dobrze. Będę się starał być dobrym kolegą. Będę przyjacielem zwierząt i roślin. Chcę swoją nauką i zachowaniem sprawiać radość rodzicom i nauczycielom oraz mojej ojczyźnie – Polsce”.

W tym czasie Kronikę Szkolną prowadziła M. Radomska, od 1976/77 – H. Markiewicz, a za rok 1979/80 i następne – Irena Kosińska, Anna Niedźwiedzka, a aktualnie i niepowtarzalnie K. Migacz. W tym miejscu trzeba wspomnieć o Ryszardzie Barszczu, nauczycielu plastyki w roku szkolnym 1986/87, który będąc nietuzinkową postacią, pozostawił w tamtym czasie w kronice swe oryginalne, żartobliwe rysunki z komentarzami.

Doniosła uroczystość odbyła się 12 października 1974 roku z okazji Dnia Nauczyciela. Przybyły wówczas do szkoły władze miejskie i partyjne: Sekretarz Komitetu Miasta i Powiatu PZPR, prezydent Elbląga inż. Alfred Zienkiewicz, zastępca inspektora szkolnego mgr Marian Derks, wiceprezes zarządu powiatowego ZNP Bronisława Guzińska i członek egzekutywy Komitetu Szkolnego PZPR tow. Zenon Orłowski. Dyrektor F. Baturewicz otworzył uroczystość, potem wręczono nagrody i udekorowano odznaczonych. Z SP 15 Złoty Krzyż Zasługi otrzymała Anna Walkowska, a Złotą Odznakę Związkową Leokadia Siuchta.

W trakcie jesiennej przerwy w nauce od 29 października do drugiego października 1975 roku uczniowie przychodzili do szkoły na prace społeczne na rzecz szkoły, klasy, środowiska. Porządkowali obejście szkoły, sadzili skalniaki, sprzątali w pobliskich parkach, wykonywali drobne pomoce naukowe. Klasy siódme i ósme z wychowawcami pracowały przy wykopkach w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w Zajeździe. Kuriozalnie brzmiący dziś zapis znajdujemy pod datą 13 lutego 1975 roku, gdzie w sprawozdaniu działalności Samorządu Szkolnego pod opieką J. Suchty, odnotowano dwukrotne wyjście na „Potop”, ale też wspomniano o „dyżurach w placówce ORMO i zachęcaniu uczniów do atrakcyjnego spędzania czasu w świetlicy ORMO”. Z kolei 14 stycznia 1976 roku w protokole czytamy, że należy „wykorzystywać młodzież do sprzątania izb lekcyjnych”.

Warto odnotować coroczną uroczystość z okazji „wyzwolenia” Elbląga. 10 lutego 1976 roku przybył bowiem płk Piotr Kurenja, który jako dowódca 281 Dywizji Piechoty brał udział 31 lat wcześniej w „wyzwoleniu” miasta i otrzymał od naszych władz godność Honorowego Obywatela Elbląga.

Jak duże znaczenie miały wówczas obchody Międzynarodowego Dnia Kobiet niech świadczy fakt, że na akademię z tej okazji do szkoły przybył Inspektor Oświaty i Wychowania w Elblągu mgr R. Skotnicki i wręczył nauczycielce Irenie Janowskiej nagrodę Ministra III stopnia (1976).

Niestety, w tym roku szkolnym prowadzono kolejny kapitalny remont budynku szkolnego, który pochłonął znaczne kwoty i wydatnie utrudnił prowadzenie normalnych zajęć lekcyjnych. Na 10 dni zamknięto bibliotekę szkolną ze względu na „nieustający fetor, zimno i gryzonie”.

Jak doniosła prasa w kwietniu 1976 roku odbyły się finały kilku konkursów przedmiotowych dla uczniów szkół podstawowych. Laureatką III nagrody Wojewódzkiego Konkursu Polonistycznego została Danuta Rojek z SP 15.

W Międzyszkolnym Konkursie Biologicznym III i IV miejsca zajęły uczennice: Beata Cierniak i Bożena Perwenis, przygotowane przez L. Krakowską.

W podsumowaniu pracy dyrektora szkoły za rok 1975/76 znajdujemy m.in. następujące uwagi:

pracowano w oparciu o wytyczne Partii i Rządu, zarządzenia i wytyczne Ministerstwa Oświaty i Wychowania oraz Kuratora Okręgu Szkolnego, do szkoły uczęszczało 659 uczniów do 22 klas i 30 uczniów do klasy przedszkolnej prowadzonej przez Irenę Kosińską.

Słabe wyposażenie szkoły w sprzęt: brak krzeseł, stołów i pomocy naukowych, na początku roku szkolnego nauczyciele winni być przeszkoleni w zakresie drobnych napraw sprzętu audiowizualnego,

każdy uczeń powinien w ciągu roku przynieść 5 kg makulatury.

Plan działalności dydaktycznej i wychowawczej szkoły na rok 1976/77, tak jak i w poprzednich latach, nakazywał pracę zgodnie z uchwałami kolejnych Plenum Partii i „nowymi zadaniami obywatelskimi w obecnej sytuacji kraju”. Prawdopodobnie chodziło tu o reperkusje polityczne i gospodarcze Wydarzeń Czerwcowych 1976 roku w Radomiu i Ursusie. Ich skutkiem było m.in. pobudzenie działalności opozycji politycznej w Polsce, powstanie Komitetu Obrony Robotników (KOR) pod przewodnictwem Jacka Kuronia, Adama Michnika i innych działaczy opozycyjnych. W tym czasie władze PRL-u „zainaugurowały” także system kartkowy, wprowadzając tzw. „bony na cukier”. Nauczycielom polecono wypracować w ciągu roku „Kodeks Moralny”, związany z zachowaniem młodzieży i wdrożyć go w życie, a uczniom nakazano noszenie ujednoliconego stroju w czasie różnych uroczystości, a raz w tygodniu w sobotę – wprowadzić „dzień kolorowy”.

Pod koniec 1976 roku, z okazji XXX Jubileuszowych Dni Filmu Radzieckiego, Okręgowe Przedsiębiorstwo Rozpowszechniania Filmów w Gdańsku oraz Kuratorium Oświaty i Wychowania w Elblągu ogłosiły konkurs na plakat do filmu radzieckiego. W grupie uczniów szkół podstawowych I i III nagrodę zdobyły: Jolanta Czartoryska za plakat do filmu „Spotkanie na Kasjopei” i Tamara Chmielewska z SP 15 za plakat do „Psa za burtą”. Nagrodę otrzymała też przygotowująca je nauczycielka – Olga Różańska.

Do Wydziału Oświaty i Wychowania Urzędu Miejskiego w Elblągu w dniu 6 września 1976 roku został wysłany przez Dyrektora T. Samsela meldunek ze szkoły o „zobowiązaniu osiągania coraz lepszych wyników w nauce, kształtowaniu postaw obywatelskich, wzorowej pracy społecznie-użytecznej, rozwijaniu uczuć patriotycznych i internacjonalistycznych, prowadzeniu zajęć pozalekcyjnych, kół zainteresowań, ZHP, opieki nad zieleńcami i placami zabaw oraz udziale w wykopkach ziemniaków w PGR Zajazd”. Podobny meldunek wysłano z opisem prac społecznie użytecznych za rok 1976/77 i zamierzeń na rok szkolny 1977/78.

W kwietniu 1977 na kolejnej Radzie Pedagogicznej zwrócono uwagę na ścisłą współpracę wychowawców z trójkami klasowymi rodziców, którzy „chcieliby pracować na rzecz klasy, szkoły i w miarę możliwości powinni to być członkowie partii”. Dyrektor zapoznał też grono z nowym regulaminem nagradzania uczniów:

„Wzorowy uczeń”
„Zuch na 5”
Świadectwo z odznaką „Srebrna Tarcza”
Świadectwo za ukończenie roku szkolnego z wyróżnieniem
Świadectwo i odznaka „Złota Tarcza z Laurem”.

Uczniowie klas V – VIII mieli sami oceniać swoje zachowanie, a uzasadnienie podać na piśmie. Ten, kto otrzymał ocenę nieodpowiednią, musiał zgłosić się do Wydziału Oświaty i Wychowania.

Dyrektor T. Samsel na czerwcowej Radzie 1977 roku oceniając realizację działu dydaktycznego stwierdził, że „za mało wykorzystywane są na lekcjach środki techniczne, a w przyszłości należy umożliwić uczniom dostęp do wszystkich środków dydaktycznych (zdjąć kłódki z szaf)”.

W zakresie prac społecznie-użytecznych dyrektor zapewnił o „zorganizowaniu odpowiedniej bazy narzędziowej do realizacji tych prac, o zgodzie na inicjatywę komitetów osiedlowych, nadleśnictwa, PGR, o wykonaniu pewnych prac na rzecz zakładu opiekuńczego”.

Zgodnie z założeniami ówczesnych władz oświatowych ZHP „musi stać się organizacją wiodąca w szkole i należy dążyć do wzrostu szeregów harcerskich do 40% ogólnej liczby młodzieży”.

W sierpniu 1977 ustalono, że:
pierwszy dzień miesiąca będzie dniem konsultacji z rodzicami,
poniedziałek (duża przerwa) to cotygodniowy apel,
środa to dzień harcerski.

Na ostatniej Radzie 1977 roku zobowiązano wszystkich nauczycieli do podpisywania protokołów – jednak bez sporządzonej uprzednio listy. To utrudnia identyfikację pracowników. Również ze względu na dużą fluktuację kadr nauczycielskich i brak odpowiednich wpisów, trudno było ustalić piszącej okres pracy pedagogów.

Dekada lat siedemdziesiątych znana była z szeregu ogólnopolskich czynów i inicjatyw, inspirowanych z reguły przez centralne władze partyjne, by tylko wspomnieć o odbudowie Zamku Królewskiego w Warszawie – w wyniku osobistego zaangażowania E. Gierka. Podobną inicjatywą było hasło budowy Pomnika – Szpitala „Centrum Zdrowia Dziecka”. Jak się okazuje, również dzieci szkolne z „piętnastki” prowadziły zbiórkę pieniędzy na ten cel. Świadczy o tym podziękowanie pisemne z Technikum Przemysłu Wikliniarsko – Trzciniarskiego z Kwidzyna z dnia 1 lutego 1978 roku, w którym podkreśla się, że uczniowie zebrali 2625 zł „z przeznaczeniem na wykonanie przez Warsztaty Szkolne Technikum wystroju wnętrza i mebli” dla tego szpitala.

Dopiero w 1977 roku podjęto wstępne prace przy budowie boiska szkolnego. Były one kontynuowane w następnym roku przy zaangażowaniu uczniów szkoły, nauczycieli (kol. Szadziul, Mamaj, Kosińskiego, Bułki i Nazarowicz), zakładów pracy, m.in. Zakłady Naprawcze Mechanizacji Rolnictwa (ZNMR) i ELTOR (Elektryczna i Techniczna Obsługa Rolnictwa) oraz zaprzyjaźnionej ze szkołą Jednostki Wojskowej 3209. W ich wyniku powstała bieżnia, skocznia, oświetlenie i piłkochwyty. Zimą na boisku szkolnym urządzano lodowisko, które było czynne do godz. 19:00, a w szkole funkcjonowała również wypożyczalnia sprzętu zimowego.

Na przełomie 1978/79 szkoła notowała problemy z właściwym rozmieszczeniem i zapewnieniem dla uczniów klas – gabinetów przedmiotowych, ze względu na dużą ilość klas pierwszych i przedszkolnych. W tej sytuacji przeznaczono m.in. pokój nauczycielski dla dwóch oddziałów przedszkolnych SP 2.

Dyrektor zalecał nauczycielom (12 grudnia 1978) w ich pracy dydaktycznej nowe metody nauczania: symulacyjne, sytuacyjne, „burzę mózgów”, gry dydaktyczne, metody biograficzne. Poinformował o tym, że w szkole będą się odbywały koncerty Filharmonii Bałtyckiej, co miało też miejsce i wzmiankowano o nich jeszcze przez wiele lat.

W styczniu 1979 należało uczniów i rodziców zapoznać z tematyką XIII Plenum KC PZPR, także włączyć ją do planów pracy organizacji uczniowskich. W dalszym ciągu wiele zastrzeżeń dyrekcji budziła czystość osobista uczniów, lekceważenie przez nich zaleceń szkolnej służby zdrowia w zakresie fluoryzacji zębów.

Niewątpliwie historyczną datą w dziejach szkoły był dzień 11 listopada 1978 roku, gdy po raz pierwszy obchodzono 60. Rocznicę Odzyskania Niepodległości przez Polskę. Podczas uroczystej wieczornicy, na którą przybyli zaproszeni goście, jedna z uczennic odczytała referat o dziejach walk Polski o niepodległość, a członkowie Koła Polonistycznego deklamowali wiersze poświęcone „dramatycznej walce narodu polskiego o przetrwanie”.

Święta tradycyjnie związane z tradycją PRL miały charakter obligatoryjny i obchodzono je w sposób szczególnie uroczysty. Takimi były również obchody XXXV-lecia PRL w maju 1980 roku, w ramach których odbyło się spotkanie z kombatantami – członkami Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD).

W końcu lat 80. działały w szkole następujące koła i organizacje:

Koło  polonistyczne – Barbara Lecka
Koło  matematyczne – Leokadia Siuchta
Koło matematyczne – Teresa Urbaniak
Koło chemiczne i prace społeczne – Alicja Zaziemska
Koło recytatorskie – Renata Sosnowska
Koło języka rosyjskiego i TPPR – Zofia Bilińska
Preorientacja zawodowa – Krystyna Bogucka
Koło biologiczne, LOP, ZHP – Leokadia Krakowska
„Szklanka mleka” – Daria Anielska i Maria Jagiełłowicz
Makulatura – Jadwiga Dudo
Szkolne Koło Sportowe i BHP – Edward Kosiński
ZHP – Irena Kosińska
SKTK i ZHP – Danuta Kościuch
Komisja społeczno-wychowawcza i ZHP – Irena Łucka
Samorząd Szkolny – Bogdana Mamaj
Koło zajęć praktyczno-technicznych i PCK – Maria Nazarowicz- Barbara Petecka
TPD – Jadwiga Pociejewska
ZHP – Stanisława Poździech
SKO – Henryka Rogacka
SKS – Jadwiga Szadziul
ZHP – Jadwiga  Szoda
ZHP szczepowa – Janina Tadaniewicz
Spółdzielnia  Uczniowska – Anna Walkowska
TKKŚ – Danuta  Wiedman
Organizacja współdziałania ze środowiskiem – Ewa Żalejko
Kronika Szkolna – Małgorzata Czeremuga
ZHP – Grażyna Nowacka
ZHP – Grażyna  Adamczyk
Uniwersytet dla Rodziców – Elżbieta Zabiełło
Chór szkolny – Urszula Formela

Szkoła współpracowała z Komitetem Rodzicielskim, zakładem opiekuńczym Wojewódzką Budowlaną Spółdzielnią Pracy (WBSP), Zakładami Przemysłu Odzieżowego (ZPO) „Truso”, Zakładem  Rolnym Zajazd, Jednostką Wojskową 3209 oraz Komitetem Osiedlowym nr 2.

Lata osiemdziesiąte – „Solidarność”, Stan Wojenny i upadek PRL-u

Początkiem radykalnych zmian, a przede wszystkim przebudzenia się społeczeństwa Polski w dekadzie lat 80. była kilkudniowa, czerwcowa pielgrzymka w 1979 roku Papieża – Polaka, Jana Pawła II, pierwszego od 1523 r. papieża niebędącego Włochem. Cechą jego pontyfikatu była m.in. walka przeciwko komunizmowi i nacjonalizmowi, obrona tradycyjnych wartości moralnych, rozmach w dążeniu do ewangelizacji świata. Papież uświadomił milionom Polaków, że są gospodarzami we własnym kraju, że mają podmiotowość i odpowiedzialność, której nikt nie może im odebrać, zawłaszczyć i z której nikt nie może Polaków zwolnić. Okazało się jednak, że władze partyjne nie były już w stanie dokonać jakichkolwiek zmian systemowych, które wyprowadziłyby Polskę z postępującej zapaści gospodarczej. Wprowadzone podwyżki cen spowodowały strajki lipcowe 1980 roku, a w ich konsekwencji powstanie w dniu 31 sierpnia 1980 roku Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.  Odpowiedzią władz na działalność tego związku było ciągłe zaostrzanie sytuacji w kraju, a w konsekwencji wprowadzenie w dniu 13 grudnia 1981 roku Stanu Wojennego w Polsce. Internowano i aresztowano wielu działaczy związkowych i opozycyjnych, a w demonstracjach i starciach ulicznych zginęło wiele osób. Szczególnie tragiczne były wydarzenia w kopalni „Wujek”. Kolejna pielgrzymka Jana Pawła II w Polsce oraz zmiany jakie zaszły w ZSRR doprowadziły w konsekwencji do porozumienia się sił opozycyjnych z władzami partyjnymi i w efekcie do „Okrągłego Stołu”, który ostatecznie zakończył kilkudziesięcioletni „epizod socjalizmu” w dziejach Polski.

W 1980 r. Czesław Miłosz otrzymał Literacką Nagrodę Nobla, a w 1983 r. Lech Wałęsa Pokojową Nagrodę Nobla.

W roku szkolnym 1980/81 rozpoczęło pracę 6 nowych nauczycieli, a zatrudnionych było w sumie 37 nauczycieli, w tym 6 osób miało wykształcenie wyższe magisterskie, 11 wyższe, 17 Studium Nauczycielskie, 3 średnie pedagogiczne, 3 osoby dokształcały się.

Do „piętnastki” uczęszczało 654 uczniów.

Wkrótce po rozpoczęciu zajęć lekcyjnych, Samorząd Szkolny zgłosił kandydaturę nauczycielki kultury fizycznej Jadwigi Szadziul do odznaczenia medalem „Serce za Pracę”. W uzasadnieniu podano, że z jej inicjatywy powstało na terenie szkoły asfaltowe boisko do piłki ręcznej, siatkowej i koszykowej oraz bieżnia i skocznia. Co roku organizowała ona rozgrywki miedzy klasami, a jako wychowawczyni doprowadziła powierzoną jej klasę do najlepszych wyników w nauce.

Szkoła otrzymała Dyplom Uznania od Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej (PKPS) za „wybitne osiągnięcia wychowawcze w kształtowaniu u młodzieży wrażliwości społecznej i humanitarnego stosunku do ludzi w podeszłym wieku, czego wyrazem jest niesienie im przez młodzież pomocy, okazywanie życzliwości i szacunku”. Później takich wyróżnień było coraz więcej.

Odbyły się prawdopodobnie pierwsze „andrzejki” w szkole połączone z wieczorkiem tanecznym dla klas V-VIII. Zorganizowano „mnóstwo atrakcji, a niektórzy mieli okazję poznać wróżby i tajemnice „Zwierzyńca Niebieskiego”. (o następnych „andrzejkach” wzmiankuje się dopiero w 1985 roku). Dzieci miały również okazję zobaczyć i dotknąć węża boa, w czasie spotkania w szkole z treserem wężów J. Muszyńskim.

Zgodnie z zarządzeniem Ministra Oświaty i Wychowania z 1981 roku, wszedł w życie nowy regulamin oceniania. Wprowadzono nowe oceny z zachowania: wzorowe, wyróżniające, poprawne, nieodpowiednie i naganne.

W dniu 13 grudnia 1981 roku wprowadzono na terenie całej Polski Stan Wojenny. Wszystkie ważniejsze zakłady pracy i instytucje państwowe zostały zmilitaryzowane.

Pierwsza wzmianka na temat konsekwencji wynikających z Dekretu o Stanie Wojennym znajduje się w protokole z Nadzwyczajnego Posiedzenia Rady Pedagogicznej z dnia 5 stycznia 1982. Dyrektor szkoły przekazał zebranym nowe zasady organizacji pracy szkoły, w czasie obowiązywania Stanu Wojennego. Najważniejsze postanowienia brzmiały:

Zawiesza się działalność kolektywu kierowniczego, a pełnomocnikiem do współpracy z Dyrektorem zostaje powołana nauczycielka wychowania obronnego – Krystyna Brzozowska.

Wprowadza się jednoosobową odpowiedzialność Dyrektora za pracę szkoły.

Wszyscy pracownicy, szczególnie nauczyciele powinni wykazać zdyscyplinowanie, podporządkowanie i sumienność w wykonywaniu swoich obowiązków.

Dyrektor szkoły ma prawo zwiększyć zakres dodatkowych czynności nauczyciela.

W soboty mogą być prowadzone zajęcia sportowo-rekreacyjne. Jeżeli zaistnieje potrzeba, będzie się prowadzić zajęcia dydaktyczne.

Wychowawcy klas zobowiązani są zapoznać uczniów o sposobie postępowania w czasie trwania Stanu Wojennego: a) obowiązek noszenia legitymacji szkolnej od 13-to roku życia, b) poruszanie się po ulicach do godziny 18-tej.

Uczniowie mogą bezpłatnie korzystać z wyciągu narciarskiego na Górze Chrobrego w godzinach od 10 – 12.

Zawiesza się wszelkie urlopy.

Rozmawiać z uczniami na temat zaistniałej sytuacji w Polsce. Wyjaśniać niezrozumiałe problemy.

Zawieszono 7 i 8 paragraf Rady Pedagogicznej.

Do dnia 7 stycznia 1982 zaprosić przedstawiciela LWP lub MO na prelekcję dla młodzieży klas VII-VIII.

Następnie Dyrektor zapoznał 27 członków Rady Pedagogicznej z treścią Dekretu Rady Państwa z 13.12.1981 r. „O Stanie Wojennym w Polsce”. Poinformował, że komisarzem – pełnomocnikiem Komitetu Obrony Kraju (KOK) przy Wojewodzie Elbląskim został płk Orłowski.

Ciekawa informacja o nowych regulacjach pracy szkoły pochodzi z protokołu z dnia 6 marca 1982 r., w której czytamy: „Przeszliśmy na 5-cio dniowy tydzień pracy i doczekaliśmy się nowej „Karty Praw i Obowiązków Nauczyciela”. Jednak w wolne soboty należało organizować uroczystości, imprezy szkolne i zajęcia pozalekcyjne. Tak więc jeszcze w roku szkolnym 1988/89 powstała komisja, która zajmowała się układaniem planu zagospodarowywania wolnych sobót. Wydawałoby się, że po przemianach roku 1989 soboty będą wreszcie wolne, tymczasem „Głos Wybrzeża” z 2 marca 1990 roku donosił o zajęciach kulturalno-rozrywkowych, które odbyły się w „piętnastce” właśnie w sobotę. W dalszym ciągu obowiązywały wytyczne MOiW, że w szkołach „powinny być prowadzone w dni wolne od pracy zajęcia wychowawczo-opiekuńcze, imprezy służy służące upowszechnianiu kultury, sportu i turystyki”.

Dyrektor T. Samsel podkreślił, iż praca dydaktyczno-wychowawcza w roku szkolnym 1981/82 realizowana jest w „warunkach złożonej sytuacji społeczno-politycznej i gospodarczej, w okresie wzmożonej aktywności społecznej i Stanu Wojennego”.

Na następnej radzie odczytano instrukcję Ministerstwa Oświaty i Wychowania dotyczącą Stanu Wojennego. Za najważniejsze dla władz oświatowych uznano m.in.: „Rzetelną realizację wszystkich decyzji Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (WRON). Kształtowanie uczucia przywiązania młodzieży do wojska i do roli jaką wojsko odgrywa w życiu narodu i państwa. Nauczyciele powinni na lekcjach wyjaśniać uczniom, aby nie dali się wciągać i wykorzystywać w sprawach robotniczych i do walk politycznych”. W końcowym wniosku zaproponowano przeprowadzenie z Komitetem Rodzicielskim prelekcji na temat: „Odpowiedzialność prawna w Stanie Wojennym”. Jeszcze w sierpniu 1983 dyrektor polecił omówić w klasach starszych przemówienie gen. W. Jaruzelskiego z dnia 21. tego miesiąca.

W 1982 roku szkoła włączyła się aktywnie w pomoc dla powodzian z Wyspy Nowakowskiej. W wyniku tzw. „cofki”, czyli napływu wód w głąb lądu, pchanych huraganowym wiatrem północnym, w styczniu pękły wały przeciwpowodziowe i w ciągu kilkudziesięciu minut cały obszar położony w widłach rzeki Nogat i Elbląg, zwany Wyspą Nowakowską, znalazł się pod wodą. Ówczesne władze zaabsorbowane były Stanem Wojennym i „zaleceniami” płynącymi z Warszawy od WRON i na ogół nie „przejęły się” zbytnio tragicznym położeniem mieszkańców zalanego obszaru. Tym bardziej taka spontaniczna pomoc była wówczas ze wszech miar oczekiwana.

W dniu 19 maja 1982 roku odbyło się w szkole bardzo interesujące spotykanie z Michałem Sumińskim, dziennikarzem telewizyjnym, autorem znanego wówczas i lubianego nie tylko przez młodzież programu TVP „Zwierzyniec”. Dokonał on pamiątkowego wpisu do Kroniki Szkolnej, a pobyt w naszym mieście widocznie przypadł mu do gustu, skoro później zamieszkał tu na stałe do dnia dzisiejszego.

Ciekawą imprezą z tego okresu, która dostarczyła również wielu przeżyć, było spotkanie z A. Zygierewiczem – kompozytorem Polskiego Radia i Telewizji, twórcą piosenek zespołu „Gawęda”. Dzieciom zaprezentowano koncert operowy „Śpiewy polskiej ziemi” w wykonaniu śpiewającej aktorki Z. Kostrowskiej, Barbary Wysokińskiej (sopran) i Janusza Kowalskiego (baryton).

Niedługo po inauguracji roku szkolnego 1982/83, dokładnie w dniu 23 września odbyła się Rada Pedagogiczna, na której dyrektor T. Samsel przedstawił plan Rady i udzielił głosu zastępcy dyrektora szkoły – Krystynie Brzozowskiej, która zanalizowała artykuł K. Teodora Teoplitza z tygodnika „Polityka”, nawiązujący do przyczyn i skutków zajść ulicznych w Polsce w dniu 31 sierpnia 1982 roku. Autor tego artykułu przedstawił „po linii i na bazie” przebieg tych zajść i udział młodzieży m.in. w demonstracjach ulicznych. W dalszym ciągu Rady Pedagogicznej omawiano następujące kwestie:

1. Samsel przedstawił plan zapobiegania udziałowi młodzieży w działaniach sprzecznych z prawem Stanu Wojennego.

Spotkanie klas VII-VIII z przedstawicielem LWP, w celu zapoznania młodzieży z aktualną sytuacją polityczną w kraju.

Omówienie na godzinach wychowawczych sprawy udziału młodzieży w demonstracjach ulicznych i nielegalnych organizacjach.

Posiedzenie Rady Pedagogicznej w celu omówienia wydarzeń z dnia 31 sierpnia 1982 roku i opracowanie planu zapobiegania udziałowi młodzieży w akcjach ulicznych i nielegalnych demonstracjach.

Apel z młodzieżą na powyższy temat.

Spotkanie z rodzicami na temat obowiązków rodziców i współdziałaniu w powyższych sprawach ze szkołą.

Zebranie Komitetu Rodzicielskiego na powyższy temat (plan został przyjęty przez Radę Pedagogiczną).

W dalszym toku Rady L. Siuchta poinformowała o obowiązkach wychowawcy wynikających z Dziennika Ustaw z dnia 20 sierpnia 1982 r. Dyrektor szkoły T. Samsel podał propozycję, by opracowano tematy dyskusyjne na Radę, m.in. odnośnie „kształtowania osobowości ucznia w świetle potrzeb społeczeństwa socjalistycznego oraz samorządności szkoły jako zasady socjalistycznego systemu wychowawczego”.

Zapis z tej Rady świadczy o tym, jaką wagę przywiązywano wówczas do zaleceń odgórnych, by neutralizować dramatyczne napięcia społeczne w czasie trwania Stanu Wojennego. Wzmiankowane w protokole Rady wydarzenia z 31 sierpnia 1982 roku dotyczyły wielkich demonstracji w Polsce przeciwko władzom PRL-u, zorganizowanych w drugą rocznicę rejestracji Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.

Sytuacja polityczno-gospodarcza kraju była wtedy bardzo skomplikowana i zamiast poprawić się zgodnie z zapowiedziami władz, pogarszała się w wielu aspektach codziennego życia społeczeństwa. System kartkowy „przeżywał swoje najlepsze dni”, a brakowało dosłownie wszystkiego. Pewnym odzwierciedleniem tej sytuacji na terenie szkoły jest zapis w protokole Rady z kwietnia 1983 roku, który mówi o tym, że „szkoła boryka się z trudnościami, z których najważniejszą jest brak personelu pomocniczego, następnie narzędzi usprawniających pracę, m.in. nawet szmat do sprzątania”.

Z grudnia 1984 roku pochodzi także pamiątkowy wpis do Kroniki Szkolnej aktorów Kukiełkowego Teatru „Miniatura” z Gdańska, którzy często występowali w Elblągu w sali widowiskowej „Zamechu”. Ich wiernymi widzami byli uczniowie klas młodszych „piętnastki”.

Podobnie jak w poprzednich latach, do szkoły napływały podziękowania za dobre przygotowanie uczniów do dalszej nauki. M.in. w dniu 5 lutego oraz  12 lipca 1985 roku takie gratulacje nadesłało II LO za dobre wyniki w nauce Mirosławy Tybor i Mariusza Znanieckiego.

W związku z 750-leciem uzyskania praw miejskich przez Elbląg, zorganizowano w szkole konkurs plastyczny „Elbląg dawniej a dziś”, do którego przystąpiło 200 uczniów klas I- III. Nagrody otrzymało 14 dzieci, m.in. M. Mierzwa, M. Zalewski, M. Kresimon i K. Sienkiewicz. W konkursie „Poezja Jana Brzechwy” także wzięły udział najmłodsze klasy. Spośród 27 uczestników pierwsze miejsca zajęli: Paweł Jurewicz (Ib), Mariusz Ciesielski (IIIa) i Izabela Cypryjanik (Vb).

W maju 1985 roku napłynęło  podziękowanie dla  Dyrekcji, Grona Pedagogicznego oraz młodzieży za aktywny udział w akcji porządkowania terenów zieleni  „Wiosna 1985”, przyczyniającej się do „podniesienia estetyki miasta, polepszenia warunków środowiska naturalnego, do kształtowania właściwego stosunku młodzieży do przyrody, do pogłębienia uczucia patriotyzmu i umiłowania naszego miasta”.

Po wybudowaniu z inicjatywy E. Gierka Centrum Zdrowia Dziecka w Międzylesiu k. Warszawy, doszło do budowy kolejnego „centrum”, tym razem za rządów gen. W. Jaruzelskiego – Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Na ten cel harcerze przesłali w czerwcu 1984 roku kwotę 3.051 zł, którą uzyskali podczas „Kiermaszu Książki”.

W okresie lat 60. i 70. słynny był „społeczny” ruch o nazwie Front Jedności Narodu (FJN). W okresie Stanu Wojennego i później działała podobna struktura, która nazywała się Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego (PRON). Właśnie od tej organizacji w czerwcu 1984 roku otrzymał podziękowanie Dyrektor Szkoły – T. Samsel, za „aktywną i zaangażowaną postawę w kampanii wyborczej do rad narodowych, za ofiarną działalność społeczną na rzecz socjalistycznej odnowy i porozumienia narodowego”. Natomiast na Święto Edukacji Narodowej w 1985 roku T. Samsel został odznaczony „Odznaką 40-lecia PRL”.

Rok szkolny 1985/86 upływał pod hasłem „Rok Morski w Oświacie”. Z tej okazji obywały się pogadanki połączone z wyświetlaniem filmów o ochronie środowiska morskiego. W konkursie plastycznym „Od morza jesteśmy” dla klas I-VIII, uczeń Jarosław Cybulski został wyróżniony przez komisje wojewódzką za swój rysunek. Natomiast Irena Jachimowicz otrzymała podziękowanie od Kuratorium Oświaty i Wychowania UW Elblągu za „upowszechnienie dorobku artystycznego dzieci w III edycji Międzywojewódzkiego Konkursu Plastycznego Makroregionu Polski Północnej „Od morza jesteśmy”.

W tym roku szkolnym „piętnastka” uzyskała II miejsce wśród wszystkich szkół podstawowych za efekty dydaktyczne i średnią ocen 3,49.  Dużym osiągnięciem było też zdobycie III miejsca w konkursach przedmiotowych.

Z chwilą powstania województwa elbląskiego w 1975 roku, lokalne władze partyjne miały swój organ prasowy, a był nim tygodnik „Wiadomości Elbląskie”. I właśnie w dniu 12 kwietnia 1986 roku w szkole odbyło się spotkanie uczniów i nauczycieli z redaktorem naczelnym tego czasopisma – Grzegorzem Dudziakiem.

Na początku roku szkolnego 1986/87 po raz pierwszy wicedyrektor szkoły Krystyna Migacz wręczyła pierwszoklasistom książeczki oszczędnościowe z symbolicznym wkładem pieniężnym.

Z okazji Dnia Nauczyciela Leokadię Krakowską udekorowano Krzyżem kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a nagrodę Kuratora Oświaty i Wychowania UW w Elblągu odebrała  Stanisława Poździech.

Szkoła nie ustawała w różnego typu akcjach pomocowych, a szczególnym tego przykładem było zebranie pieniędzy przez szczep ZHP podczas loterii fantowej na budowę Szkoły Specjalnej w Łbiskach. Wkrótce przyszło stąd pisemne podziękowanie (7.04.1987), w którym podkreślono, że „wpłata pochodząca od Was sprawiła nam szczególną radość. Pieniądze te mogliście wykorzystać na własne potrzeby, ale Wy wybraliście ten humanitarny cel, pomoc dzieciom, które nie mogą uczyć się w takiej szkole, jak Wy się uczycie”.

Od samego początku istnienia szkoły uczniowie mieli problemy z ortografią, więc z inicjatywy nauczycieli języka polskiego organizowano turnieje ortograficzne, by zmobilizować dzieci do poznawania zasad pisowni polskiej. Organizatorkami takiego pierwszego turnieju w 1987 roku były nauczycielki Grażyna Jackiewicz i Grażyna Słodownik. Natomiast pierwszym zwycięzcą okazał się uczeń klasy V – Paweł Duk. W następnych latach turnieje te przybrały charakter cykliczny i organizowane są do chwili obecnej pod nazwą „Mistrz Pióra”.

Ogólny rozwój intelektualny uczniów wspomagała także edukacja filmowa, o którą dbały m.in. G. Jackiewicz i Bogdana Mamaj. Wśród obejrzanych filmów znalazły się: „Lotna”, „O dwóch takich, co ukradli księżyc”, „Niekończąca się opowieść” i inne.

Rok 1987 był jubileuszowym rokiem obchodów 750 założenia Elbląga. Uczniowie klasy VIII pod kierunkiem L. Krakowskiej przedstawili z tej okazji program słowno-muzyczny, ukazujący dzieje miasta. A w zorganizowanym turnieju wiedzy o Elblągu pierwsze miejsce zdobył Michał Wawryn. Cała szkoła włączyła się w te obchody, a także w akcję sprzątania miasta z okazji tego święta, czego wyrazem było specjalne podziękowanie Przedsiębiorstwa Dróg i Zieleni w Elblągu. Podziękowanie dla szkoły za „szczególnie duży wkład w dokonania jubileuszu 750-lecia Miasta Elbląga” przesłał także ówczesny prezydent Michał Oliwiecki, I Sekretarz KM PZPR Norbert Berliński i Przewodniczący MRN Jan Obrzut.

W maju tradycyjnie obchodzono Dni Oświaty Książki i Prasy i z tej okazji w szkole odbył się w dniach 25 maja – 4 czerwca kiermasz szkolny, na którym sprzedano książki o łącznej wartości 20.000 zł. Uczniowie z klas VI i VII zwiedzili wystawę w Wojewódzkiej Bibliotece im. C. K. Norwida Pt. „Starodruki Elbląskie”. Była też inscenizacja utworów Jana Brzechwy. Te imprezy majowe przygotowały nauczycielki biblioteki szkolnej – L. Walentynowicz i E. Stęborowska.

Rokrocznie organizowano też obchody Dnia Matki. Wyjątkowy charakter miała ta uroczystość przygotowana przez członków Koła Żywego Słowa „Portrety sławnych kobiet” – pod kierunkiem Krystyny Migacz. Informował o tym nawet „Głos Wybrzeża” z dnia 29 maja 1987 roku.

Na zakończenie roku 1986/87 po raz pierwszy do Kroniki wpisano uczniów „najlepszych wśród najlepszych” – Primus Inter Pares. Wówczas zostali nimi: Barbara Nieroszczuk, Dorota Przybycień, Tomasz Ligor i Sławomir Szypritt. Ich rodzice otrzymali listy gratulacyjne. Zwyczaj ten jest kontynuowany do dnia dzisiejszego.

Pod koniec października, w rozpoczętym roku szkolnym 1987/88 – szkoła podpisała porozumienie o współpracy z Ośrodkiem Szkolenia Wojsk Lądowych im. Rodziny Nalazków w Elblągu.

W tym miesiącu obchodzono z wielką pompą „70 Lat Wielkiego Października”. W ramach tych obchodów odbyła się uroczysta akademia przygotowana przez K. Stankiewicz i szkolne koło TPPR. Uczniowie klas V-VI uczestniczyli w przeglądzie filmów radzieckich i wysłali laurki z życzeniami do swych kolegów w ZSRR. Przedstawicielki Samorządu Uczniowskiego I. Góranicz i D. Ciesielska reprezentowały „piętnastkę” w Ogólnopolskim Zlocie Szkół noszących imię kosmonautów w Koszalinie. Rok później „świętowano” tę rocznicę już po raz ostatni.

Już po zakończeniu roku szkolnego 1986/87, decyzją Rady Pedagogicznej z dnia 1 lipca 1987 roku powołano Komitet Obchodów Jubileuszu 30-lecia powstania szkoły. W jego skład weszli:

Jadwiga ChwojnickaBogdana Mamaj
Leokadia Krakowsk
Stanisława  Poździech
Krystyna Migacz
Zofia Bilińska
Tadeusz Samsel
Aneta Szleszyńska
Jadwiga Szadziul

W ramach działań i przedsięwzięć związanych z tym jubileuszem wykonano m.in.:

opracowano pod kierunkiem L. Krakowskiej biografię patrona szkoły – Jurija Gagarina,
pod kierunkiem A. Szleszyńskiej dokonano wyboru pieśni, z których jedna stała się hymnem szkoły,
wykonano dyplomy i pieczęcie okolicznościowe,
opracowano broszurkową monografię szkoły, w której zaznaczono najważniejsze osiągnięcia z okazji jej 30-lecia. Autorami monografii byli: Z. Bilińska,
J. Chwojnicka i T. Samsel,
członkowie Komitetu Rodzicielskiego uszyli stroje i jednolite obuwie dla dziewcząt z zespołu wokalnego (najwięcej pracy wykonała p. Kurosad),
wykonano portret J. Gagarina,
pracownicy „Zamechu” wykonali tablicę pamiątkową,
klasy przybrały odświętny wygląd,
ogłoszono dla uczniów konkursy: a) na album o J. Gagarinie; b) wiersz o szkole: c) konkurs plastyczny,
harcerze wystąpili do władz miasta z propozycją nadania nazwy „Bohaterów Kosmosu” jednej z ulic Elbląga.

Ostatnim akcentem przygotowań do jubileuszu szkoły był apel, który przygotowali członkowie Koła historycznego pod kierunkiem K. Boguckiej.

Wspomniana monografia została wydana w formie broszury przedstawiającej krótki rys historii szkoły, a z perspektywy dzisiejszej trudno mówić tu o monografii, jest to raczej powierzchowna próba przedstawienia najważniejszych epizodów z życia szkoły.

Jubileuszowi 30-lecia szkoły poświęcona była notatka prasowa w „Głosie Wybrzeża” z 5 października 1988 roku. Naszkicowano w niej najważniejsze wydarzenia z życia „piętnastki”. Podkreślono, że przez trzydzieści lat znacznie zwiększyła się liczba uczniów, których w roku jubileuszowym było ponad tysiąc w 33 oddziałach. W pobliżu powstało duże osiedle Nad Jarem, które wówczas nie miało jeszcze własnej szkoły. W „piętnastce” od lat 60. działało koło recytatorskie, a znaczące sukcesy osiągała drużyna piłki ręcznej dziewcząt, przez lata lokując się w ścisłej czołówce miasta. Uczniowie szkoły reprezentowali województwo elbląskie w eliminacjach centralnych w Bielsku Białej w turnieju wiedzy o bezpieczeństwie ruchu drogowego. Wiele osiągnięć posiadał również szczep harcerski, który był motorem wielu działań wychowawczych. Podczas uroczystości kilku pracowników „piętnastki” otrzymało odznaczenia resortowe i regionalne. Odsłonięto pamiątkową tablicę ufundowaną przez zakład patronacki „Zamech”. Wystąpili także uczniowie z zespołu wokalnego i Koła Żywego Słowa. Szczególnie gorąco oklaskiwano zespół „Babsztyl” i „Kabaret na jednej nodze”.

Na jubileusz w dniu 23 kwietnia 1988 roku zaproszono również byłych nauczycieli i niektórych uczniów. Wśród przybyłych gości znaleźli się:

Sojczyńska Zofia, Zastępca Inspektora Oświaty i Wychowania,
Łęcki Henryk, Sekretarz Zarządu Okręgowego ZNP,
Rudak Henryk, Wicekurator Oświaty i Wychowania,
Markiewicz Halina, I Sekretarz Koła Szkolnego PZPR,
Dykowski Antoni, Prokurator Wojewódzki,
Kanafa Bogdan, Dyrektor Wydziału UW w Elblągu,
Czerski Jan, Sekretarz Zarządu Miejskiego TKKŚ,
Kowzan Karol, Prezes zarządu Miejskiego TWP,
Pokorzyński K., Przewodniczący komitetu Osiedlowego Nr 2,
Krawczyk R., przedstawiciel ZM PCK,
Aszyk Danuta, Komendant Hufca ZHP.

W ciągu 30 lat działalności Szkoły Podstawowej Nr 15 pracowało wielu oddanych, sumiennych, rzetelnych pedagogów i wychowów. W roku jubileuszowym byli to:

Maria Nazarowicz, 29 lat pracy, nauczyciel przedmiotu praca-technika.
Leokadia Siuchta, 28 lat pracy, nauczycielka matematyki.
Barbara Petecka, 27 lat pracy, nauczycielka nauczania początkowego,
Henryka Rogacka, 27 lat pracy, nauczycielka matematyki.
Leokadia Walentynowicz, 24 lata pracy, nauczycielka języka polskiego i bibliotekarka
Jadwiga Szadziul, 24 lata pracy, nauczyciel kultury fizycznej.
Irena Łucka, 24 lata pracy, nauczyciel nauczania początkowego.
Teresa Urbaniak, 22 lata pracy, nauczycielka matematyki.
Poździech Stanisława, 21 lat pracy, nauczanie początkowe.
Janina Tadaniewicz, 21 lat pracy, nauczanie początkowe.
Irena Jachimowicz, 20 lat pracy, bibliotekarka.
Krystyna Brzozowska, 18 lat pracy, przysposobienie obronne.
Anna Walkowska, 17 lat pracy, kierowniczka świetlicy.
Edward Kosiński, 17 lat pracy, nauczyciel kultury fizycznej.
Jadwiga Dudo, 16 lat pracy, nauczycielka kultury fizycznej.
Irena Kosińska, 14 lat pracy, nauczanie początkowe.
Bogdana Mamaj, 13 lat pracy, nauczanie początkowe.
Danuta Wiedmann, 11 lat pracy, nauczanie początkowe.
Barbara Lecka, 10 lat pracy, nauczycielka języka polskiego.

Natomiast nauczycielkami 30-lecia szkoły, które pracowały od początku istnienia placówki były:

Zofia Bilińska – nauczycielka języka rosyjskiego.
Leokadia Krakowska – nauczycielka biologii.

W sumie w ciągu 30 lat pracowało w „piętnastce” ponad 100 nauczycieli.

W jubileuszowym roku szkolnym 1987/88 naukę rozpoczęło 1.020 uczniów, a nauczanie prowadzono na trzy pełne zmiany, od 7:10 do godz. 17:40. Na uwagę zasługuje fakt, iż w dalszym ciągu sporządzano plany zagospodarowania wolnych sobót poprzez oglądanie filmów, konkursy recytatorskie, ortograficzne, wyjścia do muzeum itp. Odbywało się to oczywiście na zasadach nieodpłatności dla pracujących w te soboty nauczycieli.

Budynek szkolny został odnowiony (malowanie szkoły trwało od października 1986 do lipca 1987).

Najlepszymi uczniami w roku szkolnym 1987/88, „Primus Inter Pares” okazali się: Renata Sobczyńska (średnia 4,9), Iwona Kolesińska (4,8) i Piotr Szostek (4,7).

Biuletyn Informacyjny ZNP w Elblągu donosił w czerwcu 1988 roku o sukcesie zakwalifikowania się dyrektora szkoły T. Samsela do IV Drużynowych Mistrzostwach Polski Nauczycieli w Brydżu Sportowym w Jaśle.

Rok szkolny 1988/89 rozpoczął po raz trzydziesty już w dziejach „piętnastki” tradycyjny dzwonek szkolny. Rada Pedagogiczna składała się z 52 wysoko kwalifikowanych nauczycieli, w tym 45 zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin. Naukę rozpoczęło 1.023 uczniów w 33 oddziałach, w klasach pierwszych było natomiast 134 uczniów. Utworzono dwie klasy zerowe, które od 1 listopada 1988 roku otrzymały nowe lokum przy ul. H. Sucharskiego. Z dniem 1 września tego roku nieco zmienił się obwód szkolny. Do SP 25 odeszły dzieci mieszkające m.in. przy ul. ul.  Metalowców, Poznańskiej, Bartniczej i Łukasińskiego.

Małgorzata Gawrońska – harcerka ze szczepu ZHP w „piętnastce” reprezentowała Polskę w zlocie młodzieży w Algierze (Algieria).

W tym roku, podobnie jak w poprzednich, odbyła się w szkole uroczysta wieczornica poświęcona 40-leciu Ludowego Wojska Polskiego, na którą zaproszono żołnierzy – kadetów z Ośrodka Szkolenia Wojsk Lądowych im. Rodziny Nalazków w Elblągu. Z tej okazji A. Fluks zorganizowała Konkurs Piosenki Żołnierskiej.

Jeszcze w 1988 i 1989 roku odnotowuje się organizowanie „starych” i już  „nowych” uroczystości takich jak: Dzień Kosmonauty (12 kwietnia) – obchodzony jako Dzień Patrona, Święto Pracy 1 Maja, rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja, Dnia Zwycięstwa, rocznicy powstania Ludowego Wojska Polskiego, rocznicy Odzyskania Niepodległości, czy apelu z okazji rocznicy wybuchu Rewolucji Październikowej (7 listopada pod kierunkiem nauczycielki języka rosyjskiego – Hanny Stankiewicz).

Ciekawą formą wdrażania najmłodszych uczniów do obcowania z książkami w bibliotece było praktykowane już od wielu lat „pasowanie na czytelnika”. Impreza ta odbywała się w pierwszym półroczu nauki, kiedy już uczniowie poznali alfabet i potrafili czytać. Wówczas prowadziły ją dwie bibliotekarki: Ewa Stęborowska i Milena Rokowska, a dzieci oprócz pobytu w bibliotece, obejrzały także wystawę książek Jana Brzechwy.

W grudniu 1988 roku Armenię nawiedziło najcięższe od 80 lat trzęsienie ziemi. Przebywający wówczas w USA Michaił Gorbaczow przerwał wizytę i udał się do Armenii, by kierować akcją pomocy dla ofiar kataklizmu. „Piętnastka” włączyła się również do ogólnoświatowej akcji „Pomoc dla Armenii” i wkrótce na adres PCK wysłano 28.458 zł.

Na wiosnę 1989 roku oświatą targały strajki nauczycieli na tle niskich wynagrodzeń ustalonych i przyjętych w nowej siatce płac. Niestety, te problemy nie zostały właściwie rozstrzygnięte do dnia dzisiejszego.

Primus Inters Pares mijającego roku szkolnego byli:

Michał Wawryn – średnia 5,0
Piotr Szczurek – średnia 4,9
Artur Dłużniewski – średnia 4,9
Gabriela Korendo – średnio 4,8
Wojciech Łabecki – średnia 4,8
Elżbieta Kąkol – średnia 4,8
Anna Lis – średnia 4,8
Bartosz Kalisz – średnia 4,7.

W zakończeniu roku szkolnego 1988/89 wzięli udział m.in.:

Zofia Sojczyńska – Zastępca Inspektora Oświaty i Wychowania,
Henryk Łęcki – Sekretarz Zarządu Okręgowego ZNP,
Ryszard Klim – Zastępca Komendanta Ośrodka Szkolenia Wojsk Lądowych im. Rodziny Nalazków,
Lucjan Filaszkiewicz – Przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego,
Zenon Orłowski – Dyrektor Poradni Wychowawczo – Zawodowej,
Jan Pokorzyński – Przewodniczący Komitetu Osiedlowego Nr 2.

W czasie tej uroczystości pożegnano pięciu odchodzących do innej pracy i na emeryturę nauczycieli, w tym długoletnich pedagogów: Marię Nazarowicz, Janinę Tadaniewicz oraz Tadeusza Samsela.

Nauczyciele – szkoła

Podziękowania, wyróżnienia, nagrody, dyplomy

Dyplom dla G. Bukowskiej za aktywny udział w XVI Ogólnopolskim Rajdzie Pieszym „Śladami Kłobuka” i grupy turystycznej SP 15, Ostróda, 10.10. 1982

Lekcja pokazowa przeprowadzona przez Krystynę Brzozowską dla specjalistów Departamentu Wychowania Obronnego MOiW, Elbląg,18.01.1983,

Podziękowanie dla Janiny Tadaniewicz z Oddziału Doskonalenia Nauczycieli w Elblągu za „Systematyczną i twórczą pracę w Międzyszkolnym Zespole Metodycznym w zakresie nauczania początkowego w roku szkolnym 1982/83”,

Dyplom dla Zofii Bilińskiej za „Duży wkład pracy, osobiste zaangażowanie i dobre przygotowanie uczniów do Olimpiady (Konkursu) Języka Rosyjskiego”, Urząd Wojewódzki, Kuratorium Oświaty i Wychowania, Elbląg, 19.02.1984 r.,

Dyplom dla Krystyny Boguckiej za „Pracę włożoną w rozwijanie zainteresowań młodzieży nauką historii, czego efektem jest udział ucznia Waszej szkoły w etapie wojewódzkim Konkursu Historycznego”, Kurator Oświaty i Wychowania w Elblągu, mgr R. Skotnicki,

Podziękowanie Danucie Kościuch za „Systematyczną i twórczą pracę w Międzyszkolnym Zespole Metodycznym Geografii w roku szkolnym 1982/83”, Oddział Doskonalenia Zawodowego w Gdańsku, Filia w Elblągu,

Dyplom dla Grażyny Bukowskiej za uczestnictwo w XII Złazie „Śladami Żołnierzy Powstania Listopadowego”, Elbląg, 22.01.1984,

Podziękowanie dla Teresy Urbaniak za „bardzo dobre przygotowanie uczniów do Wojewódzkiego Konkursu Matematycznego i rozwijanie uzdolnień matematycznych dzieci”, Kuratorium Oświaty i Wychowania UW w Elblągu,

Wyróżnienie od Studium Nauczycielskiego w Elblągu dla nauczycielek Nauczania Początkowego w SP 15 za „pomoc i praktyczne przygotowanie do zawodu nauczycielskiego studentek”, Elbląg 24.06.1985,

Podziękowanie z Oddziału Doskonalenia Nauczycieli w Gdańsku – Filia w Elblągu dla Zespołu Nauczycieli Nauczania Początkowego Szkoły Podstawowej Nr 15 w Elblągu za „Systematyczną i twórczą pracę w międzyszkolnym zespole metodycznym w roku szkolnym 1984/85”, Elbląg, dnia 29 czerwca 1985 roku,

Wyrazy uznania dla Rady Pedagogicznej SP 15 od Dyrekcji II LO w Elblągu za „wzorowe przygotowanie uczniów do dalszej pracy w średniej szkole”, Elbląg, 12 lipca 1985 r.,

Podziękowanie dla szkoły z Towarzystwa Krzewienia Kultury Świeckiej – Zarząd Wojewódzki w Elblągu za „aktywny udział w rozwoju Towarzystwa oraz pogłębianiu działań na rzecz kształtowania świeckiego, socjalistycznego społeczeństwa w naszym kraju”, Elbląg, dnia 6 stycznia 1986 r.,

I miejsce w konkursie na „Najlepsze lodowisko w Mieście Elblągu” (za nagrodę pieniężną kupiono sprzęt sportowy),

Podziękowanie z Kuratorium Oświaty i Wychowania UW w Elblągu dla Anety Szleszyńskiej za pracę twórczą włożoną w rozwój zainteresowań artystycznych młodzieży, Elbląg, maj 1987,

Podziękowanie z Kuratorium Oświaty i Wychowania UW w Elblągu dla Norberta Jachimowicza za popularyzację Międzywojewódzkiego Konkursu Twórczości Plastycznej Dzieci i młodzieży „Od Morza Jesteśmy”, Elbląg, 20.06.1987,

Z okazji Święta Edukacji Narodowej w dniu 14 października 1988 roku wyróżnienia otrzymali: Medal Komisji Edukacji Narodowej – Janina Tadaniewicz, Złoty Krzyż Zasługi – Stanisława Poździech i Teresa Urbaniak, Nagroda Kuratora Oświaty – Aldona Iwko i Irena Łucka, Nagroda Inspektora Oświaty i Wychowania – Krystyna Migacz i Tadeusz Samsel,

wzmianka prasowa w „Głosie Elbląga” o wyróżniających się nauczycielach – działaczach Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, m.in. Elżbiety Zabiełło z SP 15,

Podziękowanie Elbląskiego Ośrodka Kultury dla Bogdany Mamaj i Aldony Iwko za udział i wkład pracy w przygotowaniu uczniów szkoły do konkursów plastycznych pt. „Wielkanocne zwyczaje – wiosenne rytuały” oraz „Piękno i zabytki ziemi elbląskiej”,

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski dla Krystyny Tadaniewicz z okazji Święta Edukacji Narodowej, 14 październik 1989,

Osiągnięcia uczniów

Dyplom dla Zespołu Harcerskiego ze Szczepu przy SP 15, za zajęcie III miejsca w III Festiwalu Piosenki harcerskiej w Elblągu, 26 lutego 1981 roku,

Podziękowanie od Miejskiego Ośrodka Kultury w Elblągu z dnia 2 marca 1981 roku, za „bardzo dobre przygotowanie uczniów do konkursu plastycznego „Moje miasto Elbląg”. Dodać należy, iż za udział w tym konkursie oraz w innych, dwaj uczniowie: D. Brocki i A. Zienkiewicz wyjechali na 3-dniową wycieczkę do Inowrocławia i Ciechocinka,

Dyplom za zajęcie II miejsca w eliminacjach rejonowych „Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego”, Elbląg 11 marzec 1981,

I miejsce w Ogólnopolskiej Spartakiadzie Piłki Ręcznej – Ciszek, Stefański, W. Drawent, D. Brocki, S. Kosiński i L. Tokarski, Włocławek 1982,

I miejsce w Konkursie Biologicznym (eliminacje rejonowe), zajęła uczennica klasy VIII – I. Żukowska, przygotowana przez L. Krakowską, 30 stycznia 1982.

IV Miejsce w IV Festiwalu Piosenki Harcerskiej, Elbląg 4 kwietnia 1982,

Dyplom dla zespołu wokalnego „Graszki” za „Dorobek Artystyczny i całokształt Pracy w VII Artystycznej Wiośnie Młodości”, Sztum 24 kwietnia 1982,

Dyplom za aktywny udział w XVI Ogólnopolskim Rajdzie Pieszym „Śladami Kłobuka” dla Grupy Turystycznej z SP 15 w Elblągu, Ostróda 10 października 1982,

Podziękowanie Miejskiej Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Elblągu, ul.Kajki 3, dla wychowawcy klasy VII a i uczniów za „przewóz z ulicy i wrzut do piwnicy 6 ton węgla w dniu 16.09.1983 r.”,

Dyplom dla SKKT-PTTK za „Aktywny udział w XVII Rajdzie EL-WI-RA-84”, Pasłęk, 20.05.84,

III miejsca dla K. Tomczyńskiej i R. Waleszczaka w Wojewódzkim Konkursie Geograficznym, Elbląg 1984,

Dyplom dla ucznia Mariusza Marczaka, za II miejsce w eliminacjach wojewódzkich VIII Konkursu Chemicznego Szkół Podstawowych (opiekun – A. Zaziemska), Elbląg, 11.05.1985 r.,

II miejsce i srebrny medal w piłce ręcznej chłopców na XI Igrzyskach Młodzieży Szkolnej Województwa Elbląskiego, Kwidzyn, 25 maja 1986 r.,

II miejsce ucznia klasy IIb – Pawła Jurewicza w konkursie „Bajki i Baśnie” zorganizowanym przez Młodzieżowy Dom Kultury w Elblągu; wyróżnienie Małgorzata Urbaniak, Elbląg 1985,

I miejsce Pawła Jurewicza w II Ogólnopolskim Konkursie Krasomówczym w Legnicy, Legnica 6-9 listopad 1986,

I miejsce Jarosława Cybulskiego w konkursie „Elbląskie Impresje Plastyczne”, zorganizowanego przez MDK z okazji jubileuszu 750-lecia Elbląga, (opiekun – Norbert Jachimowicz), luty 1987,

I miejsce w wojewódzkich eliminacjach młodzieży szkół podstawowych ogólnopolskiego turnieju wiedzy o bezpieczeństwie ruchu drogowego: Sławomir Szypritt, Grzegorz Hryniewicz, Kwidzyn, 28 marca 1987,

II miejsce Tomasza Ligora w IV edycji Wojewódzkiego Konkursu Chemicznego, 1987, (opiekun A. Zaziemska),

II miejsce Pawła Jurewicza w Małym Konkursie Recytatorskim, zorganizowanym przez MDK w Elblągu, 1987, (opiekun L. Walentynowicz),

III miejsce dla Pawła Jurewicza w Turnieju Recytatorskim „Mój ulubiony bohater”, zorganizowanym przez MDK w Elblągu, 1987,

I miejsce w Turnieju Badmintona Dziewcząt na II Miejskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej – M. Gawrońska, R. Bielczenko, A. Sasin i M. Skrzypecka; I miejsce indywidualnie – Małgorzata Gawrońska (opiekun J. Szadziul),

I miejsce w Turnieju Piłki Ręcznej Dziewcząt na II Miejskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej (opiekun Jerzy Ciepliński),

Dyplom dla drużyny zuchowej za zajęcie II miejsca w Festiwali Piosenki Zuchowej (drużynę przygotowały M. Wojtal i G. Bukowska), Elbląg, 04.03.1988,

I miejsce drużyny Szkoły Podstawowej nr 15 w wojewódzkich eliminacjach turnieju wiedzy o ruchu drogowym, skład drużyny: Grzegorz Hryniewicz, Rafał Leszczyński, Jacek Potapowicz i Bartosz Kalisz, Elbląg, marzec 1988,

I miejsce Grzegorza Hryniewicza w wojewódzkich eliminacjach turnieju wiedzy o ruchu drogowym,

Podziękowanie dla uczniów – Jacka Bednarka, Pawła Naruszewicza i Marcina Rucińskiego od emerytowanej b. Przewodniczącej Ligi Kobiet – Janiny Mieszko, za „bezinteresowną pomoc przy zniesieniu 1,5 tony koksu”, Elbląg, 20 września 1988,

Wyróżnienie przez Wydział Oświaty i Wychowania Urzędu Miejskiego za II miejsce w wojewódzkim konkursie historycznym dla Michała Wawryna (opiekun K. Bogucka), Elbląg 1988,

II miejsce w eliminacjach wojewódzkich konkursu „Sprawni jak żołnierze”,

II miejsce w wojewódzkich eliminacjach zawodów latawcowych – Piotr Rosiak, Elbląg, 24 września 1988,

III Nagroda w XV Wojewódzkim – Dziecięcym Konkursie Piosenki i Tańca „Barwy Przyjaźni ‘89”,

Podziękowanie z II LO w Elblągu za „właściwe przygotowanie uczniów do pracy w szkole średniej” – Aleksandra Bałaj i Agnieszka Szczygieł, Elbląg 6 marca 1989 r.,

Podziękowanie z I LO w Elblągu za bardzo dobre wyniki nauczania – średnia 4,23, uczennicy Iwony Kolasińskiej,

V miejsce (drużynowo) w eliminacjach wojewódzkich Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego,

I miejsce (indywidualnie) w eliminacjach wojewódzkich Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego – Bartek Kalisz,

I miejsce Pawła Jurewicza w Małym Konkursie Recytatorskim organizowanym przez Miejski Dom Kultury w Elblągu, wiosna 1989,

Wyróżnienie Pawła Jurewicza w eliminacjach wojewódzkich XX Ogólnopolskiego Konkursu Recytacji Poezji Radzieckiej, Elbląg, 29.04.1989 r.,

II miejsce Karoliny Zabiełło w eliminacjach wojewódzkich XX Ogólnopolskiego Konkursu Recytacji Poezji Radzieckiej, Elbląg, 29.04.1989 r.,

Notatka prasowa z „Głosu Wybrzeża” nr 137, cyt: „na przestrzeni ostatnich 6 lat najwięcej laureatów konkursów miały szkoły nr nr 18, 15 i 21”, Elbląg, 14 czerwca 1989 r.,

II miejsce Michała Wawryna w etapie wojewódzkim Konkursu Historycznego (nauczyciel Krystyna Bogucka),

I miejsce w klasie Cadet, w Wojewódzkich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w Żeglarstwie we Fromborku (Izabela Franczak, Joanna Jakubowska, Ewa Mikusińska i Justyna Rudawska),

Dyplom za udział w Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Amatorskich dla Zespołu Teatralnego „Babsztyl”, 1989,

I miejsce Adriany Sasin i Oli Oryl w tenisie stołowym (opiekun J. Szadziul) w międzyszkolnych zawodach sportowych,

II miejsce dziewcząt w Międzyszkolnych Igrzyskach Sportowych w „Biegu ku słońcu” (opiekun J. Szadziul, J. Dudo)),

III miejsce chłopców w Międzyszkolnych Igrzyskach Sportowych w tenisie stołowym (opiekun L. Światkowski),

III Miejsce dziewcząt w Międzyszkolnych Igrzyskach Sportowych w mini piłce siatkowej (opiekun J. Dudo),

III miejsce chłopców w Międzyszkolnych Igrzyskach Sportowych w mini piłce siatkowej (op. T. Turulski),

III miejsce dziewcząt w Międzyszkolnych Igrzyskach Sportowych w piłce ręcznej (op. J. Szadziul),

W wieloboju ukierunkowanym, w finale wojewódzkim, uczniowie J. Szadziul i L. Światkowskiego zajęli: I miejsce Krzysztof Gerej, III miejsce Agnieszka Wernerowicz, III miejsce Aleksandra Donke,

Dyplom dla dziewcząt za zajęcie II miejsca na III Międzyszkolnych Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w biegach przełajowych z okazji Dnia Zwycięstwa, Elbląg, 9 maja 1989 r.,

Dyplom dla dziewcząt za zajęcie II miejsca na III Międzyszkolnych Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w biegach przełajowych o „Puchar Wiosny”, Elbląg, maj 1989,

Dyplom dla drużyny za zajęcie I miejsca w Turnieju Wiedzy o Teatrze (drużynę przygotowała G. Jackiewicz), szkołę reprezentowali: Jolanta Rochoń, Robert Kozana i Jarosław Wojnowski, Elbląg, 19 czerwca 1989 r.,

III miejsce drużyny szkolnej w eliminacjach miejskich Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego (Sławomir Sienkiewicz, Marcin Dłużniewski, Krzysztof Murawski, Michał Kuna i Mariusz Gawroński), 1989 r.

Lata dziewięćdziesiąte – Wielki Przełom i początek transformacji ustrojowej

Można powiedzieć, że lata dziewięćdziesiąte zaczęły się 4 czerwca 1989 roku, gdy w pierwszej turze wyborów kandydaci „Solidarności” zdobyli 252 z 261 mandatów do Sejmu, o które mogli się ubiegać. Przepadła PRL-owska lista krajowa – na 50 mandatów tylko dwóch kandydatów władz reżimowych uzyskało poparcie połowy głosujących i weszło do Sejmu. Do Senatu zaś na 100 miejsc, aż 99 zdobyli kandydaci „Solidarności”. Nieprzypadkowo więc dzień 4 czerwca 1989 roku uznano wkrótce za datę ostatecznego upadku PRL-u. Zmiany ustrojowe w Polsce zapoczątkowały istną lawinę zmian we wszystkich krajach tzw. Bloku Wschodniego, czyli państw będących pod dominacją ZSRR. Jak powiedziała wówczas znana aktorka Joanna Szczepkowska – „w tym dniu skończył się komunizm w Polsce”.

Przemiany końca lat 80–tych umożliwiły również przewartościowanie polskiej polityki zagranicznej. Jej priorytetowym zadaniem, zgodnie z  Założeniami polskiej polityki zagranicznej i Strategii obronnej Rzeczypospolitej Polskiej z 2 listopada 1992 r., stała się możliwie szybka integracja z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) i Unią Europejską. Wybór wynikał z politycznej woli niemal wszystkich polskich partii politycznych i spotkał się z szerokim poparciem społecznym. W dniu 13 marca 1999 roku Polska została członkiem NATO.

„Polskie przemiany” spowodowały również upadek Muru Berlińskiego i w konsekwencji zjednoczenie Niemiec. Wówczas na ogół nikt nie kwestionował, że te epokowe zmiany ustrojowe w Europie, zapoczątkowane w Polsce, były zasługą czterech wielkich postaci: Lecha Wałęsy, Jana Pawła II, Ronalda Regana i Michaiła Gorbaczowa.

Pierwszym premierem niepodległej Polski został Tadeusz Mazowiecki, a ministrem Edukacji Narodowej prof. Henryk Samsonowicz.

1 września 1989 roku obchodzono uroczyście w szkole 50-rocznicę wybuchu II Wojny Światowej. Dla uczczenia tego ważnego wydarzenia zorganizowano wieczornicę, którą poprzedził Festiwal Piosenki Żołnierskiej przygotowany przez Anetę Fluks. W festiwalu tym jedną z najlepszych okazała się m.in. uczennica klasy Vd – Dominika Figurska.

Z chwilą rozpoczęcia roku szkolnego 1989/90 (po raz 31. w dziejach „piętnastki”, w szkole uczyło się 1071 uczniów w klasach 0 – VIII) nastąpiła także inauguracja działalności pozalekcyjnej w ramach licznych kół przedmiotowych i artystycznych takich jak:

Szkolne Koło Sportowe
Związek Harcerstwa Polskiego
Szkolne Koło PTTK
Spółdzielnia Uczniowska
PCK
Koło Żywego Słowa,
Koła: polonistyczne, historyczne, geograficzne, matematyczne, plastyczne i biologiczne
Samorząd Uczniowski
 Liga Ochrony Przyrody
 Zespół Wokalny.

Dla przykładu Szkolne Koło PTTK, działające wówczas pod kierownictwem G. Jackiewicz, skupiało 35 uczniów. Głównym celem koła było propagowanie turystyki i ochrony środowiska. Członkowie włączali się do udziału w imprezach organizowanych przez Klub Turystyki Pieszej „Delta” w Elblągu. Odbyto szereg wycieczek po Wysoczyźnie Elbląskiej, Bażantarni i innych okolicach. Uczestniczyli w rajdach „Święto Przywitania Wiosny – Nadbrzeże’90” oraz „Elbląskiej Wiośnie Rajdowej – Elwira ‘90”. Najważniejszą imprezą turystyczną w tym czasie była 5-dniowa wycieczka w Gorce, do Zakopanego i w Tatry (Dolina Strążyska, Czerwona Przełęcz, Dolina Białego).

Zwiastunem przemian ustrojowych w Polsce na gruncie „piętnastki” było pismo Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko – Radzieckiej z dnia 11 maja 1990 roku. W piśmie tym czytamy m.in.: „Zarząd Wojewódzki TPPR w Elblągu – z godnie z pismem Zarządu Głównego TPPR w Warszawie informuje, że eliminacje strefowe XXI Ogólnopolskiego Konkursu Recytacji Poezji i Prozy Rosyjskiej i Radzieckiej w Białymstoku, w których miał brać udział uczeń Waszej Szkoły – Paweł Jurewicz, ze względu na brak środków finansowych nie odbędą się”.

Nie odnotowano natomiast tak istotnej daty, jak wspomniany wyżej 4 czerwca 1989 roku. Więcej, w protokole z posiedzenia Rady z 30 sierpnia 1989 roku dyrekcja szkoły przekazała wytyczne „w sprawie organizacji, kształcenia i wychowania nowym roku 1989/90”, ale zgodne jeszcze z Dziennikiem Urzędowym z kwietnia 1989 i pewnie dlatego znalazły się tu takie passusy jak: „praca szkoły opierać się będzie na uchwałach sejmu PRL, uchwałach PZPR i stronnictw politycznych, rządu PRL”. Nie było wtedy jeszcze stosownych regulacji prawnych w oświacie, nawiązujących do przełomu, który nastąpił po 4 czerwca 1989 roku. Było wiele dyskusji na temat skostniałych i przestarzałych przepisów prawnych, które miały ulec zmianie w najbliższym okresie. Dlatego przewodnicząca NSZZ „Solidarność” na terenie szkoły – K. Bogucka przedstawiła na Radzie w dniu 9 listopada 1989 roku pewne postulaty członków „Solidarności”, dotyczące pracy w szkole. Zwrócono w nich uwagę, że nauczycielom przysługuje 5-dniowy tydzień pracy, a tymczasem muszą organizować zajęcia w wolne soboty. Stwierdzono, że „musi ulec zmianie stosunek dyrekcji do nauczyciela, należy tworzyć właściwą atmosferę w gronie, wprowadzić inny sposób sprawdzania dzienników i przekazywania pedagogom uwag”.

Po apelu księdza Henryka Jankowskiego z Gdańska, uczniowie aktywnie włączyli się w akcję zbierania datków na nowo powstały Fundusz Orła Białego. Zbiórka pieniędzy organizowana była przez Koło historyczne pod opieką K. Boguckiej i K. Migacz. Zebrano w sumie 352.381 złotych.

Na Radzie w dniu 14 lutego 1990 roku przewodnicząca NSZZ „Solidarność” w szkole – K. Bogucka przedstawiła zebranym niezwykle ważny dokument, jakim jest „Deklaracja Praw Człowieka”. Podkreśliła, że nauczyciele w swojej pracy powinni opierać się na tym dokumencie i na Konstytucji. Zwróciła uwagę na następujące sformułowanie w „Deklaracji”:

wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi,

nie wolno nikogo czynić niewolnikiem,

nie wolno nikogo torturować, karać, więzić, czy wypędzać z kraju za przekonania,

każdy człowiek ma swobodę wyrażania myśli, stowarzyszania się.

Zaapelowała do nauczycieli, by wnikliwie przeanalizowali ten dokument, a jego treści wykorzystali w dyskusjach z uczniami. Stwierdziła, że „Deklaracja Praw Człowieka” pociągnie za sobą zmianę wielu ustaw w  naszym kraju. Powinna być też wykorzystana przy opracowaniu planu pracy szkoły. „Deklaracja” znajdowała się do wglądu u K. Boguckiej i u dyrektorki szkoły.

W tym samym dniu odbyła się weryfikacja kadry dyrektorskiej szkoły z udziałem wszystkich nauczycieli. W wyniku tajnego głosowania Grono Pedagogiczne udzieliło „całkowitego poparcia dla obecnej kadry kierowniczej” ( I. Woźniak – dyrektor, wicedyrektorki- K. Brzozowska i K. Migacz, kierownik półinternatu – E. Bieniok).  Na zakończenie Rady w imieniu wojewody dyrektorka zaapelowała do nauczycieli o „bezpłatne prowadzenie zajęć w wolne soboty ze względu na trudności finansowe”.

Signum temporis stała się wypowiedź nauczycielki języka rosyjskiego  Hanny Stankiewicz na Radzie 27 czerwca, która opowiedziała o swoich problemach i kłopotach z doborem uczniów do udziału w kwietniowej akademii ku czci patrona szkoły – Gagarina. S. Kunach potwierdziła, „że wiele słyszy się na temat zmian nazw patronów instytucji, ulic, ale najważniejsze, byśmy w bohaterze podkreślali to, co w nim najwartościowsze i godne”.

„Głos Wybrzeża” z 8 czerwca 1990 roku informował, że w ostatnich trzech latach największe osiągnięcia w pracy z laureatami różnych konkursów miała m.in. K. Bogucka.

Primus Inter Pares tego roku szkolnego zostali:

Anna Kamieniak – średnia ocen 5,0

Edyta Tacka – średnia 4,9

Agnieszka Wernerowicz – średnia 5,0

Katarzyna Mytych – średnia 4,9

Monika Grozowska – średnia 4,9

Joanna Wiśniewska – średnia 4,9.

Podczas wakacji przeprowadzono w budynku szkoły kolejne prace modernizacyjne, m.in. podłączono szkołę pod miejską elektrociepłownię, a w WC chłopców wymieniono glazurę.

Rok szkolny 1990/91 był istotny w dziejach nie tylko „piętnastki”, ale wszystkich szkół w Polsce, ponieważ decyzją MEN został wznowiona nauka religii. Katechizację wprowadzono w siatkę godzin, a zajęcia wówczas prowadzili: ks. Dariusz Kopiec, ks. Stanisław i katechetka Zofia Chwoszcz. Zapadła decyzja o 1 godzinie religii w tygodniu, możliwości zawieszenia krzyży w klasach oraz trzech dniach na rekolekcje wolnych od zajęć lekcyjnych.

Zmiany dotyczyły też nauczania języków obcych. W klasach V dopuszczono wybór języka obcego, natomiast klasy VI – VIII realizowały język rosyjski. Klasy II po raz pierwszy miały podjąć nauczanie angielskiego i niemieckiego.

Z okazji Święta Edukacji Narodowej, Krzyże Kawalerskie Orderu Odrodzenia Polski otrzymały Zofia Bilińska i Bogdana Mamaj, a Złoty Krzyż Zasługi Krystyna Migacz i Alicja Zaziemska.

Pierwszą Wigilię w szkole zorganizował ks. Dariusz Kopiec. Śpiewano kolędy i podzielono się opłatkiem. W następnych latach takie wigilie stały się już tradycją szkoły.

Niezwykle ważna była w dziejach „piętnastki” data 15 grudnia 1990 r., kiedy to decyzją Nr 4/90/91 Kuratora Oświaty i Wychowania w Elblągu – Sylwestra Kalinowskiego, uchylono decyzję Prezydium Wojewódzkiej rady Narodowej z dnia 30 maja 1968 r. w sprawie nazwania szkoły imieniem Jurija Gagarina. Od tej pory szkoła przyjęła nazwę: Szkoła Podstawowa Nr 15 w Elblągu. Wniosek o zniesienie starej nazwy wypłynął od Rady Pedagogicznej, Samorządu Uczniowskiego, ZNP, Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. Potem decyzją Rady Pedagogicznej z dnia 12 listopada 1995 r. powołano Komitet Obchodów nadania szkole imienia.

W rozliczeniu budżetu szkoły za 1990 rok znajdujemy m.in. wpis o „zakupie komputerów, wideo, organów na sumę 64.900.000 zł i o różnego rodzaju remontach w budynku”.

Wiosną 1991 r. i później środowisko nauczycielskie targały częste strajki nauczycieli na tle waloryzacji płac. Podejmowano drastyczne oszczędności, min.  zredukowano plan o cztery lekcje w tygodniu, wprowadzono bezpłatne urlopy dla pracowników oświaty itd. Następny strajk odbył się w dniu 28 lutego 1992 r., ogłoszony przez ZNP w Elblągu pod hasłem „O bezpłatną naukę dla dzieci i młodzieży”. Zaznaczyć trzeba, że świetlica pracowała.

W dniu 3 maja 1991 r. uroczyście obchodzono w szkole 200. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja.

W końcu tego roku szkolnego odnotowano działanie w szkole następujących kół: geograficzne (S. Kunach), plastyczne (E. Wnęk), matematyczne ( T. Urbaniak), polonistyczne (K. Migacz), biologiczne (M. Adamowska), historyczne (K. Bogucka), j. angielskiego (B. Kalinowska), j. niemieckiego (I. Łucka), „Żywego słowa” (K. Migacz), wokalne (A. Fluks), taneczne (G. Bukowska), komputerowe (M. Hul), SKKT (G. Jackiewicz), SU „Sobieradzik” A. Iwko), SKO (H. Rogacka).

Rok szkolny 1991/92 przyniósł zmiany w systemie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów. Weszła w życie szkolne sześciostopniowa skala ocen, tzn. celujący, bardzo dobry, dobry, dostateczny, mierny i niedostateczny. Zmieniły się też oceny z zachowania i brzmiały następująco: wzorowe, bardzo dobre, odpowiednie i naganne.

Na Święto Edukacji uhonorowano Krystynę Bogucką Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W uzupełnieniu ważnych zdarzeń tego roku trzeba podkreślić, że w demokratycznych wyborach w dniu 9 listopada 1991 r. zwyciężył Lech Wałęsa.

19 listopada tegoż roku odbyło się zebranie powołanej po raz pierwszy  Rady Szkoły, składającej się z ośmioosobowej grupy rodziców, reprezentujących  poszczególne poziomy klas, ośmiu nauczycieli i uczniów.

Z posiedzenia Rady 17 stycznia 1992 roku dowiadujemy się, że szkoła nawiązała współpracę z Zakładem Remontowo – Usługowym i stał się on zakładem opiekuńczym szkoły. Dyrektor I. Woźniak poinformowała  też z radością o powstałej, dobrze wyposażonej i odpowiednio zabezpieczonej pracowni komputerowej w sali nr 32.

W protokole z 18 lutego znajdujemy zapis o przekazaniu szkole materiałów na  sumę 2.000.000 zł przez nieistniejącą już Spółdzielnię „Plastyk”, o bezpłatnym remoncie dachu przez Spółdzielnię Remontowo – Budowlaną (7.000.000 zł) i wielu innych remontowo-transportowych działaniach tego też nieistniejącego zakładu na rzecz SP 15. Warto tu odnotować, że pod protokołem z tej właśnie Rady znalazła się po raz pierwszy lista obecności nauczycieli potwierdzona ich podpisem, a pracowało wówczas w szkole 65 nauczycieli. Wcześniejszy zapis obecności, z 1990/91 r., dołączony do protokołu, podaje  aż 71 nazwisk pedagogów.

W dniu 14 kwietnia 1992 r. szkołę odwiedzili prezydenci Miasta Elbląga: Józef Gburzyński i Dariusz Waldziński.

Rok 1991/92 miał pomyślny wynik finansowy, ponieważ szkoła zarobiła, wynajmując sale, gabinet stomatologiczny, sklepik, prowadząc języki. Także rodzice mieli swój wkład w doposażeniu szkoły, albowiem zakupili cztery kolorowe telewizory, kserokopiarkę, drukarkę. Założono też antenę zbiorczą.

Primus Inter Pares zostali: Ola Dyba, Aureliusz Zieliński, Małgorzata Pokorzyńska i Maciej Pietryka.

W roku szkolnym 1992/93 w 33 oddziałach rozpoczęło naukę 990 uczniów, a w klasach pierwszych 144, zlikwidowano natomiast „zerówki”. Zatrudnionych było 50 nauczycieli, w tym 19 z wykształceniem wyższym i przygotowaniem pedagogicznym.

Z posiedzenia Rady 11 stycznia 1993 roku dowiadujemy się, że szkoła weźmie udział w akcji Jerzego Owsiaka „Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy”. O pomoc i upowszechnienie tej akcji wśród uczniów zaapelowała G. Bukowska jako opiekunka SU. Efektem i sukcesem było zebranie 3.598.600 zł i przekazanie ich na fundusz pomocy dzieciom z wrodzonymi wadami serca. Smutną natomiast wiadomością było to, że od stycznia 1993 r. w szkołach nie było już lekarzy, a wszelkie badania i bilanse dzieci miały się odtąd odbywać w przychodniach rejonowych.

„Kurier Elbląski” z 12 lutego 1993 r. w artykule Wioletty Gutkowskiej pisał o „piętnastce”: „W niedużym budynku „piętnastki” przy ulicy Modlińskiej (…) lekcje zaczynają się od godziny 7.10 i trwają do 18.15. Tak wysoka zmianowość jest skutkiem posiadania zbyt małej liczby gabinetów – tylko siedemnastu. Brakuje również odpowiedniej sali gimnastycznej. Lekcje wychowania fizycznego odbywają się często na głównym korytarzu szkolnym. Nie przeszkadza to jednak szkole w prowadzeniu ciekawej i różnorodnej działalności kulturalnej.

Działa tu wiele kół zainteresowań – Żywego Słowa, Turystyczno-Krajoznawcze i przedmiotowe: historyczne, biologiczne, matematyczne, geograficzne; są cztery grupy SKS. Oprócz tego bardzo aktywny jest Samorząd Uczniowski. Jak we wszystkich szkołach także i tu działa LOP, PCK i TPD.

Koło Żywego Słowa, którego opiekunką jest pani Migacz, ma duże tradycje. W roku 1991 uczennica klasy VI, Agnieszka Burakiewicz zajęła II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Krasomówczym. Członkowie Koła byli na wycieczce w Kaliningradzie.

Organizowane są również konkursy szkolne, takie jak „Jesień recytatorska” (dla wszystkich uczniów), czy konkurs ortograficzny (dla klas VII i VIII).

Zajęcia pozalekcyjne odbywają się od godziny 16,oo, gdy część gabinetów jest już wolna. W ubiegłym roku, mimo że za godziny nadliczbowe nauczyciele nie byli opłacani, to koła nie przestały funkcjonować.

Dzięki wspaniałym nauczycielom uczniowie osiągają najlepsze wyniki w j. polskim (K. Migacz), historii (K. Bogucka) i biologii (M. Adamowska).

Duże osiągnięcia są również w sporcie. Szkoła zajęła II miejsce w miejskich zawodach sportowych. Ciekawostką jest, że włączając się do akcji Ogólnopolskiej Orkiestry Świątecznej Pomocy zebrano w szkole i przekazano około 4 milionów zł. Od wielu lat szkoła bierze udział w Konkursie Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego zarówno na szczeblu wojewódzkim, jak i ogólnopolskim.

Pani M. Rogacka od początku istnienia szkoły prowadzi Szkolną Kasę Oszczędności. Mimo, że jest tak ciężko, maluchy również oszczędzają.

PCK, którego opiekunką jest I. Charun, organizuje zbiórki odzieży używanej, apele, gazetki na temat zagrożeń, chorób (AIDS). Praca koła co roku podsumowywana jest na biwaku.

W „piętnastce” organizowanych jest dużo wycieczek. Pani G. Jackiewicz, która jest opiekunką Koła Turystyczno-Krajoznawczego, w tym roku była z dziećmi w Tatrach i Sudetach. Oprócz tego częste są wyjazdy do Teatru Muzycznego w Gdyni, do Warszawy, Leningradu.

Tradycją szkoły jest organizowanie Wigilii, Dnia Matki, Ślubowania klas I, pasowania na czytelnika, pożegnania klas VIII. Od wielu lat klasy ósme pozostawiają po sobie pamiątkowe kroniki, obrazy. Na Wigilię ustawia się na korytarzach wielki stół w kształcie choinki i nauczyciele dzielą się opłatkiem z dziećmi.

W szkole nie ma problemu z „Dniem Wagarowicza” (pierwszy dzień wiosny). Pani Anna Jachowska przygotowuje na ten dzień ciekawe imprezy, takie, aby dzieci z chęcią przyszły do szkoły.

Pierwszego czerwca klasy starsze obchodzą Dzień Sportu, młodsze zaś Dzień Dziecka. Uczestniczą wtedy w konkursach, zabawach na terenie szkoły i pobliskiej Bażantarni.

Dzień Sportu odbywa się z zachowaniem wszelkich tradycji olimpijskich (zapalenie znicza, ślubowanie sportowców, przebieranie się drużyn za ekipy różnych krajów).

Redagowana jest przez Agnieszkę Wojtynę i Sebastiana Bukowskiego gazetka „Kleks”. W miarę upływu czasu gazetka stanie się obszerniejsza i bardziej różnorodna.

Klasy V, VI, VII uczą się języka niemieckiego i angielskiego; 160 osób z klas od II do IV uczy się języka angielskiego, przy czym koszty nauki pokrywają w tym przypadku rodzice. Zamiast techniki odbywają się lekcje informatyki. Stało się tak dzięki rodzicom, którzy wyposażyli gabinet w komputery.

W wyborze szkoły i zawodach pomagają uczniom wychowawcy i pedagog. Odbywają się prelekcje dla rodziców i uczniów; lekcje zawodoznawcze szkół średnich. Organizowane są również wycieczki do zakładów pracy. Ponadto pedagog szkolny prowadzi kącik zawodoznawczy.

W szkole jest gabinet stomatologiczny, lecz niestety nie ma dentysty. Zatrudniona jest tylko pielęgniarka.

Od początku istnienia szkoły pracuje tutaj Zofia Bilińska, która jest jej „żywą historią”.

Dyrektor Irena Woźniak podkreśla rolę rodziców w rozwiązywaniu kłopotliwych dla szkoły spraw finansowych. Rodzice są bardzo aktywni, pomocni, nie żałują pieniędzy. Wyposażyli gabinet muzyczny, techniczny, zakupili telewizory, video, antenę zbiorczą, drukarkę, kserokopiarkę. Nie ma również problemu z transportem. Przewodniczącym Rady Szkoły jest Piotr Hejna, wice – Stanisław Buglewski.

Dzięki władzom miejskim, dzieci raz w tygodniu uczęszczają na krytą pływalnię”.

4 marca 1993 roku gościł w szkole zespół rosyjski z Kaliningradu „Suwenir”, a następnego dnia znana pisarka – Wanda Chotomska, która dokonała także wpisu do Kroniki Szkoły.

Samorząd Uczniowski zorganizował konkurs na „Najlepszego Nauczyciela”, w którym wyróżniono Grażynę Bukowską, Jadwigę Szadziul, Grażynę Słodownik, Marzenę Rossochacką, Annę Rodziewicz i Zofię Kwaterowską.

Primus Inter Pares tego roku szkolnego byli: Katarzyna Kałabun, Piotr Lecheta, Izabela Kordowska i Marta Kupczyk.

Rok szkolny 1993/94. Z dnia 16 listopada 1993 roku pochodzi wzmianka z lokalnej prasy, w której informuje się, że „biedne dzieci ze z SP 15 nie są samotne”. W szkole działa stołówka, gdzie obiady są zawsze 3-daniowe: zupa, drugie danie i kompot, galaretka lub budyń z owocami, natomiast wszystkie dzieci klas I – III mają tradycyjną „szklankę mleka”. Codziennie pod opieką wychowawców zjadają drugie śniadanie.

Wyjątkowy charakter miała wizyta księdza biskupa elbląskiego, dra Andrzeja Śliwińskiego, jaką złożył w szkole w dniu 26 maja 1994 roku z okazji Dnia Matki. Spotkał się z uczniami i nauczycielami, „zauważył, że panuje tu wspaniała atmosfera, życzył wiele dobra w doskonaleniu i wychowaniu młodego pokolenia”.

Zdarzały się też w szkole i zdarzają chwile pełne smutku. Tak było 2 czerwca 1994 roku, kiedy odeszła Bogdana Mamaj, „człowiek, który kochał ludzi i zawsze służył im swoją pomocą, Człowiek o wielkim sercu i światłym umyśle”. Przy masowym udziale uczniów i nauczycieli została pochowana na Cmentarzu Dębica.

Tradycyjnie wpisano na wieczną pamiątkę Primus Inter Pares tego roku szkolnego: D. Daćko, Annę Ciszek, Joannę Mańkus, Joannę Pieckowską, Dorotę Kurzydło i A. Filaszkiewicz.

Rok szkolny 1994/95. W pierwszą sobotę września szkoła wzięła udział w akcji „Sprzątanie świata – Polska” (Clean up the Word), za co też otrzymała pisemne podziękowanie od wiceprezydenta Miasta Elbląga – p. Henryka Słoniny w dniu 17 września 1994 roku. Miesiąc później odbyło się w szkole ciekawe spotkanie z pisarką Joanną Papuzińską.

W tym roku zorganizowano też w szkole półzimowisko, na które przychodziło 94 uczniów z 8 okolicznych szkół. Półzimowisko było finansowane przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. Dzieci miały m.in. trzy codzienne smaczne i urozmaicone posiłki przygotowane przez doświadczone kucharki: Krystynę Lewandowską i Marię Perdian.

Tego roku szkolnego tradycyjnie zorganizowano już VIII z kolei Szkolny Konkurs Recytatorski „Jesień Recytatorska”. Przebiegał on w kilku kategoriach. W tej edycji recytowano głównie poezję Juliana Tuwima, M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Edwarda Stachury, ks. J. Twardowskiego i innych poetów. Prezentacje młodych recytatorów stawały się zawsze duchową ucztą dla całej młodzieży szkoły. Ponadto od wielu lat najlepsi uczestnicy odnosili i odnoszą sukcesy na arenach międzyszkolnych i ogólnopolskich. Wówczas I miejsce za „mały testament” E. Stachury zajęła Marta Pacholczyk, II miejsce Ania Jackiewicz, III Agnieszka Burakiewicz i Anna Koenig, zaś IV Joanna Marcinkowska.

Na styczniowej Radzie 1995 r. dyrektor I. Woźniak przekazała informację o konieczności wyboru Rzecznika Praw Dziecka.  W mieście funkcjonował już elbląski oddział Ochrony Praw Dziecka, a przewodniczyła mu Barbara Klonowska. Natomiast w kraju  gorącą propagatorką i inicjatorką wielu poczynań związanych z obroną praw dziecka była w tym czasie, często goszcząca w mediach, prof. Maria Łopatkowa. W Polsce Konwencja  Praw Dziecka zaczęła obowiązywać od 1989 r., a weszła w życie 7 lipca 1991 r. W Europie Zachodniej 30 lat wcześniej zajmowano się problemami dzieci. Zgromadzenia Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło Konwencję Praw Dziecka  20 listopada 1989 r.

Szkoła miała w tym czasie spore trudności finansowe, więc aby temu w jakiś sposób zaradzić, Komitet Rodzicielski zorganizował Bal Karnawałowy na terenie szkoły, a dochód z tej imprezy postanowiono przeznaczyć właśnie na potrzeby placówki. Ówczesna prasa donosiła, że mimo braku pieniędzy na działalność pozalekcyjną, w „piętnastce” było grono nauczycieli, którzy bezinteresownie prowadzili popołudniowe zajęcia dla młodzieży, m.in. Grażyna Nowacka.

W lutym 1995 roku zorganizowano po raz pierwszy Bal Walentynkowy, pod kierunkiem A. Jachowskiej i M. Adamowskiej.

Po raz IV zorganizowano też Turniej Ortograficzny pod kierunkiem Grażyny Jackiewicz i Grażyny Słodownik, a „Mistrzami Pióra” zostali Magdalena Nowakowska i Marcin Burakiewicz.

Primus Inter Pares 1995 byli: Magdalena Nowakowska, Agnieszka Stasiuk, Aleksandra Wąsińska, Dominika Noga i Justyna Kalinowska.

Po przepracowaniu 30 lat w oświacie na emeryturę odeszła Alicja Zaziemska.

Rok szkolny 1995/96. W 35 oddziałach naukę pobierało 983 uczniów, było 49 pedagogów, 3 nauczycieli półinternatu, 2 nauczycieli biblioteki, pedagog szkolny, 5 katechetów, pielęgniarka i 12 pracowników obsługi. Na początku tego roku w drodze tajnych wyborów po raz pierwszy funkcję  Rzecznika Praw Ucznia powierzono nauczycielce matematyki – Urszuli Myk. Urząd ten okazał się bardzo potrzebny. Pani Myk miała sporo pracy w wyjaśnianiu spornych kwestii na linii nauczyciel – uczeń –  czytamy w protokole z końca roku szkolnego 1996.

W październiku 1995 roku w „piętnastce” po raz kolejny zorganizowano lokal wyborczy podczas wyborów na Prezydenta RP. Spośród dwóch kandydatów w II turze zwyciężył nieznaczną różnicą głosów Aleksander Kwaśniewski.

Jak już wspomniano wyżej, powołano specjalny komitet w celu ustalenia nowego patrona do szkoły. By wzmocnić podejmowane działania w tym zakresie, na Święto Niepodległości 11 Listopada 1995 r. zaproszono do szkoły Prezydenta Miasta – Witolda Gintowta-Dziewałtowskiego, władze oświatowe, a przede wszystkim kombatanta II wojny światowej, jednego z dowódców Armii Krajowej – generała brygady Bolesława Nieczuję-Ostrowskiego, który stał się honorowym uczestnikiem wszystkich ważnych uroczystości w szkole.

Do Fundacji Teresy i Zdzisława Knobel w Kanadzie zwrócono się natomiast o pomoc w ufundowaniu sztandaru.

W plebiscycie na patrona szkoły wzięło udział 928 uczniów. Za nadaniem imienia Armii Krajowej głosowało 839 uczniów, a 6 wstrzymało się od głosu. Klasy I – III nie uczestniczyły bezpośrednio w plebiscycie, ale po spotkaniach z żołnierzami AK chętnie opowiedziały się za wyborem Armii Krajowej na patrona szkoły.

Nazwa szkoły została oficjalnie zatwierdzona Uchwałą Rady Miejskiej w Elblągu Nr XXVIII/97 z dnia 9 października 1997 roku.

W dniu 21 października 1997 roku, w warszawskim mieszkaniu Państwa T. i Z. Knobel odbyło się przekazanie szkole sztandaru. W imieniu szkoły sztandar odebrały Irena Woźniak i Krystyna Migacz, w towarzystwie kombatantów AK ze ŚZŻAK – Mariana Dmowskiego i Stanisława Zdanowicza.

Uroczyste nadanie nazwy Armii Krajowej „piętnastce” miało miejsce w dniu 24 kwietnia 1998 roku z udziałem:

Kazimierz Śliwa, Prezes Zarządu Okręgu SZŻAK w Gdańsku,

Marian Cegielski, Wicewojewoda Elbląski,

Edward Murdzia, Kurator Oświaty i Wychowania w Elblągu,

Andrzej Śliwiński, Biskup Elbląski,

Michał Wawryn, Dyrektor Biura Posła Wiesława Walendziaka,

Jerzy Müller, Wiceprezydent Elbląga,

Gen. Bryg. Bolesław Nieczuja-Ostrowski,

Jerzy Siewczyński, Prezes Zarządu Kresowiaków,

Płk Krzysztof Karbowski, Dowódca Garnizonu Elbląskiego,

Mjr Jan Borysławski, Komendant Garnizonu,

Ks. Infułat Mieczysław Józefczyk,

Krzysztof Świętoń, Ksiądz Proboszcz Parafii p.w. Brata Alberta,

Marian Dmowski, Prezes ŚZŻAK w Elblągu,

1. Przybylski i M. Czarnocki, przedstawiciele związków zawodowych,

przedstawiciele Wydziału Oświaty, Dyrekcja Szkoły i Rodzice.

W tym kontekście nieco dziwnie wyglądało doroczne obchodzenie dnia 10 lutego jako tzw. dnia „wyzwolenia Elbląga”, co było i jest do dnia dzisiejszego jaskrawo sprzeczne z prawdą historyczną, gdyż Elbląg był zdobyty tego dnia przez wojska sowieckie w ramach prowadzonych przez nich operacji militarnych i dopiero kilka miesięcy później przekazany władzom polskim. Z pewnością data 10 lutego otwiera sowiecki okres w dziejach miasta, którego mroczne strony wymagają gruntownego zbadania przez historyków.

Z okazji 85. rocznicy śmierci Marii Konopnickiej zorganizowano w szkole kilka imprez. Obok konkursu recytatorskiego odbył się konkurs plastyczny na najładniejszą ilustrację do tekstu pisarki. Najważniejszym punktem obchodów jubileuszu był konkurs – Turniej Wiedzy o Marii Konopnickiej, w którym wzięli udział uczniowie klas piątych. Najlepszym okazał się uczeń klasy V d – Kamil Luberecki. Kontynuacją tych obchodów była także IX Jesień Recytatorska, która spotkała się z dużym zainteresowaniem uczniów.

Primus Inter Pares roku szkolnego 1995/96 byli: Aneta Kasperczuk, Katarzyna Kubica, Marta Kućmierowska, Kamila Nienałtowska, Marta Makulec, Janek Sieńkowski, Aneta Wiszniewska i Paulina Grabarczyk.

Rok szkolny 1996/97. Zespół nauczycielski liczył wtedy 55 pedagogów, w tym 28 z tytułem magisterskim. Było 3 nauczycieli półinternatu (kierownik S. Poździech), 4 katechetów i 18 pracowników obsługi. Z okazji Dnia Edukacji Narodowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej otrzymała Teresa Urbaniak.

Dla uczczenia 100. rocznicy śmierci Henryka Sienkiewicza zorganizowano dla uczniów klas siódmych turniej wiedzy o pisarzu.

W 1996 r. nasza wybitna poetka Wisława Szymborska otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Rok później, w 1997 r. Sejm uchwalił Konstytucję, będącą katalogiem wolności i praw obywatelsko –  politycznych, socjalnych, kulturalnych i ekonomicznych.

Po powrocie z przerwy świątecznej i noworocznej, zaraz na początku roku 1997 stwierdzono włamanie do szkoły. „Złodzieje weszli wejściem od boiska, splądrowali sekretariat szkoły, gabinety dyrektora i zastępców. Najwięcej szkód wyrządzili w gabinecie informatyki, skąd skradli wszystkie komputery. Wynieśli także czajnik bezprzewodowy, elektryczne zegary ścienne i nowo zakupione telefony”.

Z okazji 25. rocznicy śmierci pisarki Janiny Porazińskiej (1888-1971) odbył się w szkole turniej wiedzy na jej temat,  połączony z częścią artystyczną.

W lutym 1997 roku został przeprowadzony pod kierunkiem G. Nowackiej turniej wiedzy o Elblągu. Pierwsze miejsce drużynowo zajęła klasa III b (wych. G. Nowacka), a największą wiedzą popisali się uczniowie: Karolina Wesołowska, Marta Wieloch i Alicja Gbór.

W tym roku szkolnym zorganizowano po raz pierwszy próbny egzamin z języka polskiego dla przyszłych absolwentów. Uczniowie wypełniali test gramatyczno-literacki. W egzaminie brało udział 120 uczniów.  Uzyskano niezbyt wysoką średnią 3,33.

Primus Inter Pares tego roku szkolnego byli: Monika Kamińska, Joanna Filaszkiewicz, Marek Karwowski, Anna Kasprowicz, Paweł Brzezicki i Mariusz Borowicz.

Rok szkolny 1997/98. W 35 oddziałach naukę podjęło 950 uczniów pod opieką 60 nauczycieli, w tym 28 z tytułem magisterskim  i 18 pracowników administracji i obsługi.

Od września tego roku rozpoczęła w szkole działalność świetlica socjoterapeutyczna  „Karan”, w której zajęcia prowadziły E. Zabiełło, G. Nowacka i S. Poździech. W godzinach od 15-19 w zajęciach brało udział średnio 23 dzieci. Podczas zajęć uczestnicy otrzymywali kolację, przygotowywaną przez szkolne kucharki. Wychowawcy i wolontariusze pomagali dzieciom odrabiać lekcje, organizowali różne zabawy i imprezy.

W styczniu 1998 r. dyrektor Woźniak przedstawiła na Radzie dokument pod nazwą „Reforma systemu oświaty. Koncepcja wstępna”, wydany przez MEN w styczniu tegoż roku. Nauczyciele dowiedzieli się o nowej koncepcji struktury systemu edukacji, która miała obejmować trzy etapy kształcenia szkolnego: szkołę podstawową, gimnazjum i licea oraz kolejne trzy etapy na poziomie akademickim: licencjat, magisterium i doktorat. Szkoła podstawowa miała objąć dzieci w wieku 7 – 12 lat i zakończyć się sprawdzianem kompetencji. Reforma przewidziana była od roku 1999/2000 do zakończenia wdrażania nowego systemu w roku 2004/2005. Zarządzanie i nadzorowanie nowego systemu edukacji w nowej strukturze ustroju szkolnego miało odpowiadać planowanemu podziałowi administracyjnemu państwa na województwa, powiaty i gminy.

Także w tym roku w maju na zlecenie MEN w klasach VII odbyły się eksperymentalne testy kompetencji z nauk humanistycznych i matematyczno-fizycznych. Uczniowie kodowali prace, a pożądanymi pomocami były ołówek HB i gumka Pelikan, jak zapisano w protokole. Należy zaznaczyć, że nasi uczniowie osiągnęli rezultaty powyżej średniej w województwie.

Primus Inter Pares tego roku szkolnego zostali: Joanna Woźnicka, Anna Łuczkanin, Natalia Woźniak, Katarzyna Torłop i Sebastian Szewczyk. Mury szkoły opuściło łącznie 139 absolwentów. Rok szkolny 1997/98 był w sumie rokiem dobrym. Spośród 949 uczniów tylko jeden nie otrzymał promocji do klasy programowo wyższej, a dwie uczennice nie zostały sklasyfikowane. Średnia ocen w klasach I – III wyniosła 4,4, a w tym poziomie najlepszą była klasa II b ze średnią 4,7.

Rok szkolny 1998/99. W kraju trwały polemiki i dyskusje związane nowym podziałem administracyjnym, ponieważ liczba województw została ograniczona do 16, a ponadto na mapie pojawiły się ponownie powiaty. Reorganizacja województw dotknęła szczególnie Elbląg, który utracił status miasta wojewódzkiego i został przyporządkowany do województwa warmińsko-mazurskiego, wbrew większości mieszkańców.

Nagrodami Zarządu Miasta w Elblągu zostali wyróżnieni: Kamil Luberecki, Marcin Plopa, Piotr Chomik i Adam Angielczyk. W tym roku szkolnym zorganizowano po raz pierwszy dla klas szóstych wyjazd do Szkoły Edukacji Ekologicznej w Piaskach. Podczas tygodniowego pobytu dzieci poznawały środowisko, robiły pomiary temperatury gleby, obserwowały życie ptaków, zwiedzały park nadmorski oraz spotkały się z ornitologami. Opiekunami byli wychowawcy klas oraz nauczyciele biologii i geografii.

W dniach 25 i 26 maja 1999 r.  zorganizowano w szkole po raz kolejny tzw. „testy kompetencji”, które sprawdzane były przez komisję powołaną przez Kuratora Oświaty i Wychowania. W testach tych SP 15 nie wypadła najgorzej, zważywszy wyniki ogólnowojewódzkie. Tradycyjnie już najwięcej problemów przysporzyły uczniom (ośmioklasistom) testy z matematyki.

Primus Inter Pares roku szkolnego 1998/99 zostali: Łukasz Skorupa, Kamila Olbryś, Piotr Chomik, Piotr Rzemieniewski i Łukasz Filipowicz. W tym roku szkolny edukację zakończyło 130 absolwentów. Tradycyjnie już odbył się „Bal Absolwentów”, który rozpoczął się wspólnym polonezem.

Rok szkolny 1998/99 był ważnym w dziejach powojennego szkolnictwa polskiego, ponieważ po wakacjach uczniowie podjęli naukę w zreformowanej szkole. Z dniem 1 września 1999 r. otworzyły podwoje gimnazja – 3 letnie szkoły przygotowujące uczniów do startu w dorosłe życie. Tym samym czas nauki w szkole podstawowej skrócił się do 6 lat. Absolwentami SP 15, zgodnie z założeniami reformy oświaty, zostali uczniowie klas szóstych. A Primus Inter Pares zostali: Natalia Szałkowska, Kornelia Witek, Monika Waryszak i Anna Sawiak.

Niestety, nowa reforma przyniosła również problemy wychowawcze, które trwają zresztą do dnia dzisiejszego i w pewnym sensie podważają sens tej reformy.  W dniu 24 czerwca 1999 roku „Gazeta Olsztyńska” w artykule „Szkolna zadyma” donosiła, że uczniowie SP 11 w Elblągu pobili uczniów z SP 15 – tuż po zakończeniu spotkanie integracyjnego przyszłych gimnazjalistów. Sprawa ta stała się tematem wielu artykułów prasowych, m.in. w „Głosie Elbląga” i innych. Zdarzenie to przybrało w Elblągu i tak „łagodny” charakter, gdyż wkrótce w kilku szkołach w Polsce, antagonizmy między gimnazjalistami doprowadziły nawet do tragicznych samobójstw uczniów.

Od nowego roku 1999/2000 wszystkie placówki miał obowiązywać „Program wychowawczy szkoły”, nadesłany przez MEN. Według dokumentu, z którego treścią zapoznała pracowników w kwietniu dyrektor Woźniak, nauczyciele na początku roku szkolnego „ winni poinformować uczniów oraz rodziców o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania oraz o sposobach sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów w danym roku szkolnym. Wychowawca powinien też poinformować o kryteriach i zasadach oceniania zachowania”.

Na tej samej Radzie dyrektor uprzedziła zebranych, że w związku z „kurczeniem” się szkoły, reformą i zmianą jej struktury, nauczyciele będą zmuszeni szukać nowych miejsc pracy, a zwalniani w pierwszej kolejności będą ci, którzy mają najniższe wykształcenie lub brak kwalifikacji. Uzupełniający wykształcenie powinni podejmować naukę na kierunku odpowiadającym zapotrzebowaniu szkoły, a nie na jakichkolwiek studiach magisterskich. Redukcja etatów miała też objąć pracowników obsługi”.

W protokole z tego miesiąca znajdujemy adnotację o przyjeździe do naszego miasta – 6 czerwca 1999 r. papieża Jana Pawła II i konieczności uczczenia tego wiekopomnego wydarzenia okolicznościowymi gazetkami. Kilkugodzinna wizyta Papieża – Polaka spotkała się z olbrzymim zainteresowaniem mieszkańców Elbląga i okolic, a w mszy polowej na lotnisku Elbląskiego Aeroklubu uczestniczyło ponad 300.000 wiernych. Kilka lat później, na pamiątkę tej doniosłej wizyty, erygowano przy Katedrze Elbląskiej pomnik Jana Pawła II.

Warto też podkreślić, że szkoła żyła nie tylko swoimi sprawami, ale ciągle włączała się w akcje miejskie, krajowe, czy  sięgające poza nasze granice, czego przykładem było zorganizowanie zbiórki darów na rzecz Kosowa przez wychowawczynię klasy III b – Zdzisławę Kwaterowską, o czym informuje protokół z czerwca 1999 r.

Rok szkolny 1999/2000 przyniósł rozporządzenie o 2 godzinach religii tygodniowo oraz o zajęciach z wiedzy o życiu seksualnym i wychowaniu prorodzinnym. Jeszcze we wrześniu odbyła się Rada szkoleniowa dotycząca sposobów realizacji ścieżek międzyprzedmiotowych w klasach IV – VI, zawartych w podstawie programowej: prozdrowotnej, ekologicznej, czytelniczej, medialnej i wychowania do życia w rodzinie.

W szkole uczyło 765 uczniów 54 nauczycieli, w tym 28 z tytułem mgr.

Skala ocen przedstawiała się następująco: celujący, bardzo dobry, dobry, dostateczny, dopuszczający, niedostateczny.

Nauczyciele realizowali i realizują programy: „Bezpieczna szkoła” (kreowanie postaw prospołecznych, antyprzestępczych), „Bezpieczna starość” (np. współpraca z kombatantami), „Bezpieczny Elbląg” oraz przeprowadzali pogadanki dotyczące zakazu malowania budynków w formie graffiti. Wszedł też w życie plan pracy wychowawczej, którego główne założenia powstały już w 1999 roku, pn. „Szkoła przyjazna dzieciom”. Jego najważniejszymi zadaniami, realizowanymi do chwili obecnej, są m.in.: pomoc i motywowanie uczniów do uzyskiwania lepszych wyników, stwarzanie możliwości rozwoju zainteresowań, zdolności, kontakty ze środowiskiem, tworzenie pozytywnych więzi dom-szkoła. Dobrze prowadzono i prowadzi się w szkole edukację komunikacyjną, kończącą się egzaminem na kartę rowerową i motorowerową.

Rozwijaniu zainteresowań dzieci służyły koła przedmiotowe: muzyczne (Z. Kwaterowska), ekologiczne (A. Rodziewicz), plastyczne (A. Iwko), matematyczne (J. Naruniec), plastyczne (A. Tokarska), recytatorskie M. Wojtal), plastyczne (E. Cieszkowska), recytatorskie (M. Warecha), tańca nowoczesnego „Styl” (G. Bukowska), ekologiczne ( M. Adamowska) , sportowe (A. Wondzyńska, J. Haryński, I. Haryńska, J. Szadziul).

Szkolna kuchnia we wrześniu zmieniła swój wygląd, zakupiono nowe meble i nowy sprzęt gastronomiczny. Natomiast obsługa pozostała ta sama, czyli Krystyna Lewandowska, Maria Perdian i Helena Kostrzewska.

Od 1999 r. szkoła wydaje samodzielnie Karty Rowerowe uczniom. Wydanie takiej karty jest poprzedzone zdobyciem przez uczniów wiedzy teoretycznej i praktycznej podczas lekcji techniki, przyrody i wychowania fizycznego. W bieżącym roku szkolnym koordynatorem edukacji komunikacyjnej była Ewa Bieniok. Wydano w sumie 237 kart rowerowych i kart motorowerowych.

Po raz pierwszy obchodzono w szkole rocznicę 60-lecia utworzenia Polskiego Państwa Podziemnego. Z tej okazji odbyła się w szkole wieczornica, na którą przybyli m.in. byli żołnierze Armii Krajowej, w tym gen. Bolesław Nieczuja-Ostrowski oraz Jerzy Szewczyński – przewodniczący Rady Kombatantów w Elblągu. Natomiast Wacław Ługowski przekazał szkole swoją pamiątkową szablę i książkę o Armii Krajowej.

W dniu 10 października 1999 r. w szkole, podobnie jak i w innych miejscach, odbyły się społeczne konsultacje, mające ustalić stanowisko społeczeństwa Elbląga, w związku z jego przynależnością od 1 stycznia 1999 r. do województwa warmińsko-mazurskiego.

Z okazji Dnia Edukacji Narodowej Prezydenta Miasta Elbląga – Henryk Słonina przyznał nagrodę Krystynie Boguckiej.

Na wiosnę 2000 r. szkoła wydała swój informator pt. „Szkoła Przyjazna Dzieciom”. W marcu dzieci uczestniczyły w zajęciach w szkole ekologicznej w Piaskach na Mierzei Wiślanej. Natomiast Szkolne Koło Ekologiczne, które prowadzi mgr Maria Adamowska może pochwalić się wieloma inicjatywami. Uczestnicy Koła zorganizowali wiele konkursów, brali udział w rajdach, w sejmiku ekologicznym, prowadzili zbiórkę zużytych baterii, dokarmiali zwierzęta zimą, zbierali surowce wtórne, opiekowali się roślinami klasowymi i kącikami przyrody.

W tym roku szkolnym zamiast świetlicy Karanu, w szkole działała Świetlica Środowiskowa. Dzieci miały możliwość odrobienia lekcji i uczestniczenia w różnych zabawach i grach terenowych. Były także wycieczki m.in. do Mc Donalda i gdańskiego ZOO.

W pierwszą rocznicę nadania szkole imienia Armii Krajowej, zorganizowano uroczystość połączoną z uczczeniem rocznicy 3 Maja.

W maju przeprowadzone zostały testy kompetencyjne dla uczniów klas ósmych. Z ramienia Kuratorium organizację testów obserwowała mgr W. Tomaszewska. Uczniowie ocenili testy – szczególnie z języka polskiego – jako wyjątkowo trudne, „tematy wypracowań były tak sformułowane jak dla maturzystów”.

W kolejnej edycji Turnieju Gier i Zabaw „Igrce – 2000”  szkoła zajęła III miejsce.

Po raz pierwszy zorganizowano w szkole konkurs na najlepszego ucznia –  polonistę, który składał się z trzech etapów. Najlepszymi zawodnikami okazali się: Michał Łuczkanin, Kamila Kisielewska, Paweł Subko, Marta Krasowska, Sergiusz Sosiński, Łukasz Machura i Anna Zabaryłło. Zespołowo najwyższe lokaty uzyskały klasy VIII d, VIII b i VIII c.

Primus Inter Pares roku szkolnego w klasach VI zostali: M. Nowakowska, J. Wiszniewska, E. Kisielewska, O. Jabłońska i Olga Rusinek, natomiast z klas VIII – Katarzyna Milanowska, E. Pocałujko, K. Kisielewska, Michał Łuczkanin, Łukasz Machura i M. Dutkowska.

W czerwcu 2000 r. szkołę opuścili ostatni absolwenci, którzy ukończyli ośmioletni cykl kształcenia. Od września tego roku – zgodnie z reformą oświatową, szkoła podstawowa kończyła się na klasie szóstej.

Tegoroczne półkolonie zorganizowano dla 100 dzieci, które nie mogły wyjechać na wakacje. Według opinii dzieci i rodziców – półkolonie były bardzo udane.  Jako kierowniczka półkolonii pracowała St. Poździech.

Nauczyciele – szkoła

Podziękowania, wyróżnienia, nagrody, dyplomy

Podziękowanie Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Elblągu „za dotychczasową współpracę”, Elbląg, 17 maja 1990,

Dyplom dla szkoły za udział w VIII – Wojewódzkim Turnieju Wiedzy o Teatrze, Elbląg, 18 czerwca 1990 r.

Podziękowanie Prezydenta Miasta Elbląga – J. Gburzyńskiego za „wkład w pracę z dziećmi i młodzieżą, za serce i oddanie”, Elbląg 14 października 1990 r.,

Podziękowanie Urzędu Wojewódzkiego w Elblągu za zajęcie I miejsca w „Lidze Recytatorów”, Elbląg, 11 maja 1991 r.,

III miejsce szkolnego teatrzyku „Babsztyl” (op. K. Migacz) w Wojewódzkim Forum Teatrów Szkolnych, Elbląg, 1991 r.,

Podziękowanie Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Elblągu za „dotychczasową współpracę”, Elbląg, czerwiec 1991 r.,

Dyplom dla szkoły za udział w VII Ogólnopolskim Konkursie Krasomówczym Dzieci i Młodzieży Szkół Podstawowych, Legnica, 7-9 listopada 1991 r.,

Podziękowania Urzędu Miejskiego w Elblągu – Wydział Społeczny za „bardzo uroczyste i pełne walorów wychowawczych obchodzenie rocznicy odzyskania Niepodległości Państwa Polskiego”, Elbląg, 19 listopada 1991,

Dyplom dla szkoły za zajęcie III miejsca w Rejonowym Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego (drużyna: Rafał Rosiński, Dariusz Daćko, Marcin Dłużewski i Arkadiusz Kosiński), Elbląg, 3  marca 1992 r.,

Dyplom dla szkoły za zajęcie II miejsca w Lidze Recytatorów, Elbląg, 23 maja 1992 r.,

Nagroda pieniężna w wysokości 2.000.000 zł za III Miejsce w Miejskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej, od wiceprezydenta Elbląga – Tadeusza Chmielewskiego, Elbląg, 30 września 1992r

z okazji Dnia Edukacji 15 października 1992 r. uhonorowano Medalami Komisji Edukacji Narodowej Jadwigę Szadziul i Krystynę Migacz,

Dyplom Uznania dla Henryki Rogackiej za „upowszechnianie idei i praktyki zorganizowanego oszczędzania”, Elbląg, październik 1992,

Dyplom dla szkoły za zajęcie III miejsca w Mistrzostwach Elbląga w Mini-Siatkówce Dziewcząt, Elbląg, 10 grudnia 1992 r.,

Dyplom od PKPS dla Grażyny Nowackiej za „wybitne osiągnięcia wychowawcze w kształtowaniu u młodzieży wrażliwości społecznej i humanistycznego stosunku do ludzi w podeszłym wieku”, Elbląg, 25 czerwca 1993 r.,

Złoty Krzyż Zasługi dla Jadwigi Dudo, 14 października 1993,

Medal komisji Edukacji Narodowej dla Aldony Iwko, 14 październik 1993,

III miejsce uczniów w VI Miejskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej, Elbląg grudzień 1993 r.,

III miejsce szkoły w I Elbląskim Turnieju Wiedzy i Sprawności TWiS, Elbląg, 28 lutego 1994 r.,

II miejsce w mistrzostwach Elbląga szkół podstawowych w mini-siatkówce, Elbląg, marzec 1994 r.,

Podziękowanie Kuratorium Oświaty i Wychowania w Elblągu za „udział w II Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym Dzieci i Młodzieży pod nazwą „Moja wizja świata – Kosmos, Materia”, Elbląg – Frombork, kwiecień 1994 r.,

III miejsce dla szkoły w Turnieju Gier i Zabaw „Igrce 94”, Elbląg, 12 maja 1994 r.,

Dyplom od MDK w Elblągu dla szkoły za „udział w czwartej edycji turnieju recytatorskiego elbląskich szkół podstawowych”, Elbląg, czerwiec 1994 r.,

II miejsce w czwórboju lekkoatletycznym dziewcząt w Miejskich Igrzyskach Młodzieży, II Miejsce chłopców  w MIS, Elbląg, 1 czerwca 1994r.,

Podziękowanie MDK w Elblągu dla Krystyny Migacz za „chwile wzruszeń, refleksji z przesłaniem, że przyszłość jest w tych, których dziś wychowujemy”, Elbląg, czerwiec 1994 r.,

Nagroda Prezydenta Miasta dla Ireny Woźniak, czerwiec 1994 r.,

Podziękowanie Wojewódzkiego Ośrodka Metodycznego w Elblągu dla Anety Fluks-Szleszyńskiej za „współpracę w ramach doskonalenia nauczycieli świetlic i półinternatów województwa elbląskiego”, Elbląg, 1993/94,

Dyplom dla SKKT-PTTK od PTTK w Elblągu za „aktywny udział w XXXIII Jesiennym Rajdzie po Wysoczyźnie Elbląskiej”, Elbląg, 25 września 1994 r.,

I miejsce drużyny w turnieju wiedzy krajoznawczej (podczas wspomnianego wyżej rajdu) w składzie: Magdalena Budzińska, M. Aleksiński, Anna Jackiewicz, Julia Smolińska, Maciej Żukowski i Kinga Trusiło, Elbląg, 25 września 1994 r.,

Medal Komisji Edukacji Narodowej dla Krystyny Boguckiej, Brązowy Krzyż Zasługi dla Krystyny Brzozowskiej, Nagroda Ministra Oświaty II Stopnia dla Krystyny Migacz – z okazji Dnia Edukacji Narodowej w dniu 14 października 1994 r.,

Przekazanie przez wiceprezydenta Miasta Elbląga – H. Słoninę podziękowania w postaci „Przewodników po Bażantarni”, Elbląg, 11 maja 1995 r.,

Dyplom od MDK w Elblągu za „udział w piątej edycji turnieju recytatorskiego elbląskich szkół podstawowych”, Elbląg, czerwiec 1995,

Podziękowanie Kuratorium Oświaty i Wychowania dla Grażyny Bukowskiej za „twórczą inspirację artystyczną, która zaowocowała pozytywnymi wynikami w Wojewódzkim Przeglądzie Szkolnych Zespołów Artystycznych”, Elbląg 1995,

Nagroda Ministerstwa Edukacji Narodowej Pierwszego Stopnia dla Jadwigi Szadziul, 15 października 1995,

Nagroda Prezydenta Miasta dla Alicji Zaziemskiej, 15 października 1995 r.,

Dyplom dla szkoły za zajęcie III miejsca w siatkówce dziewcząt, 26 kwietnia 1996 r.

Podziękowanie Domu Dziecka w Elblągu za „przekazanie ubranek i zabawek dla wychowanków”, Elbląg, 6 stycznia 1997 r.,

Dyplom dla szkoły za zajęcie IV miejsca w VII edycji turnieju recytatorskiego „Liga recytatorów”, Elbląg, 31 maja 1997 r.,

Pismo Dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Elblągu do Dyrekcji SP 15, informujące o wystąpieniu z wnioskiem o nagrodzenie uczniów szkoły: Joanny Chorak, Katarzyny Torłop i Kamila Lubereckiego – nagrodą Prezydenta Miasta Elbląga, 1997,

5. miejsce szkoły w XI Miejskich Igrzyskach Sportowych, Elbląg, czerwiec 1997,

Podziękowanie Dyrekcji Pałacu Młodzieży w Katowicach dla Dyrekcji SP 15 i nauczycieli za osiągnięcie doskonałych wyników w pracy dydaktycznej i pedagogicznej oraz za przygotowanie uczniów do II Ogólnopolskiego Konkursu na Baśń i Pracę z Literatury, Katowice 1999,

Podziękowanie Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej dla SP 15 za „zaangażowanie  i udział w lekcjach tematycznych, bibliotecznych oraz w konkursie „Zabytki Mojego Miasta”, Elbląg, 1999 r.,

Nagroda w ogólnomiejskim konkursie plastycznym na znak graficzny: Logo – Bezpieczny Elbląg, Elbląg, listopad 1999 r.,

Pierwsze miejsce zespołu tanecznego „Styl” z SP – 15 w Miejskim Przeglądzie Zespołów Artystycznych w Elblągu – „Artystyczna Wiosna Młodości”, Elbląg, marzec – kwiecień – maj 2000 r.,

Dyplom dla drużyny Samorządowej Szkoły Podstawowej Nr 15 za zajęcie III miejsca w konkursie wiedzy przyrodniczo-krajoznawczej z trasy rajdu po Parku Krajobrazowym „Wysoczyzny Elbląskiej” pn. „Powitanie Wiosny”, Elbląg, 19 kwietnia 2000 r.

Dyplom dla Szkoły Podstawowej Nr 15 za zajęcie IV miejsca w finale miejskim Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego, drużyna w składzie: Marek Jasiulewicz, Tomasz Kudlak, Michał Maj i Piotr Pudlik, Elbląg, kwiecień 2000 r.,

Nagroda „Światowid 2004” Centrum Kultury i Współpracy Międzynarodowej „Światowid”, za aktywność, przychylność i owocną współpracę, Elbląg, 7 czerwca 2000 r.,

Gratulacje Centrum Edukacyjno-Metodycznego i Jury III Ogólnopolskiego Konkursu na Baśń, IV Ogólnopolskiego Konkursu na Pracę z Literatury i II Ogólnopolskiego Konkursu na Komiks dla nauczycieli SP-15, za doskonałe wyniki w pracy dydaktycznej i pedagogicznej, Katowice 2000 r

Medal Komisji Edukacji Narodowej dla mgr Ireny Woźniak, 13.10.2000 r.,

Osiągnięcia uczniów

I miejsce Pawła Jurewicza, ucznia klasy VI b w eliminacjach wojewódzkich XXI Ogólnopolskiego Konkursu Recytacji Poezji i Prozy Rosyjskiej i radzieckiej, 1990 r.,

III miejsce zespołu tanecznego (opiekun G. Bukowska) w Tanecznej Wiośnie Młodości, 1990 r.,

Zbigniew Stelmach Mistrzem Polski juniorów w zapasach klasycznych w wadze 43 kg, 1990 r.

Podziękowanie z Zakładowego Domu Kultury „Zamech” dla szkoły za rozpropagowanie konkursu plastycznego „Wielkanocne zwyczaje i obrzędy” oraz informacja, że nagrody otrzymali uczniowie: Marta Kupczyk i Łukasz Witkowski, Elbląg, 13 kwietnia 1990r.,

I miejsce Agnieszki Burakiewicz, III miejsce Ani Koenig i nagroda za improwizację dla Pawła Jurewicza w Małym Konkursie Recytatorskim organizowanym przez MDK w Elblągu, Elbląg, kwiecień 1990 r.,

Podziękowanie Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Elblągu dla uczniów: Joanny Wajdlejt z kl. III i Andrzeja Wajdlejt z kl. V, za udział w obrazku scenicznym „Książka mówi” zorganizowanym z okazji Dni Kultury Książki i Prasy, Elbląg, 17 maja 1990,

Podziękowanie Dyrekcji II LO w Elblągu za bardzo dobre przygotowanie do nauki w liceum ucznia Michała Wawryna, Elbląg, 5 lipiec 1990 r.,

I miejsce szkoły i zdobycie tytułu Primus Inter Pares w międzyszkolnym turnieju „Liga Recytatorów” (uczniowie: Asia i Ola Filaszkiewicz, Paweł Jurewicz, Dominika Figurska i Marta Pacholczak), Elbląg, 15.12.1990 – 11.05.1991 r.,

I miejsce Karoliny Zabiełło w Małym Konkursie Recytatorskim organizowanym przez MDK w Elblągu,

Dyplom dla zespołu wokalnego „DO-RE-MI” w Artystycznej Wiośnie Młodości, Kuratorium Oświaty i Wychowania, Elbląg, 4 maja 1991 r.,

I miejsce Agnieszki Burakiewicz w eliminacjach XXII Konkursu Recytacji Prozy i Poezji Narodów ZSRR; wyróżnienia zdobyły: Ania Kenig, Ania Piórkowska i Asia Marcinkowska, Elbląg, 18 maja 1991,

II miejsce Agnieszki Burakiewicz w eliminacjach centralnych XXII Konkursu Recytacji Poezji i Prozy Narodów Związku Radzieckiego, Kołobrzeg, 17-20 czerwiec 1991 r.,

Dyplom dla Michała Mierzejewskiego za II miejsce w konkursie „Sport w Wyobraźni Ucznia”, Elbląg 1992,

I miejsce Pawła Brzezickiego w Małym Konkursie Recytatorskim zorganizowanym przez MDK w Elblągu, Elbląg 20 marca 1993 r.,

III miejsce Filipa Zygmunta w Małym Konkursie Recytatorskim zorganizowanym przez MDK w Elblągu, Elbląg 20 marca 1993 r.,

Wyróżnienie dla Agnieszki Burakiewicz i Joanny Marcinkowskiej w IX edycji Małego Konkursu Recytatorskiego szkół podstawowych w MDK Elbląg,

I miejsce Tomka Kudlaka, Pawła Capiaka i Agnieszki Burakiewicz w X edycji Małego Konkursu Recytatorskiego (przygot. K. Migacz), Elbląg, 12 – 19 marca 1994,

II miejsce zespołu wokalno-muzycznego „Wiolinki” w XIX Artystycznej Wiośnie Młodości ’94 (przygot. A. Fluks, G. Bukowska), Elbląg, kwiecień 1994,

II miejsce Agnieszki Burakiewicz i III miejsce Pawła Capiaka w 25. konkursie „Poezja i proza na wschód od Bugu”, Elbląg, 21 maja 1994 r.,

III miejsce Aleksandry Dyby w eliminacjach wojewódzkich Konkursu Języka Polskiego,

I miejsce Dariusza Daćko (opiekun Anna Jocz) w eliminacjach wojewódzkich z fizyki, Elbląg 1994,

II miejsce Magdy Nowakowskiej (opiekun G. Jackiewicz) w eliminacjach wojewódzkich Konkursu Polonistycznego,

Wyróżnienie dla Agnieszki Burakiewicz w I Ogólnopolskim Konkursie Poezji Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Włocławek, 24 kwietnia 1995 r.,

III miejsce Anny Koenig w XXVI Wojewódzkim Konkursie „Poezja i Proza na Wschód od Bugu”, Elbląg 20 maja 1995 r.,

Dyplom dla Piotra Jarosza za udział w I rundzie teleturnieju „Jadą i idą dzieci drogą” realizowanego dla TVP S.A., październik 1995,

Dyplom dla Joanny Woźnickiej za udział w I rundzie teleturnieju „Jadą i idą dzieci drogą” realizowanego  dla TVP S.A., październik 1995,

I miejsce Agnieszki Moch i Małgosi Leończyk w Miejskich Biegach Przełajowych (opiek. J. Szadziul), październik 1995 r.,

Nagroda Miejskiego Domu Kultury w Elblągu dla zespołu wokalno-ruchowego „Wiolinki”, uczestniczącego w XXI Artystycznej Wiośnie Młodości ’96, Elbląg 1996 r.,

III miejsce drużynowo (Piotr Jarosz, Joanna Woźnicka, Przemek Rodziewicz i Darek Grycko), Elbląg 8 maja 1996 r.,

III miejsce Łukasza Buszko w Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim „Poezja i Proza na Wschód od Bugu”, Elbląg, 18 maja 1996 r.,

Nagroda Specjalna dla Adama Angielczyka za udział w Małym Konkursie Recytatorskim organizowanym przez Młodzieżowy Dom Kultury w Elblągu, Elbląg, marzec 1997,

Wyróżnienie dla Piotra Żarkowskiego za udział w Małym Konkursie Recytatorskim organizowanym przez Młodzieżowy Dom Kultury w Elblągu, Elbląg, marzec 1997,

Nagroda I Stopnia dla Łukasza Buszko za udział w Małym Konkursie Recytatorskim organizowanym przez Młodzieżowy Dom Kultury w Elblągu, Elbląg, marzec 1997,

II miejsce Łukasza Buszko w Wojewódzkim Konkursie recytatorskim „Poezja i proza na wschód od Bugu”, Elbląg, 10 maja 1997 r.,

III miejsce w wojewódzkich eliminacjach konkursu matematycznego „Kangur”, na 564 zawodników klas VII – VIII Mariusz Borowicz zajął 5 miejsce,

Dyplom dla Anny Szostek i Moniki Kamińskiej w eliminacjach wojewódzkich ogólnopolskiego konkursu literackiego „Bądźmy sobą bez nałogów” , Elbląg, 18 maja 1997 r.,

I miejsce Łukasza Patera w Mistrzostwach Polski Młodzików, w wadze 75 kg, Elbląg, 2 grudnia 1997 r.,

I miejsce szkoły w konkursie na najdłuższy „łańcuch choinkowy”, ogłoszonym przez Miejski Dom Kultury w Elblągu (łańcuch dwukilometrowy), Elbląg, 12 grudnia 1997 r.,

Nagroda Młodzieżowego Domu Kultury w Elblągu dla Adama Angielczyka, Elbląg, 1997,

Dyplom dla Adama Angielczyka za zajęcie III miejsca w eliminacjach centralnych XXIX Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego „Poezji i Prozy na Wschód od Bugu”, Kołobrzeg 1998,

I miejsce Konrada Rychtera w eliminacjach wojewódzkich konkursu geograficznego, 1998 r.,

Laureatami eliminacji wojewódzkich w konkursie historycznym zostali: Łukasz Witkowski i Łukasz Jasiński, a w konkursie języka angielskiego Piotr Chomik, 1998 r.

III miejsce w Eliminacjach Międzyszkolnych Wojewódzkich Zawodów Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego, Elbląg, 27 kwietnia 1998 r.,

Podziękowanie Rejonowego Urzędu Poczty w Elblągu dla Macieja Fabrykiewicza, za udział w Konkursie na najładniejszy znaczek pocztowy wydany przez Pocztę Polską w 1998 r.,

I miejsce Magdy Urbanowicz, II miejsce Kingi Ciszek i III miejsce Maćka Rogowskiego, Kamila Dybek, Katarzyny Poźniak i Magdy Lulińskiej w konkursie plastycznym zorganizowanym przez Bibliotekę Publiczna przy ul. Szucha, Elbląg, 1999 r.

I miejsce Kamili Olbryś, III miejsce Adama Angielczyka oraz wyróżnienie Ani Bojko w Małym Konkursie Recytatorskim organizowanym przez Młodzieżowy Dom Kultury, Elbląg, 23 marzec 1999 r.,

Dyplom i Wyróżnienie dla Małgorzaty Żynda oraz dla Justyny Tadrowskiej za udział w I Ogólnopolskim Konkursie na Komiks dla uczniów szkół podstawowych, Katowice 1999,

Dyplom dla Patrycji Faryno za zajęcie III miejsca oraz Wyróżnienie dla Adama Angielczyka w Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim „Poezja i Proza na Wschód od Bugu”, Elbląg, 22 maja 1999 r.,

II miejsce Piotra Rzemieniewskiego (na 758 uczniów) w konkursie matematycznym b. województwa elbląskiego „Kangur ‘99”,

II miejsce Magdy Schroeder w Wojewódzkim Konkursie Polonistycznym, Elbląg, 31 maja 1999 r.,

I miejsce Przemka Rygasiewicza 2 Miejskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w lekkiej atletyce, w skoku w dal, Elbląg, 9 czerwca 1999 r.,

II miejsce Arkadiusza Jasińskiego w Miejskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w lekkiej atletyce (w skoku w dal), Elbląg, 9 czerwca 1999 r.,

II miejsce Violetty Gronkiewicz za zajęcie II miejsca w Miejskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w lekkiej atletyce (bieg na 60 m), Elbląg, 9 czerwca 1999 r.,

Dzielna postawa Marcina Plopy w I Turnieju Tenisa Ziemnego w Olsztynie w kategorii wiekowej do lat 16, Olsztyn, 8 – 9 maja 1999 r.,

Nagroda dla Ani Janos i Agnieszki Ciosińskiej w konkursie zorganizowanym przez Dyrekcję Parku Krajobrazowego Wysoczyzna Elbląska i SDK „Zakrzewo” w Elblągu, a wyróżnienia otrzymali: Marta Rygasiewicz, Kinga Mizak, Daniel Faryno, Dominika Plewińska, Natalia Folc, Magda Długozima, Angelika Ciechanowska, Alicja Kmieć, Marta Neumiller, Paweł Kęska, Kalina Betlejewicz i Bogumiła Faryno,

Daniel Matlewski laureatem konkursu plastycznego pn. „Magiczne miejsca w naszym mieście”,

Podziękowanie Międzynarodowego Stowarzyszenia Miłośników Sztuk Walki A.K. ANDREX za udział w Mistrzostwach Europy w Karate Shotokan (JKA) Michała Zabłockiego i J. Fabiańskiego, Elbląg, listopada 1999 r.,

Dyplom dla ucznia kl. 3a Tomasza Owczarczyka za udział w konkursie wiedzy o Elblągu, Elbląg, 6.03.2000 r.,

Nagroda Komendy Miejskiej Policji w Elblągu dla Marcina Kogutowicza (op. A. Iwko) za pracę w konkursie plastycznym „Bezpieczni w ruchu drogowym”, Elbląg, 22.05.2000 r.,

Dyplom i wyróżnienie dla Eweliny Pocałujko w IV Ogólnopolskim Konkursie na Pracę Literacką dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjów, Katowice 2000,

Dyplom za zajęcie I miejsca w indywidualnym turnieju szachowym o Puchar Dyrektora MOS dla dziewcząt do lat 10 – dla Anny Weyny, Elbląg, 9.11.2000 r.,

II miejsce w indywidualnym turnieju szachowym o Puchar Dyrektora MOS – dla ucznia kl. I d Piotra Cieszkowskiego. Elbląg, 9.11.2000 r.,

Podziękowanie Zarządu Klubu Sportowego „Orzeł” za umożliwienie uprawiania łyżwiarstwa szybkiego Piotrowi Denisowi, Elbląg 2000 r.,

Laureatami konkursu „Moja Babcia”, „Mój Dziadek” zorganizowanego przez Rejonowy Urząd Poczty w Elblągu zostali Bartłomiej Szkutnik, Martyna Gajewska, Alicja Jaszczerska i Karina Kacperska, Elbląg 2000,

TRZECIE MILLENIUM

Trzecie tysiąclecie naznaczone zostało wkrótce wielką tragedią cywilizowanego świata, jakim był atak muzułmańskich ekstremistów z Al-Kaidy Osamy Bin-Ladena, w dniu 11 września 2001 r. na Word Trade Center (WTC) w Nowym Jorku, gdzie na oczach prawie całego świata zginęło około 3 tysięcy ludzi. Wkrótce okazało się, że walka z terroryzmem będzie wielkim wyzwaniem współczesności. W 2002 r. Jan Paweł II znowu pojawił się w Ojczyźnie i było to ponownie ogromne duchowe przeżycie dla milionów Polaków. Epokowe wręcz znaczenie dla Polski miała data 1 maja 2004 r., gdy nasz kraj przystąpił do Unii Europejskiej. Coraz bardziej zauważalne staje się zjawisko globalizacji codziennego życia oraz coraz większej przepaści między krajami bogatymi i biednymi.

Rok szkolny 2000/2001. Nauczyciele mogli składać wnioski do dyrekcji o rozpoczęcie stażu na wyższy stopień zawodowy w oparciu o dokładnie opracowany plan rozwoju zawodowego.

Pracuje 42 nauczycieli, a uczy się 615 osób.

Rok szkolny rozpoczął się od miłej informacji, ponieważ wyróżnieni zostali uczniowie, którzy brali udział w Powakacyjnym Konkursie Plastycznym „Gazety Wyborczej” – Kinga Drutel i Bartłomiej Szkutnik, za widokówki z Krynicy Morskiej oraz Michał Terech, Asia Święcicka, Grześ Gusztaf, Ala Jaszczerska, Natalia Paczkowska i Tomek Rogowski. Szkoła znakomicie się zorganizowała i to z niej nadeszło najwięcej prac na konkurs. Nagrodę specjalną – niespodziankę – otrzymała Karolina z klasy III a za „Ogródek wypoczynkowy w Giżycku”.

Dla uczniów klas V w kwietniu zorganizowano próbny sprawdzian kompetencji. Dzieci uzyskały od 20,6 do 24,9 punktów na 41 możliwych do zdobycia. Najlepiej poszło czytanie ze zrozumieniem, szwankowała matematyka, przyroda oraz pięta achillesowa większości uczniów –  ortografia i interpunkcja.

Z początkiem roku szkolnego przeniesiono gabinet komputerowy do większej sali. Placówka dysponuje już 10 komputerami i ma podłączenie do Internetu. Zajęcia z informatyki powierzono mgr Marii Adamowskiej.

Szkoła starała się wpajać uczniom nie tylko miłość do ojczyzny czy poszanowanie dla polskiego dziedzictwa kulturowego, ale też wspierała otwarcie na wartości kultur Europy. Wyrazem tego była impreza pn. Dni Unii Europejskiej. Zaangażowanie nauczycieli, dzieci i rodziców przeszło wszelkie oczekiwania. Impreza wyzwoliła wiele inwencji, pomysłów, talentów, dała szansę wielu uczniom zaprezentowania się na scenie.

Wyjątkowo uroczystą oprawę miał poranek z okazji 3 Maja, na który przybyli AK-owcy i przedstawiciel Wojska Polskiego płk Andrzej Ruszel. Wręczył on trojgu AK-owcom awanse na wyższe stopnie oficerskie. O uroczystości tej informował „Dziennik Elbląski” z dnia 30.05.2001 r.,

Egzamin na kartę rowerową przeprowadziła Elżbieta Wnęk – Cieszkowska. Uprawnienia zdobyło 80 uczniów.

W dniu 20 czerwca 2001 r. w szkole zorganizowano „Dni Unii Europejskiej”, gdzie m.in. klasy młodsze i starsze zaprezentowały różne kraje Unii – Danię, Holandię, Włochy i Grację.

W gabinecie pielęgniarki przyjmowała i pracuje do dziś Maria Zabłocka. Zatrudniona na trzy dni w tygodniu przyjęła wówczas 512 uczniów z problemami zdrowotnymi.

Był to trudny okres ze względu na drugi dopiero rok wprowadzania reformy oświaty, zatem nowe podręczniki, programy, zdobywanie awansu zawodowego, ale w „piętnastce” sobie dobrze poradzono, jak podsumowała  dyrektor Woźniak.

Primus Inter Pares zostali: Paweł Szamocki, M. Biliński, Kasia Zielińska i Piotr Żarkowski.

Rok szkolny 2001/2002. Nowym dyrektorem została Marzanna Czerepko.

Wicedyrektor K. Migacz na wrześniowej Radzie zachęcała nauczycieli, by „kreowali ucznia-absolwenta, który wie, co to jest system wartości, odróżnia dobro od zła, posiada zasób wiedzy i umiejętności umożliwiający mu kontynuowanie nauki w dowolnym gimnazjum”.

Zapisano 574 uczniów. Nauczanie zintegrowane objęło 10 oddziałów, a klasy IV do VI – 12.

W dniu inauguracji roku szkolnego do Księgi Pamiątkowej wpisali się Biskup Elbląski – ks. dr Andrzej Śliwiński oraz ks. dr Infułat Generalny – Mieczysław Józefczyk.

Andrzej Borkowski został przewodniczącym Rady Rodziców, a jego zastępcą Teresa Kogutowicz, skarbnikiem Izabela Daciuk, a członkami Adam Musiała, Bożena Owczarczyk i Aleksandra Tuchowicz.

Rada Pedagogiczna i uczniowie pożegnali zmarłą 3 września 2001 r. emerytowaną nauczycielkę, uczącą wcześniej fizyki – Urszulę Bachorską.

Z dniem 1 września 2001 r. kierowniczką świetlicy szkolnej została Grażyna Nowacka.

Od tego roku zaczęła funkcjonować Szkolna Sieć Pomocy i istnieje do chwili obecnej. Jej zadaniem jest służenie pomocą w trudnych sytuacjach nie tylko uczniom, ale też rodzicom, prawnym opiekunom oraz nauczycielom. Mogą to być problemy rodzinne, szkolne i pozaszkolne, sytuacja materialna, życiowa. Pomoc można uzyskać od dyrektora, wychowawców, pedagoga, opiekuna SU, rzecznika praw ucznia, policji, przedstawiciela MOPS-u. Rzecznikiem Praw Ucznia nadal była Urszula Myk.

Z okazji Święta Niepodległości zorganizowano w szkole poranek, przygotowany przez uczniów klas III a i III b pod kierunkiem A. Iwko i Z. Kwaterowskiej.

Opracowano program regionalny „Elbląg – moja mała ojczyzna”. Spółdzielczy Dom Kultury „Zakrzewo” w Elblągu zorganizował konkurs plastyczny „Tęcza Jesieni”, w którym na 15 wyróżnień – uczniowie SSP nr 15 otrzymali 11.

Podkreślić należy, że jak zawsze dzieci chętnie  brały udział we wszelkich akcjach charytatywnych – zbiórce odzieży, żywności i środków czystości dla powodzian, zbiórce zabawek dla Domu Dziecka, zbiórce żywności dla zwierząt z elbląskiego schroniska, złotówek dla głodujących z Afganistanu.

Według stanowiska MEN religię należało traktować jako przedmiot fakultatywny i dlatego ocena ta nie mogła być wliczana do średniej ocen z przedmiotów.

Z dniem 3 sierpnia 2000 r. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej – zostały ustalone zasady uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli. Nauczyciel – po spełnieniu określonych warunków – może uzyskać tytuł:

nauczyciela stażysty,
nauczyciela kontraktowego,
nauczyciela mianowanego,
nauczyciela dyplomowanego.

Zdecydowana większość nauczycieli w SSP nr 15 to nauczyciele mianowani. Jako pierwsze, tytuł nauczyciela dyplomowanego uzyskały Krystyna Migacz i Maria Adamowska.

Uroczyście świętowano 60. rocznicę powołania Armii Krajowej, a uczniowie zaprezentowali przybyłym pod pomnik żołnierzy AK kombatantom i gościom program poetycko-muzyczny. Od uczniów kombatanci dostali też kolorowe serca z okazji „walentynek”. Uczniowie wizytowali też siedzibę byłych żołnierzy AK.

10 kwietnia 2002 r. odbył się po raz pierwszy powszechny i obowiązkowy sprawdzian dla szóstoklasistów. Test nosił nazwę „Pory roku” i miał charakter interdyscyplinarny. Sprawdził umiejętności pisania, czytania, rozumienia i wykorzystania wiedzy w praktyce.

W maju 2002 r. na Radzie znowu powróciła sprawa graffiti. Przekazana informacja o stanowisku prezydenta w tej kwestii była jednoznaczna – napisy będą zamalowywać sprawcy i to na swój koszt.

Po długim milczeniu ukazał się w nakładzie 200 sztuk kolejny egzemplarz gazetki szkolnej „Kleks”.

W tym roku szkolnym po raz pierwszy do protokołów dołączono dodatkowe drukowane listy obecności wszystkich zatrudnionych nauczycieli w kolejności alfabetycznej.  Dotychczasowe nie ewidencjonowały wszystkich zatrudnionych.

Primus Inter Pares roku szkolnego 2001/2002 zostali: Natalka Rzemieniewska, Karolina Rudzińska, Magdalena Durkiewicz i Mateusz Wasilczyk.

Rok szkolny 2002/2003. Zatrudnionych było 37 nauczycieli, w tym 27 z tytułem magistra, 2 dyplomowanych, 27 mianowanych, 4 kontraktowych i 4 stażystów. W 20 oddziałach podjęło naukę 546 uczniów.

W przeddzień 63. rocznicy powstania Polskiego Państwa Podziemnego, odbyło się w szkole ślubowanie pierwszoklasistów, na które przybyło wielu gości:

1. Abramowicz, dyr. Biura Poselskiego Posła na Sejm RP Witolda Gintowt-Dziewałtowskiego,

Andrzej Śliwiński, Biskup Elbląski,

Mieczysław Józefczyk, infułat, wikariusz generalny, b. członek AK,

1. Sorokosz, gen. brygady,
2. Jastrząb, 16. POM. Dywizja Mech.

Bolesław Nieczuja-Ostrowski, gen. bryg. członek AK,

Alicja Bednarczuk, z-ca Naczelnika Wydziału Edukacji UM Elblągu,

Danuta Krygier, reprez. Zarząd Woj. „Solidarność”,

Jerzy Siewczyński, sekr. Towarzystwa Miłośników Grodna i Lwowa,

Rada Szkoły.

Natomiast 27 września 2002 r. uczniowie szkoły gościli gen. Bolesława Nieczuję-Ostrowskiego, który w niedzielę 29 września obchodził swoje 95 urodziny ( zmarł w lipcu 2008 r.).

Szkoła brała tradycyjnie udział w akcji „Sprzątanie świata”, robiąc porządki w elbląskiej Bażantarni.

Z okazji Święta Edukacji, nagrodę Prezydenta Miasta Elbląga otrzymała Krystyna Migacz. Nauczyciele swoje święto obchodzili m.in. w znanej staromiejskiej restauracji „Mandaryn”.

Wyjątkowo okazale przygotowano obchody Święta Niepodległości w dniu 11 listopada 2002 r., pod kierunkiem A. Jachowskiej i G. Bukowskiej.

Kolejny już raz, w dniach 10-14 grudnia 2002 r. klasy szóste wyjechały do Szkoły Ekologicznej w Piaskach.

Przed  świętami Bożego Narodzenia  szkoła wzięła aktywny udział w konkursie ogłoszonym przez Dom Kultury SM „Zakrzewo” pt. „Szopka Bożonarodzeniowa”. Zgłoszono do tego konkursu ponad 80 szopek, z których 10 uzyskało nagrody, a 16 wyróżnienia.

Na scenie Teatru Dramatycznego w Elblągu odbył się już piętnasty finał zmagań recytatorskich. Pierwsze miejsce w kategorii 4-6 klasy zdobył Jarosław Łyżkowski, a wśród młodszych dzieci najlepsza okazała się Paulina Jachimowicz, uczennica klasy pierwszej.

W dniu 13 stycznia 2003 r. oddano do użytku nową szatnię, którą wygospodarowano z pomieszczeń piwnicznych przylegających do starej szatni.       Istotnym, nierozwiązanym dotychczas problemem dla zatrudnionych w szkole nauczycieli i innych osób, pozostaje sprawa własnego parkingu. Spora część kadry dojeżdża do pracy własnymi samochodami, a pozostawianie ich na ciasnej ulicy pozostawia wiele do życzenia i w pewnym sensie utrudnia ruch na tej ulicy.

Wiele razy szkoła była organizatorką półzimowiska, tym razem pod kierunkiem G. Nowackiej. Od końca stycznia do początku lutego 2003 r. skorzystało z tej formy wypoczynku 69 dzieci. Zapewniono im opiekę 5 pedagogów i dyplomowanej pielęgniarki, trzy posiłki dziennie, zabawę, konkursy, wycieczki, spotkania z ciekawymi ludźmi, nagrody. Spotkania cieszyły się dużym powodzeniem, o czym świadczyła wysoka frekwencja ich uczestników.

Sanepid dokonywał w szkole też pomiaru wysokości ławek i krzeseł, w celu sprawdzenia ich dostosowania do wzrostu dzieci, ważono tornistry, bo ich waga nie powinna przekraczać 3 kilogramów.

Na styczniowej Radzie dyrektor przedstawiła opracowany przez Wydział Edukacji Urzędu Miejskiego plan dofinansowania doskonalenia nauczycieli, ale związanego tylko z następującymi kierunkami: filologią angielską i germańską, informatyką, matematyką, fizyką, socjoterapią, terapią pedagogiczną, logopedią, zarządzaniem oświatą, z problemami wspólnoty europejskiej.

Drużyna z SSP nr 15 zwyciężyła w kategorii szkół, podstawowych w Magicznym Turnieju z Harrym Potterem i w nagrodę pojechała do Warszawy. Drużyna wystąpiła w składzie: Filip Mikucki, Wojtek Kowalewski, Agnieszka Biernacka, Kasia Pieniążek i Karolina Rudzińska. Drużynę do zwycięstwa poprowadziła Joanna Kuchta.

Z okazji Dnia Babci i Dziadka uczniowie zorganizowali „Biesiadę, czyli imieniny słonia”. Na przedstawienie zaprosili swoich dziadków i babcie oraz żołnierzy AK. Biesiada została zorganizowana na styl biesiad telewizyjnych. Za stołami ustawionymi w holu zasiadali trzecioklasiści przebrani w „zwierzęce” kostiumy. Były więc żyrafy, kury, koguty, papugi oraz wiele innych zwierząt. Kostiumy przygotowała szkolna plastyczka Elżbieta Wnęk-Cieszkowska, a biesiadę muzycznie oprawiła nauczycielka muzyki Grażyna Bukowska.

W lutym tego roku opracowano i wydrukowano po raz pierwszy kartkę pocztową prezentującą szkołę oraz folder. Na tym ostatnim zamieszczono m.in. zdjęcie i autograf absolwentki szkoły – Dominiki Figurskiej, znanej obecnie aktorki telewizyjnej i filmowej.

W dniach 12 – 16 maja 2003 r. uczniowie szkoły brali udział w zajęciach w tzw. „Zielonej Szkole” w Piaskach na Mierzei Wiślanej.

Na wiosnę odbył się w szkole I Międzyszkolny Turniej Ekologiczny dla klas trzecich, o czym informowała także elbląska prasa. Było to połączenie nauki i zabawy z okazji Dnia Ziemi.

Wspomnieć należy, iż w szkole działa w tym czasie Szkolny Klub Europejski „Euroklucz”, który jest formą współpracy nauczycieli i uczniów na rzecz upowszechniania wiedzy o Europie. SKE działa pod patronatem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej w Warszawie, a także regionalnego Centrum Informacji Europejskiej w Elblągu. Szkolnym Klubem Europejskim opiekują się Zdzisława Kwaterowska i Katarzyna Ciekot. Uczniowie klubu wzięli masowy udział m.in. w otwarciu Trasy Unii Europejskiej w dniu 5 czerwca 2003 r. Każdy uczestnik otwarcia otrzymał specjalny certyfikat podpisany przez Prezydenta Miasta Elbląga – Henryka Słoninę.

W ramach projektu Szkolnego Klubu Europejskiego „Euroklucz” – „Jesteśmy już w drodze do Unii Europejskiej”, odbyły się w szkole Dni Unii Europejskiej. Uczniowie najmłodszych klas prezentowali m.in. baśnie z Niemiec, Francji, Danii i Finlandii. Natomiast uczniowie starsi przygotowali unijne stoiska.

W dniu 10 czerwca 2003 r. Prezydent Miasta specjalnym pismem podziękował uczniom „piętnastki” za profesjonalną działalność, propagującą ideę integracji europejskiej.

Po raz pierwszy z inicjatywy Samorządu Uczniowskiego zorganizowano „Nauczycielskie Oskary”. Wybrano kategorie, nominowano nauczycieli, a 17 czerwca wręczono im miłe drobiazgi. Ta sympatyczna ceremonia ma miejsce  z końcem każdego roku szkolnego. Cieszy się dużą popularnością wśród uczniów i daje też satysfakcję nagrodzonym.

Primus Inter Pares roku szkolnego 2002/2003 zostali: Ewelina Drzał, Kinga Mizak, Natalia Folc, Emilia Banach, Dominika Plewińska, Sylwia Kozyra, Natalia Hura, Emilia Ciechanowicz i Arkadiusz Hull.

Średnia ocen z przedmiotów za ten rok wyniosła 4,35.

Warto wspomnieć, że od lat prowadzi się w szkole gimnastykę korekcyjną dla dzieci z wadami postawy. W roku 2002/2003 zajęcia dla 109 uczniów w 9 grupach raz w tygodniu prowadzili nauczyciele wychowania fizycznego: I. Haryńska, M. Witkowska i J. Haryński.

Natomiast na koła zainteresowań uczęszczało w tym czasie 168 uczniów. Nauczyciele „piętnastki” organizowali i nadal prowadzą społecznie, z własnej inicjatywy koła, zespoły wyrównawcze oraz korekcyjno – kompensacyjne, które cieszyły się i cieszą dużym zainteresowaniem dzieci. Tego typu zajęcia przez 23 godziny tygodniowo przeprowadzało 15 pedagogów, niektórzy nawet po 3 godziny, np. A. Zaniewska: koło „Kangur”, zajęcia wyrównawcze w kl. IV oraz nauczanie indywidualne z matematyki, czy Z. Kwaterowska: Szkolny Klub Europejski, koło plastyczne i zajęcia korekcyjno – kompensacyjne.

Podczas Dni Elbląga przedstawiono mieszkańcom Elbląga 26 finalistów II edycji konkursu „Najlepsi 2003”, organizowanego pod patronatem Prezydenta Miasta, redakcję „Tygodnia w Elblągu”, EMPiK, Teatr Dramatyczny, Fundację Elbląg, Radio EL i Telewizję Elbląską. Wśród laureatów znaleźli się również uczniowie „piętnastki”: Alicja Jaszczerska, Karina Kacperska, Bartłomiej Szkutnik i Dariusz Siwko.

W dniach 28 czerwca – 4 sierpnia 2003 r. zorganizowano w szkole półkolonie dla 68 dzieci z okolicznych szkół. Dzieciom zapewniono trzy posiłki dziennie, opiekę medyczną i atrakcyjny program.

Podczas wakacji przeniesiono bibliotekę do gabinetu, w którym kiedyś prowadzono muzykę i technikę. W oddzielnych pomieszczeniach urządzono wypożyczalnię i czytelnię.

Z początkiem roku szkolnego 2003-2004 w szkole zatrudnionych było 35 pełnozatrudnionych nauczycieli, w tym 27 z tytułem magistra, 8 nauczycieli dyplomowanych, 20 mianowanych, 3 kontraktowych, 4 stażystów i 1 nauczyciel niepełnozatrudniony.

Naukę podjęło 508 uczniów w 18 oddziałach.

Szkoła kontynuowała realizację miejskich programów: „Uczyć się, aby być”, „Bezpieczna szkoła”, „Bezpieczny Elbląg”. Priorytetami na ten rok stały się m.in.:  realizacja ogólnej polityki UE, obowiązek nauki języka obcego już od klas pierwszych, powszechny dostęp do technologii informacyjno – komunikacyjnych w nauczaniu, kształcenie ustawiczne – urzeczywistnienie europejskiej idei uczenia się przez całe życie, aktywne uczestnictwo szkół w programach edukacyjnych UE, powszechna edukacja dzieci 5 – 6 letnich. Cały zaś rok 2003/04 ogłoszono Europejskim Rokiem Edukacji przez Sport i zalecono nieodpłatne wypożyczanie sal dla młodzieży na zajęcia sportowe i rekreacyjne.

Do Programu Wychowawczego MENiS polecił  wprowadzenie wiedzy związanej z działaniami antykorupcyjnymi, uczciwością, rzetelnością i sumiennością w wykonywaniu zadań.

Od tego roku szkolnego i w następnych latach, opiekunowie grup wyjeżdżających do Szkoły Ekologicznej w Piaskach, nie otrzymywali wynagrodzenia dodatkowego za 10 nadgodzin z tytułu opieki nad dziećmi.

Uczniowie mieli okazję rozwijać swoje zainteresowania w 15 kołach: tanecznym „Styl” (G. Bukowska), rytmicznym break dance „Spin” (G. Bukowska), plastycznym (E. Wnęk – Cieszkowska), wiedzy o BRD (E. Wnęk – Cieszkowska), historycznym (A. Jachowska), polonistycznym (G. Słodownik), matematycznym (U. Myk), ekologicznym (K. Ciekot), ekologicznym (M. Adamowska), ekologicznym (A. Rodziewicz), plastycznym „Wesoły pędzelek” (A. Iwko), wokalno – muzycznym (Z. Kwaterowska), teatralnym (M. Wojtal), bibliotecznym (I. Kosińska). Uczęszczało na nie 217 uczniów. Działało też jak w poprzednich latach 11 kół zainteresowań prowadzonych społecznie, a należało do nich 134 dzieci. W ramach wszystkich kół uczniowie poszerzali swoje wiadomości z określonych dziedzin, poznawali swoje możliwości, doskonalili, usprawniali i nabywali nowe umiejętności, uczyli się kulturalnie spędzać czas.

Miejscowe czasopismo „Tydzień w Elblągu”, zamieściło w dniu 10 listopada 2003 r. obszerny artykuł poświęcony „piętnastce” pod wymownym tytułem „Szkoła przyjazna dziecku”.

W maju 2004 r. zorganizowano po raz pierwszy imprezę „Drzwi otwarte piętnastki”. Przygotowano ją przede wszystkim pod kątem maluchów – przyszłych uczniów szkoły, ale też rodziców, którzy mogli poznać gabinety, dorobek placówki i jej sukcesy.

Tradycją stało się już, że kalendarz wydawany przez elbląska policję ozdabiano pracami uczniów różnych szkół. Tak też było w kalendarzu opracowanym na rok 2005 r., który ozdobiły prace m.in. Michała Kołodzieja i Pauliny Wieczorek.  Powstały one pod kierunkiem A. Iwko.

Średnia ocen za ten rok wyniosła 4,3., a za sprawdzian umiejętności – 26,81 punktów. Ciekawostką jest , że w Warmińsko – Mazurskim dziewczęta uzyskały lepsze wyniki niż chłopcy. Średnia punktów w kraju wyniosła 25,57, a w naszym województwie 24,97.

Primus Inter Pares roku szkolnego 2003/2004 otrzymali: Magdalena Dudko, Laura Kozyra, Aneta Milusz i Martyna Wojciechowska.

Rok szkolny 2004 – 2005. W 16 oddziałach naukę podjęło 471 uczniów.

Zatrudnionych było 34 nauczycieli z przygotowaniem pedagogicznym, w tym 26 z wykształceniem wyższym magisterskim, 7 z wykształceniem wyższym licencjackim, 1 z ukończonym SN, 30 pełnozatrudnionych, 8 dyplomowanych, 17 mianowanych, 4 kontraktowych, 1 stażysta, 4  niepełnozatrudnionych – 2 kontraktowych, 2 stażystów, 12 nauczycieli z kwalifikacjami do nauczania dwóch przedmiotów.

Szkoła zmieniła swój wygląd. Podczas wakacji zagospodarowano pomieszczenie dawnej harcówki z przeznaczeniem na sklepik. Do sali nr 18 przeniesiono świetlicę, a w jej dawnych pomieszczeniach pozostawiono tylko stołówkę.

Decyzją Rady Pedagogicznej  wprowadzono do Szkolnego Programu Nauczania naukę języka angielskiego w klasach I – III.

Inspektorem szkół podstawowych od 01.09.2004 r. została Katarzyna Kołodziejska. Za priorytety naczelnik wydziału Anna Korzeniowska uznała: powszechną edukację przedszkolną dla dzieci czteroletnich, powszechny dostęp do technologii informatyczno – komputerowych, przygotowanie nowoczesnej bazy dydaktycznej, zwiększenie szans edukacyjnych uczniów w trudnej sytuacji materialnej.

Natomiast wiceprezydent M. Gliszczyński zwrócił uwagę, że „nowy rok ogłoszono rokiem wychowania przez sport i prosił nauczycieli wychowania fizycznego o śledzenie w Internecie informacji dotyczących konkursów    na programy pozyskiwania środków strukturalnych na sprzęt sportowy. Przypomniał, że nie można tworzyć klas elitarnych, czyli z dodatkowymi zajęciami płatnymi, bo szkoła jest powszechna i wszystkie dzieci muszą mieć równe szanse. Podkreślił, by zwracać uwagę na bezpieczeństwo w szkołach, wyeliminowanie kradzieży, agresji, narkotyków. W swym liście do szkół zwrócił się o propagowanie czystości języka, promowanie jego kultury oraz przeciwstawianie się wulgarnemu zachowaniu”.  Podobne zalecenia wydało też Kuratorium Oświaty w Olsztynie.

Nauczycieli od tegoż roku zamiast standardowych rozkładów materiału obowiązywały plany wynikowe, zalecane przez Kuratora Oświaty.

Polonistki naszej szkoły: M. Migacz i M. Warecha zorganizowały  w grudniu 2004 r. międzyszkolny konkurs literacki pn. „Tydzień z życia szóstoklasisty”. Na konkurs wpłynęło 77 prac z 10 szkół. Komisja, w skład której wchodzili poloniści z elbląskich gimnazjów, przyznała 7 nagród i 7 wyróżnień. Impreza ta do dziś cieszy się dużym powodzeniem.

Na grudniowej Radzie 2004 r. dyrektor Czerepko przeczytała pismo Naczelnika Wydziału Edukacji w Elblągu – A. Korzeniowskiej, że Uchwałą Nr VI/140/99 Rady Miejskiej w Elblągu z dnia 22.04.1999 r. w sprawie przekształcenia nazwy placówki z Samorządowej Szkoły Podstawowej, nowa nazwa brzmi: Szkoła Podstawowa Nr 15 im. Armii Krajowej.

Na prośbę A. Bednarczuk z Wydziału Edukacji w szkole zorganizowano sztab 13. Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Ta ogólnopolska akcja, połączona ze zbiórką pieniędzy i promocją szkoły, miała miejsce w styczniu 2005 r.  Przy zaangażowaniu wszystkich nauczycieli SP 15, dzieci i ich rodziców, zebrano kwotę 2700,57 zł, którą A. Zaniewska wpłaciła do Elbląskiego Sztabu WOŚP.

W sprawozdaniu z działalności biblioteki szkolnej, prowadzonej przez I. Kosińską czytamy, że księgozbiór w roku 2004/2005 liczył 11477 woluminów.

Natomiast po przeprowadzonych wyborach Rzecznika Praw Ucznia funkcja ta przypadła w II semestrze 2005 r. K. Frątczak. Zastąpiła A. Zaniewską.

Rozporządzeniem MENiS z dnia 11 stycznia 2005 r. zmieniono z dniem 21.03.05 r. nazwę „stołówka szkolna” na „świetlica szkolna”.

Pod datą 2. kwietnia 2005 r. znajdujemy w Kronice Szkolnej jedno z ostatnich zdjęć papieża Jana Pawła II i kopie wzruszających wpisów dzieci, nauczycieli i rodziców do księgi pamiątkowej, wyłożonej na holu szkoły. Cała społeczność „piętnastki” żegnała z żalem i smutkiem Ojca Świętego, „który był i pozostanie DROGOWSKAZEM”.

W szkole po raz trzeci M. Adamowska i A. Rodziewicz przygotowały Międzyszkolny Turniej Ekologiczny. Trzecie miejsce zajęła drużyna SP 15- H. Wakor i K. Konopski – op. Z. Kwaterowska.

W maju 2005 r. i następnego 2006 r. polonistki szkoły: M. Wojtal (pomysłodawczyni), G. Słodownik i M. Warecha postawiły sobie za cel rozbudzenie zainteresowań literackich klas piątych antycznymi korzeniami kultury europejskiej. Przygotowały I Międzyszkolny Konkurs Wiedzy o Mitach „Z Jazonem po złote runo”. Znajomością mitologii popisali się uczniowie sześciu szkół. Zwyciężyła reprezentacja Gronowa Elbląskiego w składzie: M. Żukowska, K. Musionek i P. Ślęzak, którą przygotowała polonistka Ewa Kaleta.

Do sprawdzianu umiejętności przystąpiło  5 kwietnia 92 szóstoklasistów. Arkusz sprawdzianu „W wodzie” zawierał 20 zadań zamkniętych i 6 zadań o rozszerzonej odpowiedzi. Za ich prawidłowe rozwiązanie można było uzyskać 40 punktów. Średnia punktów w Warmińsko – Mazurskim wyniosła 29,2, w Elblągu – 30,51, w szkole – 30,9.

Na uroczystość zakończenia roku szkolnego przybyli: p. Andrzej Tomczyński – radny Miasta Elbląga, p. Wojciech Rudnicki – dyrektor PPP nr 2, p. Krystyna Niedbalska – dyrektor Biura TPD, pp. Marian Dmowski i Stanisław Zdanowicz – przedstawiciele Światowego Związku Żołnierzy AK, p. Paweł Iwaniszyn – przedstawiciel Komendy Policji oraz p. Teresa Kogutowicz – przewodnicząca Rady Szkoły.

Primus Inter Pares 2005 zostali: Igor Bunda, Katarzyna Fischer, Paweł Gniewkowski, Karina Kacperska, Agnieszka Kulesza.

Rok 2005 – 2006. Do szkoły uczęszczało 433 uczniów, pracowało 35 nauczycieli.

Naczelnik Wydziału Edukacji A. Korzeniowska przedstawiła priorytety na nowy rok szkolny: upowszechnianie wychowania przedszkolnego, efektywne nauczanie języków obcych od I klas, aktywne uczestnictwo w Programach Unijnych, zwiększenie aktywności fizycznej uczniów, przygotowanie uczniów do nowej matury, przygotowanie nauczycieli do zmian na rynku pracy.

Elbląg gościł we wrześniu najlepszych kolarzy na świecie, walczących o zwycięstwo w pierwszym etapie 62. TOUR de POLOGNE. Szkoła nie tylko kibicowała kolarzom, ale też zdobyła  I nagrodę wśród elbląskich szkół na „kolarski” plakat – transparent, który powstał pod kierunkiem nauczycielki plastyki – E. Wnęk – Cieszkowskiej.

Odbyło się ślubowanie klas pierwszych, które od 1999 roku łączone jest z obchodami rocznicy powstania Polskiego Państwa Podziemnego. Przy wspólnym kominku spotkali się kombatanci i uczniowie klas pierwszych. Uroczystość zaszczycili obecnością: poseł na Sejm RP Witold Gintowt– Dziewałtowski, gen. Bolesław Nieczuja – Ostrowski, prezes elbląskiego oddziału Związku Miłośników Wilna – Grodna – Jerzy Szewczyński, prezes elbląskiego oddziału ŚZŻ AK – Marian Dmowski oraz wiceprezes ŚZŻ AK – Henryk Staniorski. Jak doniósł 29 września „Dziennik Elbląski” w „SP 15 odbyła się lekcja patriotyzmu, a gen. Nieczuja – Ostrowski podkreślał na spotkaniu z dziećmi, że najważniejszy jest: Bóg, Honor, Ojczyzna”.

W październiku 2005 r. z okazji Dni Papieskich odbył się uroczysty poranek, na którym osoby znane w Elblągu czytały poezję poświęconą Janowi Pawłowi II. Wśród czytających byli: Anna Kowalska z Telewizji Elbląskiej, Beata Przewłocka – aktorka Teatru Dramatycznego w Elblągu, Andrzej Tomczyński – radny, ks. proboszcz Adam Styc z parafii św. Alberta, aspirant Zenon Rosiński z elbląskie policji i ppłk Krzysztof Ościłowski z 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej. Uczniowie wzięli również udział w spotkaniu „U Kresowian”, w dniu 6 października 2005 r.

Rzecznikiem  Praw Ucznia wybrano ponownie A. Zaniewską. Pod jej opieką działa Samorząd Szkolny, który w akcji „Góra Grosza”, zebrał w 2005 r. 250 zł. Kwotę przekazano na modernizację i tworzenie nowych, rodzinnych domów dziecka.

Od listopada 2005 r. uczniowie w ramach akcji „Szklanka mleka” otrzymywali i trwa to do chwili obecnej – mleko w kartonikach.

Listopad dał także możliwości obcowania z kulturą. Uczniowie klas młodszych już po raz kolejny wzięli udział w comiesięcznym koncercie muzycznym. Natomiast uczniowie klas starszych spotkali się z aktorami elbląskiego Teatru Dramatycznego – Beatą i Jerzym Przewłockimi. Pod kierunkiem pracownika świetlicy szkolnej – Grażyny Nowackiej, uczniowie odbyli praktyczne zajęcia z instruktorem WOPR – Stanisławem Chomentowskim. Najpierw podpatrywali pracowników WOPR-u, a następnie samodzielnie uczyli się jak należy udzielać pierwszej pomocy.

Z okazji Święta Niepodległości 11 Listopada, w szkole odbyła się uroczysta akademia przygotowana przez uczniów pod kierunkiem Grażyny Słodownik.

W 19. Jesieni Recytatorskiej pierwsze miejsce spośród uczniów klas młodszych zajęła Marta Bończyk (op. A. Iwko), a klas starszych M. Żukowski (op. K. Migacz), Tomek Szamocki (op. G. Słodownik) i Paulina Wieczorek (op. K. Migacz). Wśród jury konkursu zasiadła m.in. Irena Adamiak – aktorka Teatru Dramatycznego w Elblągu. Dodać należy, ze przy okazji tego konkursu recytowano także wiersze Adama Mickiewicza, w związku z obchodzoną 150. rocznicą śmierci poety.

Podpułkownik Krzysztof Ościłowski z Garnizonu Elbląskiego spotkał się z uczniami szkoły i opowiadał (także przy pomocy techniki audiowizualnej) na temat trudnej i odpowiedzialnej służby polskich żołnierzy w Iraku.

„My z niego wszyscy…” – pod takim tytułem odbył się na początku grudnia konkurs o Adamie Mickiewiczu, którego organizatorką była Grażyna Słodownik. Do jury zaproszono  aktorkę  teatru Dramatycznego w Elblągu – Beatę Przewłocką. Imprezie towarzyszył konkurs plastyczny na ilustrację bajek A. Mickiewicza. Kontynuacją naszego był Międzyszkolny Konkurs Wiedzy pn. „Pod gwiazdą wieszcza Adama”, zorganizowany przez SP Nr 2 w Elblągu. Uczniowie „piętnastki” wywalczyli w nim 2. miejsce. Reprezentacja szkoły wystąpiła w składzie: Alicja Cieślińska (op. M. Wojtal), Daria Nowak (op. K. Migacz) i Piotr Skorupa (op. K. Migacz). Szczególnie wiedza Darii Nowak była imponująca i z tego powodu stała się ona bohaterką artykułu zamieszczonego w „Dzienniku Elbląskim” z dnia 18 grudnia 2005 r.

Piotr Cieszkowski, Bogna Jabłońska, Oliwer Pietrzykowski i Piotr Skorupa reprezentowali nasze miasto (obok czwórki uczniów z SP Nr 25) na Sejmiku Ogniskowym zatytułowanym „Dziecko też obywatel”, który odbył się w dniach 1-2.12.2005 r. w Olsztynie. Ciekawostką tego spotkania był fakt, że to właśnie trzynastoletni Oliwer Pietrzykowski został wybrany marszałkiem tego sejmiku. Z tego powodu trafił też na łamy „Dziennika Elbląskiego” w dniu 30 grudnia 2005 r.

Po eliminacjach szkolnych, w których zwyciężył Allan Tyburski (op. M. Wojtal), uczniowie wzięli udział w II Międzyszkolnym Konkursie Literackim na pamiętnik „Tydzień z życia szóstoklasisty”.

15 marca 2006 r. szkoła gościła wybitną elbląską łyżwiarkę w jeździe szybkiej na lodzie – Helenę Pilejczyk, zdobywczynię brązowego medalu na dystansie 1500 metrów podczas VIII Olimpiady Zimowej 1960 r. w Squaw Valley – USA. Podzieliła się swoimi wrażeniami z licznie zebranymi dziećmi, nawet zaprezentowała swoje „brązowe” buty i dyplom, co dokumentuje Kronika Szkolna.

Na marcowej Radzie Pedagogicznej 2006 r. dyrektor M. Czerepko zapoznała nauczycieli z pismem Warmińsko – Mazurskiego Kuratora Oświaty odnośnie pojawienia się w naszym kraju ognisk zakażenia wirusem ptasiej grypy i planem działań profilaktycznych, skierowanych do uczniów, nauczycieli, rodziców i władz samorządowych. W celu przeciwdziałania zakażeniom zorganizowano w szkole spotkania z lekarzem weterynarii,  Sanepidu, leśnikiem, urządzano pogadanki w klasach. Obrazują je zdjęcia w Kronice.

Na wiosnę odbył się III Międzyszkolny Sejmik Ekologiczny Klas IV – VI i 4. edycja Międzyszkolnego Turnieju Przyrodniczego Klas III. Pierwsze miejsce drużynowo wspólnie z SP 18 i 19 zajęła „piętnastka”, o czym pisał „Extra Elbląg”. Turniejowiczom sekundowali przedstawiciele koła łowieckiego Ponowa, Nadleśnictwo Elbląg oraz Krystyna Folejewska, prezeska Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Imprezy przygotowały: M. Adamowska, K. Ciekot, A. Rodziewicz, M. Witkowska, M. Wojtal.

Ten sam tygodnik 2 maja 2006 r. chwalił uczniów SP 15, którzy pod kierunkiem A. Rodziewicz w ramach „Wiosennego Sprzątania Warmii i Mazur” oczyszczali ze śmieci Bażantarnię, zielone płuca Elbląga, z której uroków korzysta wielu mieszkańców miasta, natomiast niewielu dba o jej porządek.

Pod kierunkiem nauczycieli: J. Tucholskiej, E. Kowalskiej, Z. Kwaterowskiej, M. Marchelek, M. Wojtal i R. Wawrzyka zorganizowano w szkole w dniu 7 czerwca 2006 r. imprezę familijną pod nazwą „Dzień Rodziny”.

Niewątpliwie wielkim sukcesem osobistym, a także szkoły było I miejsce w eliminacjach centralnych XXXVI Ogólnopolskiego Konkursu Recytacji Poezji i Prozy „Na wschód od Bugu” – Miłosza Koczorowskiego. Okazał się on najlepszym recytatorem w Polsce, a jego sukces szeroko relacjonowała miejscowa prasa. Do występów przygotowała go K. Migacz.

W programie Centralnych Dni Morza 2006 obchodzonych w Elblągu, wystąpił zespół szantowy uczniów „piętnastki”(op. M. Wojtal).

Uczniowie wzięli też udział w warsztatach teatralnych, prowadzonych od kilku lat w ramach programu wychowania teatralnego, we współpracy z  aktorami Teatru Dramatycznego w Elblągu.

W kolejnej edycji konkursu wiedzy o mitach „Z Jazonem po Złote Runo”, zwyciężyła reprezentacja szkoły  SP 9, przed  SP 4.

Na uwagę zasługiwała impreza pokazująca tradycje morskie, elbląskie legendy i sagi rodzinne pod tytułem „Pokaż co potrafisz, a trafisz na afisz”, którego koordynatorką była Z. Kwaterowska.

W szkole działały 23 koła  oraz zajęcia prowadzone z własnej inicjatywy przez nauczycieli  w liczbie 13.

Realizowano w ciągu roku następujące programy: Program Rozwoju Szkoły, Program Wychowawczy, Program Profilaktyki, Bezpieczna Szkoła, Bezpieczny Elbląg, Program Edukacji Regionalnej, Program Ekologiczny.

Średnia ocen za ten rok wyniosła 4,32, średnia ze sprawdzianu dla klas VI  pt. „Pszczoły i miody” -26,73 na 40 punktów. Średnia w Elblągu wyniosła 25,9 pkt., w Polsce – 25,3 pkt., a w Warmińsko – Mazurskim 24,8 punktów.

Primus Inter Pares 2006 zostali: Daria Nowak ze średnią 6,0, Piotr Cieszkowski – 5,9, Piotr Skorupa – 5,7, Mateusz Dutkiewicz – 5,6, Alicja Cieślińska – 5,6, Joanna Szafarowska – 5,6, Beata Wysocka – 5,6.

Rok szkolny 2006 – 2007. Praca dydaktyczna, opiekuńcza i wychowawcza realizowana była w 14 oddziałach, w których uczyło się 383 uczniów. Nauczało 32 pedagogów, w tym 21 dyplomowanych, 5 mianowanych i 6 kontraktowych.

Szkoła po wakacjach zmieniła swój wygląd. Odnowiono sale, toalety, pokój nauczycielski oraz pokój wuefistów. Biblioteka otrzymała do czytelni 4 komputery oraz kserokopiarkę z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Do priorytetów w szkole należały m.in. działania wychowawcze ze szczególnym uwzględnieniem wychowania patriotycznego i obywatelskiego, wzmacnianie roli rodziców w planowaniu i realizowaniu zadań statutowych szkoły.

29 września generał brygady Bolesław Nieczuja  – Ostrowski obchodził 99. urodziny. W tym dniu nie mogło zabraknąć życzeń od uczniów i pracowników szkoły. Delegacja dzieci z wicedyrektor K. Migacz i A. Niedźwiedzką uczestniczyła w rodzinnej uroczystości jubileuszowych, zorganizowanych w domu Generała. Jak podkreślił „Extra  Elbląg” z 3 października, dostojnego Jubilata odwiedzili nie tylko przedstawiciele jednostek wojskowych elbląskiego garnizonu, ale też orkiestra, która odegrała tradycyjne „Sto lat” i pieśni wojskowe, członkowie związków kombatanckich i najmłodsi – uczniowie SP 15

W październiku po raz pierwszy odbyła się impreza poświęcona Europejskiemu Dniu Języków Obcych. Pomysłodawczynią była Karolina Lauterbach, nauczycielka języka angielskiego.” „Dzień” stał się okazją do przybliżenia uczniom kultury, tradycji i obyczajów różnych państw. Uczniowie wraz z nauczycielami przygotowali stoiska poświęcone m.in. językom: angielskiemu, francuskiemu, niemieckiemu, hiszpańskiemu, czeskiemu i rosyjskiemu. Na każdym stoisku zaprezentowano słowniki, przewodniki turystyczne oraz narodowe potrawy poszczególnych państw, a obsługujący je uczniowie prezentowali się w narodowych strojach, przy okazji zapoznając zebranych z danym językiem poprzez dialogi, charakterystyczne zwroty grzecznościowe, perełki językowe, piosenki. Dużą radość sprawiła zebranym możliwość powtarzania i utrwalania słów z różnych języków” – tak o tym pisał „Dziennik Elbląski” z 11 października.

Do tradycji należy uczestniczenie dzieci w „żywych lekcjach historii”. Bractwo Rycerskie „KERIN” z Gniewu na zaproszenie G. Słodownik przeniosło klasy IV –VI w przeszłość i zaprezentowało podróż po „Polsce pierwszych Piastów”. Uczniowie mieli okazję podziwiać nie tylko walkę rycerzy, ale też przymierzyć zbroję, potrzymać ogromną halabardę, czy miecz. Lekcja jak zwykle wywołała wiele emocji i entuzjazmu, zaciekawienia opowieścią o życiu codziennym ludzi w średniowieczu.

W grudniu aspirant sztabowy elbląskiej drogówki – Zenon Rosiński- otrzymał odznakę „Przyjaciel Dziecka” Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. To niezwykle cenne wyróżnienie wręczyła w „piętnastce” policjantowi dyrektor TPD WE-GU K. Konarczak, jako wyraz wdzięczności dzieci, które z tym policjantem poznawały tematy związane z bezpieczeństwem w ruchu drogowym. Dzieci otrzymały światła odblaskowe ufundowane przez pomysłodawcę i sponsora akcji spółkę Alstom Power. Wspólne działania policji i Alstom Power mają uczyć dzieci nawyku prawidłowego poruszania się po drodze – jak napisał o tym spotkaniu „Dziennik Elbląski” 18 grudnia w cyklu „Portrety”.

Po raz trzeci szkoła wzięła udział w finale WOŚP. Pośród licznych atrakcji były: licytacje, konkursy, występy, loterie fantowe. Zebrano 2100,56 zł .

Także po raz trzeci miał miejsce Międzyszkolny Konkurs Literacki – „Tydzień z życia szóstoklasisty”. Tym razem wpłynęło aż 81 prac uczniów z województwa warm. – mazur. i pomorskiego. W jury zasiedli: M. Górska, J. Chojnicka i T. Samsel. Pierwsze miejsce zajął uczeń SP 6 – Kamil Konert, a drugie Łukasz Pierwienis z naszej szkoły. Ogólnie przyznano 5 głównych nagród i 12 wyróżnień. „Tydzień w Elblągu” przeprowadził interesującą rozmowę z organizatorkami konkursu – K. Migacz i M. Warechą w lutym 2007 r.

W ramach akcji „Uczniowie  z klasą” w kwietniu odbyła się prezentacja morskich tradycji Elbląga. Miała formę wywiadów z historycznymi postaciami, zasłużonymi dla naszego miasta. W te postacie wcielili się uczniowie, natomiast goście specjalni: Ewa Trocka z Muzeum Archeologiczni – Historycznego opowiadała o planach przekopu Mierzei Wiślanej, a elbląski żeglarz kpt. Adam Rutkowski mówił o swej pasji i przygodzie z morzem – opisywał spotkanie 15 maja „Extra Elbląg”.

Ta sama gazeta oraz „Dziennik Elbląski” zapropagowały na swych łamach sposób witania wiosny , jaki ma miejsce od kilku lat w „piętnastce”, w ramach działań Szkolnego Programu Profilaktyki. Pod hasłem „Zdrowo i wesoło na wiosnę” uczniowie brali udział w lekcjach integracyjnych, obejrzeli przedstawienie, wykonali emblematy swoich klas, symbolizujące cechy danej klasy (op. I. Haryńska, J. Haryński, A. Rodziewicz, M. Witkowska, A. Zaniewska). Młodsze klasy wzięły udział w happeningu na ulicach miasta z okazji Tygodnia Czystości Wód i wręczały mieszkańcom miasta ulotki o oszczędzaniu wody (op. A Iwko).

W czerwcu 2007 r. miała miejsce niezwykła uroczystość, opisana w „Extra Elbląg”. Na deskach Małej Sceny Teatru Dramatycznego odbyła się gala z okazji XX Jesieni Recytatorskiej. Na spotkanie zostali zaproszeni laureaci kolejnych edycji. Nie wszyscy  mogli przybyć, np. Dominika Figurska, aktorka, która zwyciężyła w roku szkolnym 1988/89. Jubileusz uświetnili absolwenci  szkoły – laureaci konkursów. Gościnnie wystąpił Mirosław Siedlar, dyrektor Teatru Dramatycznego i pochwalił recytatorskie talenty uczniów „piętnastki”. Dyplomy otrzymały nauczycielki – organizatorki konkursów, pracujące obecnie w innych szkołach: Jadwiga Chwojnicka, Grażyna Jackiewicz, Joanna Kuchta, Renata Przybysz. Nagrodzone zostały aktorki – Beata Przewłocka i Irena Adamiak. Otrzymały tytuł „Przyjaciela dzieci” za bezinteresowną pracę i oddanie, by uczniowie polubili teatr i obudzili w sobie drzemiące aktorskie talenty. Honorowymi gośćmi byli Akowcy, Krystyna Konarska – dyrektor Biura TPD, radny Andrzej Tomczyński, konsultant metodyczny  Marlena Derlukiewicz. Całość prowadziła pomysłodawczyni konkursu –  wicedyrektor Krystyna Migacz wraz z M. Warechą.

Średnia ocen z przedmiotów za ten rok wyniosła 4,36. Średnia punktów ze sprawdzianu klas VI wyniosła 30,2.

Ważna dla edukacji dzieci, wzbogacenia ich wiedzy, osobowości, zainteresowań, wykazania wrażliwości, swych umiejętności jest współpraca szkoły z różnymi instytucjami działającymi w Elblągu. Od lat „piętnastka” współdziała z Teatrem im. Aleksandra Sewruka, TV Vectra EL, SDK „Zakrzewo”, przedszkolami, Muzeum Archeologiczno – Historycznym, Centrum Sztuki Galerią EL, CKiWM Światowid, Elbląskim Centrum Edukacji Ekologicznej, Biblioteką Elbląską, SZŻAK, TPD, MOPS, KMP, Domem Starców, schroniskiem dla zwierząt, Strażą Pożarną, Nadleśnictwem Elbląg, MDK, Elbląskim Stowarzyszeniem Pomocy Humanitarnej „Lazarus”, „Dziennikiem Elbląskim”, „Tygodniem w Elblągu”, Regionalnym Centrum Informacji Europejskiej, 16. Pomorską Dywizją Zmechanizowaną, 13. Elbląskim Pułkiem Przeciwlotniczym i wieloma innymi.

Zaszczytny tytuł Primus Inter Pares otrzymali: Łukasz Pierwienis – średnia 6,0, Bartek Domżalski- 5,8 oraz Aleksandra Wiśniewska – 5,8.

Rok szkolny 2007/2008. Zatrudniono 29 nauczycieli pełnozatrudnionych, w tym 23 dyplomowanych, 3 mianowanych, 1 kontraktowy, 2 stażystów oraz 6 niepełnozatrudnionych – 5 z wykształceniem wyższym magisterskim i 1 licencjata. Podjęli pracę w 14 oddziałach, w których uczyło się 376 uczniów.

Ten rok wiązał się z nowymi planami i nadziejami. W połowie sierpnia 2007 r. ministra Romana Giertycha zastąpił prof. Ryszard A. Legutko. Zgodnie z zarządzeniem Ministra, do szkół wprowadzono jednolite mundurki. W „piętnastce” niebieskie koszulki na krótki i długi rękaw, bluzy polarowe z odpinanymi rękawami, z logo szkoły.

W szkole odmalowano hol i zmieniono obudowy na kaloryferach.

Na uroczystej inauguracji nowego roku szkolnego znaleźli się: Artur Zieliński – wiceprezydent Elbląga, Anna Korzeniowska – naczelnik Wydziału Edukacji UM, Gerard Przybylski – prezes ZNP w Elblągu, asp. Mariusz Ślusarski – przedstawiciel KMP, ks. Adam Styc – proboszcz parafii bł. B. Alberta, Marian Dmowski – szef ŚZŻ AK w Elblągu, Elżbieta Stefaniak – przewodnicząca Rady Szkoły, Akowcy, rodzice, uczniowie. Pisał też o tej uroczystości „Tydzień w Elblągu” 10 września 2007 r.

Od wielu lat ślubowanie pierwszoklasistów ma niezwykle uroczysty charakter i odbywa się wspólnie z obchodami rocznicy powstania Polskiego Państwa Podziemnego. 66 uczniów trzech klas pierwszych złożyło ślubowanie w obecności zaproszonych gości: posła na Sejm RP – Witolda Gintowt-Dziewałtowskiego, przedstawicieli 16. Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej – płk. Marka Grzelaka, st. chor. Zygmunta Wardy, przewodniczącego Komisji Oświaty UM – Marka Guldy, st. wizyt. KO – Anny Kubis, kapelana WP – ks. płk Bogdana Zalewskiego, Akowców – Mariana Dmowskiego, Henryka Staniorskiego, Bolesława Mikijańca , Stanisława Zdanowicza i dyr. SP w Pogrodziu im. 106. Dywizji Piechoty AK – Małgorzaty Zając. O tym doniosłym święcie pisał „Tydzień w Elblągu” i „Dziennik Elbląski”, a gen. bryg. Wiesław Michnowicz na ręce dyrektor szkoły przesłał życzenia uczniom i nauczycielom, którzy „edukują kolejne zastępy młodzieży, dając im patriotyczne wychowanie i szansę stania się wartościowymi Polakami i Europejczykami”.

Ważnym  wydarzeniem w mieście była uroczystość 29 września z okazji stulecia urodzin gen. bryg. w st. spocz. Bolesława Michała Nieczui – Ostrowskiego, byłego dowódcy 106. Dywizji Armii Krajowej i Honorowego Obywatela Elbląga. Wśród dostojnych gości Jubilata, władz miasta, z życzeniami znalazły się też nasze panie dyrektorki.

Jak zwykle na początku roku szkolnego nauczyciele zostali zapoznani z zadaniami priorytetowymi Ministra Edukacji Narodowej, do których należało m.in. wprowadzenie i realizowanie programu „Zero tolerancji dla przemocy w szkole”. Natomiast Warmińsko – Mazurski Kurator Oświaty za najważniejsze uznał: poprawę skuteczności kształcenia w szkołach, doskonalenie zawodowe nauczycieli jako wspomaganie procesu kształcenia i wychowania w szkole oraz szkoła jako środowisko wychowawcze, wspierające rozwój ucznia.

Ponadto poinformowano nauczycieli, że ocena z religii od tego roku szkolnego miała być wliczana do średniej ocen, ale nie miała wpływu na promocję ucznia do następnej klasy.

W październiku 2007 obchodzono w szkole VII Dni Papieskie, tym razem pod tytułem „A źródło wciąż bije”. Uczniowie przygotowali m.in. poranek poetycki w ośrodku p.w. Brata Alberta. Wzruszający program obejrzeli pensjonariusze tego elbląskiego ośrodka, wspierającego osoby starsze, a także kombatanci zrzeszeni w Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych.

Prace 6 uczniów SP Nr 15 zostały zamieszczone w tegorocznym kalendarzu wydanym przez Komendę Miejską Policji w Elblągu. Ozdobiły one pół kalendarza, tzn. jego miesiące: maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień i listopad. Dziecięce rysunki w kalendarzu policyjnym były przedmiotem artykułu prasowego w tygodniku „Extra-Elbląg” z dnia 6 listopada 2007 r.

„Rok Bobra” – pod takim tytułem został zorganizowany w listopadzie Szkolny Turniej Ekologiczny klas III. Organizację konkursu poprowadziła A. Rodziewicz. Najlepsi uczniowie otrzymali nagrody książkowe.

Po raz 21. odbyła się szkolna edycja konkursu recytatorskiego „Jesień Recytatorska”. Organizatorkami tego konkursu dla uczniów klas I-III były E. Kowalska, J. Tucholska i A. Lewandowska. Recytacji 23 uczniów wysłuchali aktorka elbląskiego teatru Dramatycznego – Irena Adamiak oraz aktor z Zabrza – Mariusz Wysocki. Nagrody ufundowała firma Adonis, a otrzymali je: Bartłomiej Michalczyk – I miejsce, Julita Olszewska – II miejsce i Marta Bończak – III miejsce. W kategorii uczniów klas IV-VI zaprezentowało się 24 uczniów, a nagrody zdobyli: Z. Mikucka, M. Wachowicz, D. Daraszewicz, M. Paź, Tomek Szamocki, Rafał Rozmarynowski, Marta Szczucka, M. Czerniewicz i M. Kołodziej.

Na zaproszenie nauczycielki G. Słodownik, Bractwo Rycerskie „Kerin” z Gniewu przeprowadziło po raz kolejny tzw. interaktywną lekcję historii. Zaprezentowało gawędę o Mieszku i Wikingach. Jak zwykle ta lekcja żywej historii wzbudziła spore zainteresowanie oglądających ją uczniów klas IV – VI.

W dniu 27 listopada 2007 r.  odbyła się w szkole uroczystość podpisania porozumienia o współpracy między Warmińsko-Mazurskim Kuratorem Oświaty i Wychowania  Prezesem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Olsztynie.

Z okazji „andrzejek” zorganizowano w szkole andrzejkowe wróżby i misiowe zabawy. Uczniowie wraz ze swymi wychowawczyniami starannie przygotowali szereg stoisk, a na wróżby oczekiwały z obawą i drżeniem serca. Impreza ta była wesołym spotkaniem przy muzyce, wspaniałą zabawą z pląsami. Dzięki tej zabawie podtrzymywana jest w szkole ludowa tradycja i wiara, że „jędrzejkowe wróżby to do siebie mają, że jak wyjdą, wszystkie się sprawdzają”. Kilka dni wcześniej odbyła się miła uroczystość z okazji Światowego Dnia Misia Pluszowego.

W I semestrze powołano komitet organizacyjny 50-lecia szkoły. W jego skład weszli: Krystyna Migacz (przewodnicząca), M. Czerepko, Zofia Kwaterowska, Grażyna Słodownik, Małgorzata Warecha, Karolina Lauterbach, Anna Rodziewicz, Anna Zaniewska, Rafał Wawrzyk. W II semestrze zrealizowano następujące zamierzenia, związane z obchodami rocznicy: opracowano konspekty do lekcji historii i nauczania zintegrowanego, odbyto spotkania z Akowcami, przeprowadzono konkurs poetycki na wiersz „Moja szkoła nosi imię Armii Krajowej” ( do udziału w konkursie zaproszono 4 szkoły spoza Elbląga, napłynęło 50 wierszy, które oceniło jury  i wybrało laureatów, a wiersze wydano w tomiku), Rada Rodziców wraz z nauczycielami przygotowała festyn dla rodziców, a zebrane 1000 zł przeznaczono na obchody, zorganizowano spotkanie z byłymi pracownikami szkoły, ustalono patronat medialny z TV Elbląg i elbląską prasą, zagospodarowano zielone otoczenie szkoły dzięki Zieleni Miejskiej, nawiązano kontakt ze szkołami noszącymi imię AK.

„Otwórz oczy – zobacz więcej”, taki tytuł nosił wigilijny program poetycki połączony z koncertem kolęd, z którym uczniowie wystąpili w kościele, także na spotkaniu z kombatantami w Domu Opieki Społecznej

Natomiast z programem pod nazwą „Świeci Gwiazdka nad Betlejem” uczniowie klasy II d pod kierunkiem M. Marchelek i siostry W. Kalińskiej odwiedzili Ośrodek Wsparcia dla osób Starszych w Elblągu i Elbląski 13. Pułk Obrony Przeciwlotniczej.

Jak co roku, 21 grudnia 2007 r. odbyła się szkolna wigilia, w blasku choinki, przy betlejemskim światełku przyniesionym z Katedry św. Mikołaja. Ks. Marcin Żydzik odczytał ewangelie w języku polskim i ukraińskim, uczniowie obejrzeli szopkę, a następnie wszyscy podzielili się opłatkiem.

W dniu 29 grudnia odbyło się natomiast spotkanie opłatkowe w siedzibie ŚZŻAK, gdzie uczniowie ponownie zaprezentowali fragment programu poetyckiego pt. „Otwórz oczy, zobacz więcej”.

Najlepszymi uczniami w 1. semestrze roku szkolnego 2007/2008 byli: Hanna Wakor, Agnieszka Bystrek, Michał Skorupa, Paulina Wieczorek, Magda Bathis i Tomek Szamocki.

Ferie zimowe w szkole obejmowały m.in. oglądanie filmów w „Światowidzie”, podglądanie policjantów w pracy, spacer po mieście, wizytę w „Dzienniku Elbląskim”, ognisko w Bażantarni i zajęcia w pracowni wytwarzającej papier artystyczny. W tym czasie odwiedził szkołę Pan Prezydent Miasta Elbląga – Henryk Słonina, który zapoznał się z programem zimowego wypoczynku. Obejrzał budynek szkoły i rozmawiał o najpilniejszych potrzebach związanych z funkcjonowaniem naszej placówki.

Tradycyjnie już w lutym obchodzono uroczyście – 66. już rocznicę powstania AK.

Z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, w marcu 2008 r. uczniowie szkoły pod opieką A. Iwko i A. Tokarskiej udali się życzeniami dla pracowników Teatru Dramatycznego w Elblągu.

Sprawdzian dla klas VI odbył się w kwietniu, a pisało go 63 uczniów, w tym 12 dyslektyków. Zestaw zadań „Jasne jak słońce” składał się z 25 zadań, a uczeń mógł otrzymać 20 punktów za zadania zamknięte. Średnia punktów wyniosła w szkole 29,80, co stanowiło 75% pozytywnie rozwiązanych zadań i to dało SP 15 pierwsze miejsce w Elblągu wśród szkół publicznych. Tymczasem średnia w mieście wyniosła 28 punktów, w Polsce 25,8 , a w województwie warmińsko-mazurskim 25,65 punktów. Nasi uczniowie osiągnęli wynik 8 staniny w 9 stopniowej skali staninowej, a zatem bardzo wysoki. W całej Polsce było tylko 7%  szkół z takim wynikiem.

Prelegent i jednocześnie leśniczy Zbigniew Zagrodzki, w ramach konkursu „Czysty las”, przedstawił dla uczniów klas III temat „Warstwy lasu, uroki lasów Parku Krajobrazowego Wysoczyzny elbląskiej”. Zajęcia te odbyły się w ramach edukacji ekologicznej.

Organizatorem kolejnego konkursu wiedzy o Elblągu była G. Nowacka. Uczniowie „piętnastki” zajęli w nim 2. miejsce.

27 maja 2008 r. odbył się strajk pracowników oświaty pod hasłem „Bądźmy solidarni, a będziemy skuteczni”. Celem tego strajku były żądania radykalnego podniesienia płac dla nauczycieli i pracowników niepedagogicznych, utrzymania praw i obowiązków nauczycielskich wynikających z Ustawy – Karta Nauczyciela, utrzymania prawa do przechodzenia na emeryturę bez względu na wiek. „Piętnastka” także dołączyła się do tego strajku, zapewniając jednak opiekę świetlicową uczniom, którzy przyszli do szkoły.

Zakończenie roku szkolnego 2007/8 przypadło na dzień 20 czerwca, a uczniów pożegnano dzień wcześniej. Tradycyjnie odbyła się uroczystość, w które uczestniczyli: przewodnicząca Komisji Oświaty UM – Halina Kalinowska, prezes Fundacji Elbląg – Arkadiusz Jachimowicz, prezes elbląskiego Oddziału Stowarzyszenia Polska – Wschód – Anna Szczepańska, dyrektor TPD w Elblągu – Krystyna Niedbalska, przedstawiciel PPP nr 2 – Magdalena Angielczyk, dzielnicowy – Radosław Braczkowski, przewodnicząca Rady Rodziców – Elżbieta Stefaniak, Akowcy: Władysław Nowakowski, Stanisław Zdanowicz, Marian Gniwek, Edward Romiński, Henryk Staniorski i Bolesław Mikijaniec.

Primus Inter Pares otrzymali uczniowie ze średnią 5,5 : Agnieszka Bystrek, Hanna Wakor, Magda Bathis, Tomasz Madejek i Mateusz Żukowski.

Rok Jubileuszowy 2008-2009

Przywitał wszystkich pięknymi, brązowo – beżowymi, nowymi wykładzinami na hollu i półpiętrze, odnowionymi salami lekcyjnymi, a szczególnie „wypieszczoną” podczas wakacji przez A. Tokarską, klasą przeznaczoną dla „zerówki”.

W tym wyjątkowym w dziejach szkoły roku, w 14 oddziałach podjęło naukę 393 uczniów, w tym 21 z klasy przedszkolnej.

Pracę rozpoczęło trzech nowych nauczycieli: Jolanta Pawłowska – mgr pedagogiki ogólnej, dyplomowana, Agata Onopiak – mgr filologii angielskiej, stażystka oraz ksiądz  mgr Piotr Majcher – mgr teologii, stażysta.

Warmińsko – Mazurski Kurator Oświaty – Janusz Samarow zapowiedział, że  „rok szkolny 2008/09 będzie rokiem reformy programowej oraz rokiem przedszkolaka, w związku z obniżeniem wieku rozpoczęcia edukacji”.

Kronikę Szkoły w drugim pięćdziesięcioleciu podjęły się prowadzić: A. Tokarska, A. Rodziewicz i M. Witkowska (zdjęcia).

Szkoła wraz z 9 innymi otrzyma monitoring wizyjny.

Zespół przygotowujący 50 – lecie to: dyr. M. Czerepko, wicedyr. K. Migacz, G. Słodownik, M. Warecha, E. Wnęk-Cieszkowska, Z. Kwaterowska, A. Iwko, K. Lauterbach, R. Wawrzyk, A. Dawidowicz.

Grono Pedagogiczne w Roku Jubileuszu stanowili:

mgr Marzanna Czerepko – dyrektor, dyplomowana,
mgr Krystyna Migacz – wicedyrektor, polonistka, dyplomowana,
mgr inż. Maria Adamowska – przyroda, dyplomowana,
mgr Katarzyna Ciekot – przyroda, dyplomowana,
mgr Anna Dalidowicz – świetlica, dyplomowana,
mgr Iwona Haryńska – wf, dyplomowana,
mgr Jakub Haryński –wf, dyplomowany,
mgr Aldona Iwko – nauczanie zintegrowane, dyplomowana,
mgr Wacława Kalińska –s. Goretta – religia, dyplomowana,
lic. Ewa Kowalska – nauczanie zintegrowane, dyplomowana,
mgr Zofia Kwaterowska – nauczanie zintegrowane, dyplomowana,
mgr Karolina Lauterbach – język angielski, mianowana,
mgr Agnieszka Lewandowska – nauczanie zintegrowane, nauczyciel kontraktowy,
mgr Lucyna Licznerska – polonistka, biblioteka, dyplomowana,
mgr Monika Marchelek – nauczanie zintegrowane, dyplomowana,
lic. Urszula Myk – matematyka, dyplomowana,
mgr Grażyna Nowacka – kierownik świetlicy, dyplomowana,
mgr Anna Rodziewicz – nauczanie zintegrowane, dyplomowana,
mgr Halina Semków – matematyka, dyplomowana,
mgr Grażyna Słodownik – polonistka i historyczka, dyplomowana,
mgr Alina Tokarska – nauczanie zintegrowane, mianowana,
mgr Jolanta Tucholska – nauczanie zintegrowane, dyplomowana,
mgr Małgorzata Warecha – polonistka, dyplomowana,
mgr Małgorzata Witkowska – wf, mianowana,
lic. Anna Zaniewska – matematyka i informatyka, dyplomowana,
mgr Katarzyna Ziółkowska – świetlica, dyplomowana,
lic. Elżbieta Wnęk – Cieszkowska – plastyka i muzyka, mianowana,
mgr Rafał Wawrzyk – muzyka, nauczyciel kontraktowy,
lic. Agata Nazar – religia,  nauczyciel kontraktowy
mgr Marta Kaczmarek – technika, nauczyciel kontraktowy.
Sekretariat: Izabela Balewska-kierownik administracyjno – gospodarczy
Joanna Wiśniewska-  sekretarz szkoły
Księgowość – Jadwiga Pelc – główna księgowa
Kumkowska Monika –samodzielny referent d/s rachuby
Stołówka –  Grażyna Nowacka – kierownik
Elżbieta Hoppe – intendentka
Obsługa:   Iwona Wiśniewska – woźna, Krystyna Lewandowska, Halina Hinz, Teresa Dzikowska, Ewa Łosińska, Krystyna Grenda, Zbigniew Jaworski – konserwator, Maria Perdian i Renata Galicka – kucharki.

Pół wieku szkoły to czas prawie tożsamy z istnieniem naszego kraju po II wojnie światowej, to ogrom lat ważny dla życia każdego człowieka, każdego narodu. Szczególnie naszego, ciężko doświadczonego przez los i historię. Podnoszącego się jednak zawsze jak feniks z popiołu, walczącego, wytrwałego, pełnego nadziei i wiary.

W tym okresie nastąpiły w świecie rewolucyjne przemiany w  zakresie technologii, medycyny, geografii politycznej, ekonomii. Upadły zbrodnicze systemy polityczne, mury dzielące ludzi, znikły granice między państwami. Ludzie wytrwale dążą do integracji, współpracy, tolerancji, wolności.

Jednak zawsze, niezależnie od sytuacji społeczno – politycznej, istniała szkoła ze swą misją niesienia „kaganka oświaty”, krzewienia wiedzy, możliwości realizacji uzdolnień i marzeń swych wychowanków, dawania im radości z sukcesów, ale też umiejętność przeżywania porażek, brania i dawania dobra. To szkoła zawsze była i pozostanie drogowskazem moralnym dla przyszłych pokoleń, ostoją ponadczasowych, uniwersalnych wartości i tradycji, wspartych działaniami mądrych, kompetentnych i ciągle niedocenianych pedagogów, ambitnych i pracowitych dzieci oraz ich życzliwych rodziców. To właśnie odpowiedni poziom intelektualny, moralny, duchowy i fizyczny stanowi o wartości człowieka i narodu.

Pięćdziesiąt lat szkoły to także wiele istotnych zmian w profilu jej statutowej działalności, zawsze jednak obliczonych na kształcenie uczniów i ich wychowanie.

Za tą półwieczną działalnością szkoły stoi przed wszystkim kadra dydaktyczno-wychowawcza, która zawsze i z wielkim poświęceniem uczestniczyła w życiu szkoły.